บทที่ 239 ปลาที่หลุดตาข่าย? การประชุมอภิปรายเริ่มขึ้น!
กลไกป้องกันของสำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลานได้รับการเสริมความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ
"จำไว้ ห้ามปล่อยให้ใครหนีรอด แม้แต่คนเดียว" ชินลั่วมองสามคนหนึ่งเสือพลางพูดอย่างจริงจัง
หลินหยวนเฟิงและผู้อาวุโสฉางหลานสบตากัน ต่างเห็นแววขมขื่นในดวงตาของอีกฝ่าย
พวกเขาสองคนได้ติดต่อเพื่อนเก่าโดยเฉพาะ ยืนยันว่าจะมีผู้แข็งแกร่งขั้นมหาเซียนอีกสองคนมาช่วย และจะมีผู้แข็งแกร่งขั้นราชาเซียนอีกหลายคนมา
พูดตามตรง การกระทำของพวกเขาแบบนี้ ช่างไม่ใช่การกระทำของมนุษย์เลย!
คนอื่นมาช่วยด้วยความหวังดี แต่ปัง! ที่แท้เจ้าวางแผนอุบายไว้ นี่มันไม่ใช่การหักหลังเพื่อนหรอกหรือ?
"องค์ชาย ข้าหวังว่าเพื่อนไม่กี่คนของข้าจะรักษาชีวิตไว้ได้ ไม่ทราบว่าคำขอนี้...?" หลินหยวนเฟิงถามอย่างระมัดระวัง
ชินลั่วมองเขาแวบหนึ่ง ยิ้มพลางพูด "แน่นอนว่าได้ ข้าชินลั่วไม่ใช่คนที่ฆ่าคนอย่างไร้ปรานี"
"ถ้าพวกเขารู้จักประมาณตน ข้าอาจจะพิจารณาไว้ชีวิตพวกเขา"
อย่างน้อยก็ต่อรองได้โอกาสเล็กๆ หลินหยวนเฟิงรู้สึกว่าเขาทำดีที่สุดเพื่อเพื่อนๆ ของเขาแล้ว
"คราวนี้ จะมีปลาที่หลุดตาข่ายบ้าง" น้ำเสียงของชินลั่วเปลี่ยนไป ทำให้หลินหยวนเฟิงและคนอื่นๆ งุนงง
พวกเขาคิดว่าจะจับได้ทั้งหมด ไม่คิดว่าจะมีปลาที่หลุดตาข่าย?
ไม่ถูก ยังไม่ได้เริ่มต่อสู้เลย จะมีปลาที่หลุดตาข่ายได้อย่างไร?
จากนั้นได้ยินชินลั่วเล่า
"ปลาที่หลุดตาข่าย แน่นอนว่าจะรวมถึงอัจฉริยะบางคน เช่น หลินเฮ่า เสี่ยวหย่า จวงสิบสาม และคนอื่นๆ......"
หลินหยวนเฟิงและผู้อาวุโสฉางหลานสบตากัน ดูเหมือนจะจับประเด็นอะไรได้ แต่ก็เหมือนไม่เข้าใจอะไรเลย
"ประมุขหลิน ตอนนั้น ท่านต้องพาคนเหล่านั้นกลับไปพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ให้ได้แม้ต้องแลกด้วยชีวิต ท่านได้รักษาเชื้อไฟของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ไว้ ท่านควรจะเป็นขุนนางใหญ่อันดับหนึ่งของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์!"
แย่แล้ว หลินหยวนเฟิงร้องในใจว่าแย่แล้ว
เขาแก่และเจ้าเล่ห์ เข้าใจทันทีเลย
เขายังมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำ นั่นคือแทรกซึมเข้าไปในพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์!
และ......
เสี่ยวหย่า จวงสิบสาม อาจจะเป็น?
คิดถึงตรงนี้ หลินหยวนเฟิงอุทานในใจ "เฮ้ย! พันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์นี่มันพวกโง่ชัดๆ!"
คนอื่นอาจจะไม่รู้ว่าในอนาคตพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์วางแผนจะบ่มเพาะอัจฉริยะเหล่านี้อย่างไร แต่เขารู้
เพียงเพราะประโยคเดียว พลังชะตาของโลกนี้ล้วนอยู่ในเทือกเขาหมื่นลี้!
ทรัพยากรที่ทุ่มเทลงไปมหาศาล อนาคตของคนเหล่านั้นก็ย่อมไม่มีขีดจำกัด
แม้แต่สำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลานก่อนหน้านี้ก็ทุ่มเททรัพยากรไม่น้อยลงในแผนการบ่มเพาะ
ตอนนี้ ดูจากท่าทางของชินลั่ว คนเหล่านี้อาจจะเป็นคนของชินลั่วทั้งหมด
นี่มันเกินกว่าจะใช้คำว่าน่าตกใจมาอธิบายแล้ว
"ส่วนมหาเซียนที่เหลือ ก็ให้พวกเขาตายที่นี่ทั้งหมดเถอะ อาจจะปล่อยให้ราชาเซียนสองสามคนรอดตายอย่างหวุดหวิด" ชินลั่วพูดทีละคำ กำหนดชะตาชีวิตของผู้แข็งแกร่งขั้นมหาเซียนกว่าสิบคน
พวกเขาหลายคนมั่นใจว่า หลังจากเหตุการณ์ครั้งนี้ พื้นฐานของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์จะต้องสั่นคลอนแน่นอน!
"พันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ยังคิดจะล้มล้างราชวงศ์ต้าฉิน ตอนนี้แค่องค์ชายเก้าคนเดียว อ๋องเจิ้นซานคนเดียว ก็ทำให้พันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของพวกเขาปวดหัวแล้ว ข้าว่าพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ล้วนเป็นพวกไร้ประโยชน์"
"แตกกันเป็นเสี่ยงๆ อะไรกันพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ ฮึๆ......" หลินหยวนเฟิงหัวเราะเยาะ
เขาและผู้อาวุโสฉางหลานรีบปรับตำแหน่งของตัวเองอย่างรวดเร็ว
ภายในสำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลาน ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเป็นระเบียบ วังเคลื่อนที่ของชินลั่วก็ค่อยๆ มุ่งหน้ามาที่สำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลาน
เฉินฮวยซวีและคนอื่นๆ ได้ยินว่าคนของสำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลานได้เชิญเพื่อนๆ มาช่วยอีก ต่างก็ชื่นชมสำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลานอย่างเปิดเผย
"ประมุขหลินเข้าใจความสำคัญของภาพรวมอย่างลึกซึ้ง ตอนนี้สำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลานของพวกเขาถือเป็นแบบอย่างของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของเราแล้ว"
"คราวนี้ ต่อให้ชินลั่วมีความสามารถล้นฟ้า ก็ไม่มีทางหนีออกจากสำนักศักดิ์สิทธิ์ฉางหลานได้"
"อันดับหนึ่งของบัญชีเฉียนหลงคนนี้ ต้องตายแน่"
การฆ่าชินลั่ว แม้จะมีเรื่องของหน้าตา แต่สุดท้ายแล้วก็เพราะชินลั่วครองตำแหน่งอันดับหนึ่งของบัญชีเฉียนหลง ทำให้พวกเขารู้สึกขัดหูขัดตา
ถ้าเกิดชินลั่วดูดพลังชะตาของเทือกเขาหมื่นลี้ของพวกเขาไป พวกเขาก็จะกลายเป็นคนทำเสื้อให้ชินลั่วสวมไม่ใช่หรือ
ในที่สุดคนก็มาถึง เสี่ยวหย่า จวงสิบสาม ฟางเทียนเล่ย เฉินตู้ หลี่ซิ่วอวิ๋น และคนอื่นๆ มาพร้อมกัน
มีเพียงหุนอู๋เค้นที่ไม่เห็นร่องรอย
เพราะตอนนี้หุนอู๋เค้นไม่ใช่หุนอู๋เค้นแล้ว มีเพียงเศษวิญญาณของหุนอู๋เค้นที่ควบคุมอยู่ คนของวิหารวิญญาณก็กลัวว่าถ้าหุนอู๋เค้นปรากฏตัว คนอื่นอาจจะสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง
พวกเขาอ้างว่าหุนอู๋เค้นต้องปิดด่าน จึงปฏิเสธการประชุมอภิปรายครั้งนี้
พันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์มีอัจฉริยะกว่าร้อยคนมาร่วม ตั้งแต่ขั้นเทพฤทธิ์ถึงขั้นถ้ำสวรรค์ มีทุกระดับ
ทุกคนมองเสี่ยวหย่า หลินเฮ่า และคนอื่นๆ ด้วยสายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม
หลายคนเว้นที่นั่งตรงกลางให้เสี่ยวหย่า หลินเฮ่า และจวงสิบสามอย่างเต็มใจ
จวงสิบสามได้อันดับสามในกลุ่มเพราะพลังต่อสู้ของเขาเหนือกว่าคนที่เหลือ
อย่างไรก็ตาม จวงสิบสามมองภาพตรงหน้า ในดวงตามีแววกังวล
เขาตระหนักว่าการประชุมอภิปรายครั้งนี้ไม่ธรรมดา เขาพยายามส่งข่าวถึงชินลั่ว บอกให้ชินลั่วไม่ต้องเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้
แต่ไม่รู้ว่าข่าวนี้จะไปถึงชินลั่วหรือไม่
"วันนี้ พวกเรารุ่นหลังของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์มารวมตัวกันที่นี่ ศิษย์น้องทั้งหลายสามารถพูดได้อย่างเต็มที่" ฟางเทียนเล่ยลุกขึ้นยืนพูดพร้อมรอยยิ้ม
เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนฝันไป ก่อนหน้านี้เขาก็แค่อันดับ 35 ของบัญชีเฉียนหลงเท่านั้น พรสวรรค์ก็ธรรมดา แต่ตอนนี้......
