ตอนที่แล้วบทที่ 12 โอสถแยกวิญญาณเก้าลาย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 14 การฝึกฝน "กายอมตะโบราณ"

บทที่ 13 จิตเทพเก้าภพ


 

เสินหลิงทุ่มเทความพยายามอย่างมากในการปรุงโอสถแยกวิญญาณ ก็เพื่อจุดประสงค์ในการฝึกฝน "จิตเทพเก้าภพ"

ในตำราเทพจักรพรรดิมีวิชาลับสองอย่างที่ยิ่งใหญ่ อย่างแรกคือ "จิตเทพเก้าภพ" และอีกอย่างคือ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ"

เจ้าสำนักสามรุ่นแรกของสำนักเสินต่างก็ฝึกฝนเคล็ดวิชาหลักที่แตกต่างกัน

แต่ทั้งหมดล้วนฝึกฝนวิชาลับทั้งสองอย่างนี้ ซึ่งเป็นวิชาที่ไม่มีผู้ฝึกตนคนใดสามารถปฏิเสธได้

"จิตเทพเก้าภพ" เป็นวิชาลับที่จักรพรรดิสวรรค์ในยุคโบราณฝึกฝน หากฝึกฝนจนถึงขั้นสูงสุด จะสามารถแยกร่างได้ถึงเก้าร่าง

โลกแห่งการบำเพ็ญเพียรแบ่งออกเป็นสามภพ ได้แก่ ภพมนุษย์ ภพเซียน และภพเทพ

ทั้งสามภพนี้ล้วนมีกฎเกณฑ์เฉพาะ โดยผู้กำหนดกฎเกณฑ์ก็คือวิถีสวรรค์

เมื่อวรยุทธ์ของผู้ฝึกตนเข้าถึงขีดจำกัดระดับหนึ่ง ก็จะถูกวิถีสวรรค์รับรู้

เพื่อรักษาสมดุล วิถีสวรรค์จะส่งผู้ฝึกตนไปยังภพที่สูงกว่าภายในระยะเวลาหนึ่ง

ด้วยวิธีการนี้ จึงรักษาสมดุลภายในแต่ละภพไว้ได้

กฎเกณฑ์ที่วิถีสวรรค์ใช้รักษาสมดุลของโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ผู้ฝึกตนเรียกว่า การเลื่อนภพ!

สาเหตุที่ร่างแยกของเสินถู เสินเม่ย และเสินควงสามารถคงอยู่ในภพมนุษย์ได้ตลอด ก็เป็นเพราะวิชาลับ "จิตเทพเก้าภพ" นี่เอง

พลังเทพของจิตเทพเก้าภพก็คือการสร้างร่างแยก โดยร่างแยกทั้งหมดจะใช้วรยุทธ์ร่วมกับร่างหลัก

และยังสามารถปรับระดับวรยุทธ์ของร่างแยกแต่ละร่างได้ตามใจปรารถนา อาจให้ร่างหนึ่งอยู่ขั้นสร้างฐาน อีกร่างเป็นเซียนอิสระ หรือแม้แต่ให้มีระดับวรยุทธ์ต่างกันมากกว่านั้นก็ได้

ร่างแยกนี้เปรียบเสมือนชีวิตอีกหนึ่งชีวิต เมื่อร่างแยกมีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง เส้นแบ่งระหว่างร่างหลักและร่างแยกก็จะพร่าเลือนมาก

ทุกครั้งที่แก่นวิญญาณเข้าถึงระดับหนึ่ง ก็จะสามารถแยกแก่นวิญญาณได้หนึ่งครั้ง

ขั้นสร้างฐานเป็นการแยกครั้งแรก หลังจากนั้นทุก ๆ สองขั้นใหญ่ ก็จะสามารถแยกแก่นวิญญาณได้อีกหนึ่งครั้ง

การฝึกฝน "จิตเทพเก้าภพ" จำเป็นต้องมีพื้นฐานแก่นวิญญาณระดับหนึ่ง ด้วยเหตุนี้เสินหลิงจึงต้องปลุก "เหยากวง" ให้ตื่นขึ้น

การฝึกฝน "จิตเทพเก้าภพ" นี้มีโอกาสล้มเหลว หากล้มเหลว แก่นวิญญาณจะได้รับบาดเจ็บสาหัส ต้องใช้เวลาบำรุงรักษานานกว่าจะสามารถฝึกฝนต่อได้

ผู้ฝึกฝนต้องแบ่งแก่นวิญญาณออกมาหนึ่งในสาม เพื่อใช้ในการสร้างแก่นวิญญาณของร่างแยก

ภายในร่างแยกยังต้องมีรอยประทับแก่นวิญญาณของร่างหลัก รอยประทับแก่นวิญญาณนี้ทำหน้าที่เป็นที่ยึดเหนี่ยวเพื่อรักษาแก่นวิญญาณของร่างแยกไม่ให้สลายไป

