บทที่ 494 ปฏิบัติการซิ่งหลาง
ตอนเย็นท้องฟ้ามืดสลัว พระอาทิตย์ค่อยๆ ลับลงสู่ขอบทะเล น้ำทะเลระยิบระยับภายใต้แสงตะวันลับขอบฟ้า
บนดาดฟ้าของเรือยักษ์อาซิมุทเชฟหลายคนในชุดเชฟสีขาวกำลังยุ่งอยู่กับเตาย่าง ส่วนถังหยวน, หลินจื่อหยาง, เฉียนเฉิง, และหยูซินซีต่างนั่งอยู่บนโซฟาที่ด้านหลัง พลางพูดคุยกันอย่างสนุกสนานพร้อมมองทิวทัศน์ที่สวยงามตรงหน้า
“พระอาทิตย์ยามเย็นงดงามราวกับภาพวาด สายลมเย็นพลิ้วพรมยามค่ำ”
“ทิวทัศน์เช่นนี้ งดงามจริงๆ!”
ถังหยวนที่สวมชุดคลุมอาบน้ำสีขาว พูดอย่างมีความรู้สึก
“พี่หยวน ทำไมจู่ๆ ถึงได้กลายเป็นนักกวีขึ้นมาล่ะ?”
หลินจื่อหยางที่กำลังเล่นไพ่กับหวังหลงเจ๋อได้ยินเสียงของถังหยวน ก็หันกลับมาพูดพร้อมรอยยิ้ม
“พี่หยาง ฉันเป็นคนมีการศึกษาอยู่นะ”
“จะให้แต่งกลอนหรือทำคำคู่ก็ไม่ยากหรอกสำหรับฉัน”
“อีกอย่าง หน้าตาและหุ่นของฉัน พอไว้หนวดขึ้นมาอีกหน่อยก็กลายเป็นพระเอกหนังศิลป์แล้ว มีความรู้สึกเป็นศิลปินบ้างก็ไม่แปลกนี่”
ถังหยวนพูดพร้อมยกแก้วแชมเปญขึ้น แล้วทำท่าทางเศร้าซึ้งขึ้นมาโดยตั้งใจ แววตาของเขาที่ดูมืดลึกและสีแสงท้องฟ้าที่สวยงามก็ทำให้ดูเหมือนพระเอกหนังศิลป์จริงๆ
ในขณะที่หยูซินซีตั้งใจจะตอบโต้คำพูดของถังหยวน แต่เมื่อเธอมองไปที่ถังหยวน กลับไม่สามารถละสายตาได้
แม้ว่าถังหยวนจะทำท่าเศร้าแบบตั้งใจ แต่ในสายตาของหยูซินซี เขากลับดูเป็นผู้ใหญ่และมีความเศร้าในแววตา ยิ่งแววตาที่ดูเหมือนซ่อนเรื่องราวมากมายยิ่งทำให้มีเสน่ห์ต่อผู้หญิงอย่างมาก
หยูซินซีจ้องมองถังหยวนไม่วางตา และสุดท้ายก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแอบถ่ายรูปถังหยวนในตอนนั้น
“พี่หยวน เรารู้แล้วว่านายหล่อ ไม่ต้องโชว์เราหรอก”
“ถ้านายยังโชว์อีก พวกเราคงต้องบินไปเกาหลีแล้วมั้ง”
หลินจื่อหยางมองถังหยวนที่ทำท่าแล้วพูดขึ้นด้วยความเอือมระอาเล็กน้อย
“พี่หยาง บอกตามตรงเถอะ”
“ถึงนายจะบินไปเกาหลี ให้หมอฝีมือดีที่สุดที่นั่นทำศัลยกรรมให้ทั้งหน้า นายก็ยังหล่อไม่เท่าถังหยวนอยู่ดี”
หวังหย่าหยวนที่นั่งอยู่ไม่ไกลนักก็พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
เมื่อหลินจื่อหยางได้ยินคำพูดนั้น เขาก็เหมือนโดนสายฟ้าฟาดทันที “หย่าหยวน เจ็บจี๊ดเลยคำนี้ พูดแบบนี้แทบจะทำให้ฉันเจ็บใจเลยนะ!”
“หลินจื่อหยาง แค่ทำหน้าอย่างเดียวมันไม่พอหรอก!”
“นายต้องมีความสูง 185 เซนติเมตร และมีขาที่ยาวแบบถังหยวนด้วย!”
จางเก๋อเก๋อพูดเสริมขึ้นมาเงียบๆ
หลังจากได้ยินคำพูดของจางเก๋อเก๋อ หลินจื่อหยางก็เงียบไปสองสามวินาที จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากโซฟา โค้งตัวให้ทุกคนแล้วพูดอย่างจริงจัง “พี่โดนแล้ว พวกนายกินกันไปก่อนนะ ฉันจะกลับไปห้องร้องไห้สักครู่แล้วค่อยกลับมา”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า...”
ทุกคนหัวเราะกันเสียงดัง เมื่อหลินจื่อหยางแสดงท่าทางจริงจังเช่นนั้น จากนั้นหลินจื่อหยางก็เดินไปกอดถังหยวนจากด้านหลังและพูดด้วยน้ำเสียงดุดันแกล้งๆ “ถังหยวน ทำไมนายถึงได้ทั้งสูงทั้งหล่อ นายช่างน่าโกรธจริงๆ!”
ทุกคนหัวเราะกันอย่างสนุกสนานมากขึ้น
หลังจากหัวเราะกันเสร็จ หลินจื่อหยางกลับไปนั่งเล่นไพ่กับหวังหลงเจ๋อต่อ ส่วนเฉียนเฉิงที่นั่งข้างถังหยวน ยกแก้วแชมเปญขึ้นชนกับถังหยวนแล้วถามขึ้นมา “หยวน นายเช็กเว่ยป๋อหรือยัง?”
“ยังเลย”
ถังหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาวางแก้วแชมเปญลงและถามเฉียนเฉิงว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
เพราะถังหยวนรู้ว่าเฉียนเฉิงไม่พูดเรื่องนี้ขึ้นมาลอยๆ หากไม่เกิดอะไรขึ้นจริงๆ เฉียนเฉิงคงไม่ถาม
“ไม่มีอะไรหรอก แค่เพิ่งมีประกาศจากสำนักงานเครือข่ายใหม่เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน ฉันคิดว่านายอาจสนใจ”
เฉียนเฉิงส่ายหัวแล้วอธิบายให้ถังหยวนฟัง
“สำนักงานเครือข่ายใหม่?”
ถังหยวนรู้สึกงงไปสักครู่ แต่เขาก็รู้ทันทีว่าต้องเป็นอะไรบางอย่าง จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเข้าไปในเว่ยป๋อเพื่อดูในหัวข้อที่ติดเทรนด์อยู่
คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่รอบตัวถังหยวนและเฉียนเฉิงก็เริ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยความสงสัยเช่นกัน ว่าประกาศจากสำนักงานเครือข่ายใหม่ที่เฉียนเฉิงพูดถึงนั้นเกี่ยวกับอะไร
ไม่นานนัก ถังหยวนและคนอื่นๆ ก็เห็นประกาศจากสำนักงานเครือข่ายใหม่ในหัวข้อเทรนด์ที่หนึ่ง โดยมีหัวข้อเป็นคำสี่คำว่า “ปฏิบัติการซิ่งหลาง”
เมื่อคลิกเข้าไปอ่านเนื้อหา โพสต์แรกก็คือประกาศจากสำนักเครือข่ายใหม่ เนื้อหาประมาณว่า: เพื่อเป็นการจัดระเบียบการแพร่กระจายข้อมูลในโลกออนไลน์ให้เป็นระเบียบและเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของประชาชนอย่างจริงจัง รัฐบาลได้เริ่มปฏิบัติการซิ่งหลางทั่วประเทศเป็นเวลาหกเดือน
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ข้อมูลข่าวสารที่เป็นอันตราย เช่น ข่าวลวง ความรุนแรงทางออนไลน์ การตลาดที่เป็นพิษ เรื่องลามกอนาจาร และการละเมิดความเป็นส่วนตัวของประชาชน ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลเสียต่อสภาพแวดล้อมทางสังคมออนไลน์และสุขภาพของประชาชนอย่างรุนแรง รัฐบาลจึงได้ตอบสนองต่อข้อกังวลของประชาชนและตัดสินใจที่จะดำเนินการปฏิบัติการซิ่งหลางอย่างต่อเนื่องในปีนี้
ปฏิบัติการซิ่งหลางจะครอบคลุมช่องทางการเผยแพร่ข้อมูลทุกประเภทในโลกออนไลน์และแพลตฟอร์มต่างๆ โดยจะมีการล้างข้อมูลที่เป็นอันตรายและผิดกฎหมายอย่างเข้มงวด และจะลงโทษเว็บไซต์ที่ไม่ปฏิบัติตามกฎอย่างรุนแรง รวมถึงการเปิดเผยกรณีที่เป็นตัวอย่างต่อสาธารณะเพื่อสร้างความเกรงขามแก่ผู้ที่ทำผิดกฎหมาย
…
แม้ข้อความทั้งหมดในประกาศจะมีเพียงประมาณห้าร้อยคำ แต่ผลกระทบจริงนั้นมีความสำคัญมาก แม้ว่าคำประกาศนี้จะเน้นไปที่แพลตฟอร์มการเผยแพร่ข้อมูลออนไลน์ แต่ทุกคนในกลุ่มนี้ก็รู้ดีว่าเป้าหมายของประกาศนี้คืออะไร
แพลตฟอร์มการเผยแพร่ข้อมูลออนไลน์เป็นแหล่งอาศัยของสื่อออนไลน์ทุกประเภท รัฐบาลไม่สามารถกล่าวหาสื่อออนไลน์ได้โดยตรง แต่จะใช้มาตรการควบคุมแพลตฟอร์มแทน การกดดันจากระดับสูงจะทำให้เกิดการจัดการปัญหาอย่างเข้มงวดในที่สุด
ส่วนประกาศนี้จะเกี่ยวข้องกับกรณีของหลี่หว่านชิวหรือไม่นั้น ยังไม่ชัดเจน แต่จากการที่ประกาศนี้ใช้คำว่า “เพื่อตอบสนองต่อข้อกังวลของประชาชน” ทำให้ทุกคนคาดเดาได้ว่าการปฏิบัติการนี้อาจเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์หลี่หว่านชิวที่กำลังเป็นข่าวใหญ่ในช่วงนี้
ทุกคนมองหน้ากันหลังจากอ่านประกาศจากสำนักเครือข่ายใหม่ ท้ายที่สุดถังหยวนวางโทรศัพท์ลงแล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม “ไฟที่เราจุดขึ้นนี้สามารถลามไปถึงเยียนจิงได้ ใครจะไปคิดกันล่ะ...”
