บทที่ 125 ปล่อยชีวิตตามยถากรรม คาถาทำความสะอาด
ตอนแรกเกาส์วีเอ่อร์ถูกเวิ่นเหยียนจู่โจมจนตั้งตัวไม่ทัน พูดจนเขาสับสน แต่พอเขาใจเย็นลงแล้วพบว่าสถานการณ์ดูเหมือนจะร้ายแรงกว่าที่เวิ่นเหยียนพูดเสียอีก เกาส์วีเอ่อร์จึงหมดกำลังใจอย่างสิ้นเชิง ทั้งตัวเขาแผ่กลิ่นอายของความเป็นปลาเค็มที่ยอมแพ้ชีวิต พูดตรงๆ ก็คือ ราชาแห่งความทรมานที่น่าสมเพชและขี้ขลาดคนนี้...