วิธีนี้จะทำให้ร่างแยกเชื่อมต่อกับร่างหลักได้ และยังช่วยให้ร่างหลักควบคุมร่างแยกได้สะดวก

หากร่างแยกไม่มีรอยประทับวิญญาณของร่างหลัก ถ้าร่างแยกมีโอกาสดีจนวรยุทธ์เหนือกว่าร่างหลัก ก็จะสูญเสียการควบคุมได้ง่ายมาก

เสินหลิงค่อย ๆ ป้อนพลังแก่นวิญญาณเข้าสู่ตำราเทพจักรพรรดิ แก่นวิญญาณของเสินหลิงก็เข้าไปในมิติพิเศษภายในตำราเทพจักรพรรดิด้วย

สายตาของเสินหลิงถูกดึงดูดโดยหุ่นในพื้นที่นี้ เสินหลิงรู้ว่านี่คือหุ่นที่ใช้ถ่ายทอดวิชาลับ "จิตเทพเก้าภพ"

ผนึกอาคมมหึมานับไม่ถ้วนลอยอยู่ในอากาศ ล้อมรอบหุ่นโปร่งใส

เมื่อผนึกอาคมสีทองเหล่านี้สว่างขึ้นทีละอัน หุ่นก็เริ่มทำท่ามือผนึกอาคมไปเรื่อย ๆ

พร้อมกับการปรากฏของผนึกอาคมเหล่านี้ เสินหลิงเห็นก้อนแสงขนาดสามชุ่นปรากฏขึ้นเหนือหว่างคิ้วของหุ่น นี่คือแก่นวิญญาณของหุ่นโปร่งใส

ขณะที่หุ่นทำท่ามือผนึกอาคมไปเรื่อย ๆ ก้อนแสงขนาดสามชุ่นที่ลอยอยู่ในอากาศก็ค่อย ๆ แยกออกจากกันอย่างช้า ๆ ราวกับถูกดึงให้แยกออก

แต่ในขณะที่กำลังเปลี่ยนรูปร่าง ลูกกลมสีทองเล็ก ๆ ภายในก้อนแสงขนาดสามชุ่นนี้ก็แบ่งออกเป็นสอง ในที่สุดก็กลายเป็นก้อนแสงขนาดสองชุ่นหนึ่งก้อน และขนาดหนึ่งชุ่นอีกหนึ่งก้อน

ในแต่ละก้อนแสงมีลูกกลมสีทองขนาดเท่าเมล็ดถั่วเหลืองอยู่ภายใน

ลูกกลมสีทองนี้คือรอยประทับแก่นวิญญาณ เป็นสิ่งที่ร่างหลักใช้ควบคุมร่างแยก

หลังจากปิดตำราเทพจักรพรรดิ เสินหลิงก็หยิบโอสถแยกวิญญาณที่เปล่งประกายหลากสีออกมากิน

เสินหลิงนั่งขัดสมาธิ หลับตาลง จิตใจสงบนิ่ง ปิดปากเก็บลิ้น ไม่ให้จิตใจวอกแวก มุ่งความสนใจไปที่จุดศูนย์กลาง รอจนลมหายใจสม่ำเสมอแล้วจึงหายใจทางโคนจมูก

จื่อ (106) โฉ่ว (10) อิ๋น (242) เหม่า (5) เฉิน (3) ซื่อ (22) อู่ (15) เว่ย (44) เซิน (85) โหย่ว (33) ซวี (2) ไฮ่ (2) ... เสินหลิงภาวนาผนึกอาคมเหล่านี้ในใจ

ปลายนิ้วของเสินหลิงก็ทำท่ามือผนึกอาคมที่สอดคล้องกัน พร้อมกับการทำท่ามือผนึกอาคมเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง

เส้นลมปราณต่าง ๆ ตั้งแต่ตันเถียนไปจนถึงศีรษะของเสินหลิงก็เชื่อมต่อกันไปเรื่อย ๆ

ในชั่วขณะที่ทำผนึกอาคมเสร็จ แก่นวิญญาณของเสินหลิงก็ลอยออกจากร่างกาย

แก่นวิญญาณสีทองมีขนาดใหญ่ถึงเก้าชุ่น ระหว่างร่างกายและแก่นวิญญาณมีโซ่ทองเส้นเล็กบางเชื่อมต่ออยู่

ตอนนี้แก่นวิญญาณสีทองมีลักษณะเป็นก้อนเมฆหมอก เมื่อวรยุทธ์แก่นวิญญาณถึงขั้นปราณก่อกำเนิด จึงจะสามารถเปลี่ยนเป็นรูปร่างมนุษย์ได้

