บทที่ 579 พันย่างก้าวระดับที่สอง
ในขณะที่เขาอุ้มเด็กหญิงขึ้นจากมุมห้องแคบ ๆ ทันใดนั้น หวนเฉิงที่ยืนอยู่บนซากปรักหักพัง เขาก็หันร่างไปยังทิศทางของใจกลางเมือง ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงเตี๊ยมที่ซือถูซิ่วเหนิงพักอยู่ เขาพยายามเพ่งมองไปที่นั่น แต่ถูกตึกสูงบังตาไว้ ทำไมต้องมองไปที่นั่น? เพราะเขารู้สึกว่า ภัยพิบัติครั้งนี้ต้องเกี่ยวข้องกับสม...