เขากลายเป็นหนึ่งในผู้นำของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ไปแล้ว
คิดถึงตรงนี้ เขาก็รู้สึกตื่นเต้น
"พูดตามตรง ข้าควรจะขอบคุณชินลั่วนะ" ฟางเทียนเล่ยพึมพำในใจ
แต่เมื่อนึกถึงภาพชินลั่วฆ่าคนอย่างบ้าคลั่งในแดนลับคุนสวี เขาก็รู้สึกหวาดกลัว
"ศิษย์พี่ฟาง ข้าได้ยินว่าชินลั่วก็จะมาด้วย เขาเป็นองค์ชายของราชวงศ์ต้าฉิน เขามีสิทธิ์อะไรมาร่วมการประชุมอภิปรายของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของพวกเรา?" มีคนลุกขึ้นพูดอย่างไม่พอใจ
คำพูดนี้ทำให้คนอื่นๆ เห็นด้วยทันที
ทุกคนต่างแสดงความคิดเห็นของตัวเอง พวกเขาไม่รู้ว่าการประชุมอภิปรายครั้งนี้จัดขึ้นเพื่อชินลั่วคนเดียว และไม่รู้ว่าในแดนลับคุนสวี ชินลั่วได้ฆ่าอัจฉริยะของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของพวกเขาเกือบหมด
"ใช่ ชินลั่วไม่ใช่คนของพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของเรา คราวที่แล้วปล่อยให้เขาได้อันดับหนึ่งของบัญชีเฉียนหลงโดยบังเอิญก็แล้วไป ตอนนี้เขายังจะมาอวดดีที่นี่อีก เขายังเห็นพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของเราอยู่ในสายตาหรือ?"
"เขามาแล้วจะเป็นไร! ข้าเห็นว่าศิษย์พี่เสี่ยว ศิษย์พี่หลิน ศิษย์พี่ฟาง ศิษย์พี่จวง และศิษย์พี่เฉินพวกเขาก็เพียงพอที่จะบดขยี้เขาได้แล้ว!"
มีคนลุกขึ้นประจบคนด้านบนเหล่านั้น
ฟางเทียนเล่ยยิ้มบางๆ "ถูกต้อง คราวนี้ชินลั่วมา พวกเราจะต้องสั่งสอนเขาให้ดี"
"ให้เขารู้ว่าฟ้ายังมีฟ้าเหนือฟ้า คนยังมีคนเหนือคน พันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์ของเราไม่ใช่ว่าใครก็จะท้าทายได้!"
"ถูกต้อง ศิษย์พี่ฟางเป็นศิษย์เอกของสำนักศักดิ์สิทธิ์เฟิงเล่ย เขาเข้าใจกฎเกณฑ์แห่งลมและกฎเกณฑ์แห่งสายฟ้าแล้ว พรสวรรค์ของเขาเหนือกว่าชินลั่วหลายเท่า!" มีคนจากสำนักศักดิ์สิทธิ์เฟิงเล่ยลุกขึ้นโฆษณาให้ฟางเทียนเล่ยทันที
ฟางเทียนเล่ยยิ้มที่มุมปาก แม้ว่ากฎเกณฑ์สองอย่างที่เขาเข้าใจจะอยู่แค่ขั้นเริ่มต้น แต่เขาก็เข้าใจกฎเกณฑ์สองอย่าง ในพันธมิตรแห่งวิถีสวรรค์เขาถือเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน
เขามองคนผู้นั้นด้วยสายตาให้กำลังใจ บอกให้เขาพูดให้ไพเราะ พูดให้มากขึ้น
คนผู้นั้นได้รับกำลังใจ กำลังจะชมต่อ ก็ถูกขัดจังหวะ
"จุ๊ จุ๊ เข้าใจกฎเกณฑ์แห่งลมและกฎเกณฑ์แห่งสายฟ้า? เก่งขนาดนั้นเลยหรือ?"
"พอดีเลย ข้าก็เข้าใจเหมือนกัน ไม่เช่นนั้นพวกเราลองดูกันไหม ว่าของเจ้าเก่งหรือของข้าร้ายกาจกว่า?"
คนที่ถูกขัดจังหวะโต้กลับอย่างไม่พอใจ "เจ้าเป็นใคร! ศิษย์เอกของพวกเราไม่ใช่ว่าใครก็จะท้าทายได้!"
"เจ้าถามข้า?" ร่างของชินลั่วค่อยๆ ปรากฏขึ้น ทำให้หลายคนตกใจ
"ข้าก็คือชินลั่วที่พวกเจ้าบอกว่าสามารถปราบได้ด้วยมือเดียวนั่นแหละ!"
ชอบนิยายเรื่องบอกว่าข้าเป็นตัวร้าย คำใส่ร้ายกลับเป็นจริง! โปรดเก็บไว้: (ลิงก์เว็บไซต์) บอกว่าข้าเป็นตัวร้าย คำใส่ร้ายกลับเป็นจริง!
(จบบทที่ 239)