หากมองดูร่างกายของเสินหลิง ก็จะเห็นว่าที่สามารถทำท่ามือผนึกอาคมได้อย่างต่อเนื่องนั้น ก็เพราะมีเส้นทองเส้นเล็กเชื่อมต่ออยู่นั่นเอง

จื่อ (52) โฉ่ว (10) อิ๋น (24) เหม่า (5) เฉิน (3) ซื่อ (22) อู่ (15) เว่ย (44) เซิน (85) โหย่ว (33) ซวี (2) ไฮ่ (2) ... ในชั่วขณะที่ทำผนึกอาคมเสร็จ แก่นวิญญาณของเสินหลิงก็ได้รับผลกระทบจากผนึกอาคม

แก่นวิญญาณแยกออกอย่างช้า ๆ เสินหลิงในร่างแก่นวิญญาณรู้สึกเจ็บปวดราวกับอกจะแตก แก่นวิญญาณที่เคยสมบูรณ์ถูกแยกออกไปหนึ่งในสามอย่างรุนแรง

แม้จะเจ็บปวดทรมาน แต่ก็ไม่ได้ใช้เวลานานนัก

ขณะที่แก่นวิญญาณขนาดเก้าชุ่นถูกพลังของผนึกอาคมดึงรั้งอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดแก่นวิญญาณก็ถูกแบ่งออกเป็นสอง กลายเป็นก้อนเมฆหมอกขนาดสามชุ่นหนึ่งก้อน และหกชุ่นอีกหนึ่งก้อน

แก่นวิญญาณทั้งสองลอยกลับเข้าสู่ทะเลจิตของเสินหลิงพร้อมกัน

ในทะเลแก่นวิญญาณของเสินหลิง มีแก่นวิญญาณสองก้อนลอยอยู่ ก้อนหนึ่งขนาดหกชุ่น อีกก้อนหนึ่งขนาดสามชุ่น

"ดีที่ทุกอย่างราบรื่น!" เสินหลิงพูดกับตัวเองด้วยสีหน้าซีดเซียว ยังรู้สึกหวาดกลัว

เสินหลิงทำขั้นตอนแรกสำเร็จ นั่นคือการสร้างแก่นวิญญาณของร่างแยก ขั้นตอนต่อไปคือการสร้างร่างกายที่จะรองรับแก่นวิญญาณ

ตามที่บันทึกไว้ใน "จิตเทพเก้าภพ" วัตถุวิญญาณใด ๆ ก็สามารถใช้เป็นร่างแยกได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นร่างกายเท่านั้น

ยิ่งใช้วัตถุวิญญาณที่ล้ำค่า ศักยภาพของร่างแยกก็จะยิ่งสูง

สิ่งแรกที่เสินหลิงนึกถึงก็คือสร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่งที่สวมใส่อยู่ เขาสวมใส่มันมาตั้งแต่เด็ก หลอมรวมมานานแล้ว จึงควบคุมได้ง่ายอย่างแน่นอน

เสินหลิงมองด้วยสายตาลึกล้ำ หลังจากครุ่นคิดสักครู่ เขาก็ตัดสินใจใช้มันสร้างร่างแยกร่างแรก ด้วยวิธีนี้โอกาสสำเร็จจะสูงกว่า

วิธีการหลอมรวม เสินหลิงจำได้แม่นแล้ว เขาถอดสร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่งที่คอออก จิตใจของเสินหลิงสงบนิ่ง ปราณวิญญาณเส้นเล็ก ๆ ทยอยพุ่งออกมาจากตันเถียน ไม่นานปราณวิญญาณก็ห่อหุ้มสร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่งไว้อย่างสมบูรณ์

เสินหลิงใช้มือทั้งสองข้างทำท่ามือผนึกอาคมอย่างต่อเนื่อง ผนึกอาคมเหล่านี้ทยอยติดอยู่บนสร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่ง

จื่อ (14) โฉ่ว (18) อิ๋น (55) เหม่า (7) เฉิน (99) ซื่อ (78) อู่ (77) เว่ย (77) เซิน (14) โหย่ว (101) ซวี (8) ไฮ่ (12)

สร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่งที่เดิมมีลักษณะเป็นเถาวัลย์รูปมังกรพันกันอยู่ พลันแยกออกจากกัน เถาวัลย์มังกรนับไม่ถ้วนยืดตัวออกอย่างรวดเร็ว เริ่มเติบโตอย่างรวดเร็ว

ในชั่วพริบตา เถาวัลย์พันกันอย่างเป็นระเบียบ สุดท้ายก็กลายเป็นร่างกายที่มีขนาดใกล้เคียงกับเสินหลิง

เพียงแต่ว่าเสินหลิงร่างใหม่ที่ปรากฏขึ้นนี้ ทั้งร่างเป็นสีเขียวหมึก บนร่างกายยังมีลายไม้ที่ขัดกันไปมาอยู่มากมาย!

เสินหลิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เพราะเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่งเหมือนกัน เหตุใดท่านพ่อถึงมีสีผิวปกติ แต่ร่างแยกของตนกลับเป็นสีเขียวหมึก!

"ถ้าอยากมีชีวิตที่ดี ก็ต้องมีสีเขียวติดตัวบ้างสินะ!" เสินหลิงปลอบใจตัวเอง ขอแค่ร่างแยกใช้งานได้ก็พอ! ส่วนเรื่องสวยไม่สวยก็ไม่สำคัญหรอก!

เสินหลิงรู้ว่าขั้นตอนที่สองเสร็จสิ้นแล้ว สร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่งนี้เสินหลิงหลอมรวมมานานกว่าสิบปี จึงควบคุมได้ง่าย

เสินหลิงใช้นิ้วชี้ไปที่หน้าผาก แก่นวิญญาณสีทองขนาดสามชุ่นนั้นก็ถูกเก็บไว้ในค่ายกลขนาดจิ๋วบนมือของเสินหลิง

จื่อ (52) โฉ่ว (18) อิ๋น (55) เหม่า (7) เฉิน (99) ซื่อ (78) อู่ (77) เว่ย (77) เซิน (14) โหย่ว (101) ซวี (8) ไฮ่ (12)

เสินหลิงทำท่ามือผนึกอาคม จากนั้นก็ทำท่ามือผนึกอาคมที่ซับซ้อนและเข้าใจยาก เขายกมือขึ้น ค่อย ๆ ป้อนแก่นวิญญาณสีทองบนค่ายกลในมือเข้าสู่ร่างแยกที่ทำจากต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่ง

หลังจากแก่นวิญญาณทั้งหมดเข้าไปในร่างแยกที่เป็นธาตุไม้แล้ว

เสินหลิงบีบเลือดออกมาหนึ่งหยด ใช้นิ้วดีดเข้าไปที่หว่างคิ้วของร่างแยกธาตุไม้

ร่างของร่างแยกธาตุไม้สั่นเล็กน้อยในทันที เสินหลิงรู้ว่าแก่นวิญญาณของร่างแยกธาตุไม้เริ่มฟื้นคืนช้า ๆ แล้ว

ในชั่วขณะที่ร่างแยกธาตุไม้ลืมตาขึ้น เสินหลิงรู้สึกถึงความเชื่อมโยงทางสายเลือด เสินหลิงรู้ว่านี่คือการแสดงออกถึงการรวมตัวของร่างแยก

เสินหลิงรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะก่อนหน้านี้มีเพียงคนเดียวฝึกฝน ตอนนี้เท่ากับมีคนฝึกฝนสองคน

เนื่องจากการแยกแก่นวิญญาณ ตอนนี้ระดับแก่นวิญญาณของเสินหลิงได้ตกลงมาอยู่ที่ขั้นจิตว่างเปล่าระยะต้น

ร่างแยกธาตุไม้ไม่มีวรยุทธ์ แต่มีระดับแก่นวิญญาณอยู่ที่ขั้นจิตว่างเปล่าระยะต้น

เนื่องจากร่างเดิมของร่างแยกธาตุไม้คือสร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่ง รากวิญญาณอย่างน้อยต้องอยู่ในระดับเทพธรรมดา แต่เพราะแก่นวิญญาณและโลหิตของเสินหลิงเข้าไปแทรกแซง จึงมีเพียงรากวิญญาณขั้นสูงระดับสาม

เสินหลิงก็รู้สึกจนใจ เพราะระดับรากวิญญาณของตนในตอนนี้ส่งผลกระทบต่อระดับรากวิญญาณของร่างแยกธาตุไม้

แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เมื่อรากวิญญาณของเสินหลิงเพิ่มขึ้น รากวิญญาณของร่างแยกธาตุไม้ก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย!

แต่ถึงอย่างนั้น ระดับรากวิญญาณของร่างแยกธาตุไม้ก็ยังสูงกว่าระดับรากวิญญาณของเสินหลิง

เสินหลิงเองมีรากวิญญาณสองธาตุคืออัสนีและทอง และยังมีรากวิญญาณธาตุไม้ที่มาจากสร้อยหัวใจหลิงหลงศักดิ์สิทธิ์สร้างสรรพสิ่ง

ตอนนี้ร่างแยกธาตุไม้มีรากวิญญาณสามธาตุ ดีกว่ารากวิญญาณของร่างหลัก

เสินหลิงจึงหยิบโอสถฟื้นฟูแก่นวิญญาณออกมากินหลายเม็ด เพื่อบำรุงแก่นวิญญาณของตน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด