ตอนที่ 343 พี่สาว พี่เขย แค่นี้ก็จะโชว์หวานกันแล้วเหรอ?

“เธออยากให้ฉันตอบรับ แล้วเงื่อนไขอะไรล่ะ?”

เมื่อเห็นรอยยิ้ม ‘ร้ายกาจ’ ที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ของ ซู หลิงเอ๋อร์ เย่เฉิน ก็รู้สึกทันทีว่ามีอะไรแปลกๆ

ซู หลิงเอ๋อร์ คนนี้.. อยู่ดีๆ ก็อยากจะเดิมพันกับเขาเอง

เธอน่าจะเล่นเกมโยนห่วงบ่อย หรืออะไรที่คล้ายกัน ซึ่งต้องใช้เทคนิคพอสมควร

และซู หลิงเอ๋อร์ ต้องมีความมั่นใจมาก ถึงได้พูดแบบนี้ออกมา

น่าเสียดาย ถ้า ซู หลิงเอ๋อร์ รออีกแค่ไม่กี่ชั่วโมง ให้ [การ์ดประสบการณ์เทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ระดับต้น)] ของ เย่เฉิน หมดเวลาไปก่อน แล้วค่อยมาเดิมพันกับเขา

บางทีเธออาจมีโอกาสชนะเดินพัน เย่เฉิน จริงๆ ก็ได้..

แต่ในตอนนี้ ต่อให้ ซู หลิงเอ๋อร์ เก่งแค่ไหน การเจอ เย่เฉิน ที่กำลัง ‘เปิดกลโกง’ อยู่ ..เธอคงไม่มีทางเอาชนะได้เลย

“ง่ายมาก พี่เขย จริงๆ เงื่อนไขของหนูก็ไม่มีอะไรเลย ถ้าพี่แพ้ พี่ต้องตอบคำถามของหนูหนึ่งข้อแบบตรงไปตรงมา”

ซู หลิงเอ๋อร์ คิดเงื่อนไขที่จะใช้มาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว

“คำถามอะไรล่ะ?”

เมื่อมองไปที่ ซู หลิงเอ๋อร์ ที่พูดขึ้นด้วยท่าทีแปลกๆ ดูมีเลศนัยบางอย่าง แม้แต่ ซู หนิงซวง ก็ต้องหันมามองแล้วถามด้วยความสงสัยเช่นกัน

“พี่เขยต้องบอกหนูว่ากลัวอะไรที่สุด และต้องพูดความจริงด้วยนะ มีพี่สาวเป็นพยานอยู่ตรงนี้ ถ้าพี่เขยกล้าพูดโกหกล่ะก็.. พี่สาวต้องลงโทษเขาให้ดีเลย”

ซู หลิงเอ๋อร์ ตอบไปอย่างขำขัน

ถ้าเธอรู้ว่าพี่เขยกลัวอะไร ต่อไปพี่เขยก็จะไม่สามารถแกล้งเธอได้อีกแล้ว

ซู หลิงเอ๋อร์ ยิ้มอย่างสดใส แต่แฝงไปด้วยความซุกซน

“ได้ แต่ถ้าเธอแพ้ล่ะ?”

เย่เฉิน ถามกลับ

“หนูแพ้เหรอ?”

เมื่อถูก เย่เฉิน ถาม ซู หลิงเอ๋อร์ ก็อึ้งไปชั่วขณะ เพราะเธอคิดแค่เรื่องที่ตัวเองจะชนะ แต่ไม่ได้คิดเลยว่าถ้าแพ้จะเป็นอย่างไร

“ถ้า...หนูแพ้...พี่เขย หนูจะยอมทำตามเงื่อนไขอะไรก็ได้แล้วแต่พี่เสนอมา”

ซู หลิงเอ๋อร์ คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับ เย่เฉิน

“เธอแน่ใจนะ?”

เย่เฉิน ถามย้ำ

แม้เขายังไม่ได้คิดว่าจะให้ ซู หลิงเอ๋อร์ ยอมทำอะไร แต่ถ้าเขาชนะ การได้เงื่อนไขดังกล่าวนี้ ..ก็ถือว่าไม่เลวเลย

“แน่ใจสิ”

ซู หลิงเอ๋อร์ พยักหน้า

“ดี”

เย่เฉิน พยักหน้ารับ แล้วเดินไปซื้อห่วงสิบอันจากเถ้าแก่

เนื่องจากมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก เขา ซู หนิงซวง และซู หลิงเอ๋อร์ จึงต้องต่อคิวรอ

ก่อนหน้านี้มีลูกค้าคนหนึ่งซื้อห่วงไปยี่สิบอัน

แต่ใช้ไปสิบกว่าอันก็ยังไม่ได้อะไรเลย จนตอนนี้เหลือแค่ห้าหกอันสุดท้ายในมือของเขา

ในที่สุด ลูกค้าคนนั้นก็โยนห่วงที่เหลือทั้งหมดที่อยู่ในมือไป

แต่ก็ไม่ได้รางวัลเลยสักอย่าง แม้แต่ครั้งหนึ่งที่เขาเกือบได้ซองแดงซองใหญ่นั่น แต่ห่วงกลับกระดอนไปเมื่อกระทบกับพื้น

ยี่สิบห่วง ไม่โดนแม้แต่ห่วงเดียว

ซู หนิงซวง เป็นคนเริ่มเล่นก่อน

เมื่อสาวสวยมาโยนห่วง แน่นอนว่าย่อมต้องดึงดูดความสนใจจากนักท่องเที่ยวจำนวนมาก

เธอหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะมองไปที่ตุ๊กตาที่เธอชอบ แล้วลองโยนห่วงไป

ฟึบ..

แต่ห่วงตกลงห่างจากตุ๊กตาไปประมาณเมตรหนึ่ง

ครั้งที่สอง ซู หนิงซวง ได้ลองใหม่จากประสบการณ์ครั้งแรก แม้จะเข้าใกล้ตุ๊กตามากขึ้น แต่ก็ยังไม่สำเร็จ

นักท่องเที่ยวที่มองต่างคิดว่าครั้งที่สาม หรือสี่ เธอน่าจะโยนสำเร็จแล้ว

แต่น่าเสียดายที่ ซู หนิงซวง โยนไปแล้วเก้าครั้งก็ยังไม่ได้ของรางวัลเลย

เธอเริ่มรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยแล้ว

โชคของเธอแย่ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ แค่อีกใกล้นิดเดียวเท่านั้น ตุ๊กตาตัวนั้นก็จะตกเป็นของเธอแล้ว

ครั้งสุดท้าย ซู หนิงซวง ตั้งใจจดจ้องมองไปที่ตุ๊กตาตัวโปรดอีกครั้ง แล้วเตรียมโยน

แต่ก่อนที่ ซู หนิงซวง จะได้ทำอะไร เย่เฉิน ก็ได้เดินเข้ามาข้างหลังเธอเสียก่อน

“มาลองด้วยกันเถอะ”

เย่เฉิน เข้ามากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของ ซู หนิงซวง

“ตกลง”

ซู หนิงซวง พยักหน้า

การมี เย่เฉิน อยู่ข้างๆ ทำให้เธอรู้สึกมีความมั่นใจขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก

เย่เฉิน เมื่อเห็นสีหน้าผิดหวังของ ซู หนิงซวง เมื่อครู่ เขาจึงตัดสินใจเข้ามาช่วยเธอ

ถ้า ซู หนิงซวง ชอบมัน งั้นก็ต้องได้ตุ๊กตาตัวนั้นมาให้ได้

ซู หนิงซวง ไม่มีประสบการณ์เท่าไร และโชคก็ไม่ค่อยดีนัก จึงแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะโยนห่วงให้ครอบตุ๊กตาตัวนั้นได้

เย่เฉิน จึงตัดสินใจช่วยเธอ โดยใช้ [การ์ดประสบการณ์เทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ระดับต้น)] ของเขา

ไม่ว่าจะด้วยโชค หรือทักษะ เย่เฉิน มั่นใจว่าจะต้องโยนห่วงให้ได้ตุ๊กตาตัวที่ ซู หนิงซวง ต้องการอย่างแน่นอน

ถึงแม้ครั้งนี้จะไม่สำเร็จ แต่เขายังมีห่วงของตัวเองอีกสิบอัน

หากไม่ได้อีก เขาก็ยังมีวิธีอื่นที่จะทำให้ ซู หนิงซวง ได้ตุ๊กตาตัวนั้นมา

เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะเขามี ‘อำนาจเงิน’ ที่สามารถแก้ปัญหาได้เสมอนี่ไง

เมื่อ ซู หนิงซวง ถือห่วง เย่เฉิน ก็คว้าจับมือเธอไว้ แล้วเล็งไปที่ตุ๊กตาตัวโปรดของเธอ

“ว้าว พวกเขาเป็นคู่รักกันเหรอเนี่ย!”

“สาวสวยขนาดนี้มีแฟนแล้วเหรอ เจ็บใจชะมัด”

นักท่องเที่ยวชายหลายคนที่อยู่รอบๆ แอบอิจฉา เย่เฉิน ที่มีแฟนสวยขนาดนี้

ทำไม เย่เฉิน ถึงมีแฟนสวยขนาดนี้นะ?

“เอาเลย!”

หลังจากเล็งดีแล้ว เย่เฉิน ก็โยนห่วงออกไป

ไม่รู้ว่าเพราะเป็นครั้งแรกหรือไม่ เย่เฉิน เลยโยนแรงเกินไป

ห่วงกลับเลยไปจากตุ๊กตาที่ ซู หนิงซวง เล็งไว้

เหมือนจะไม่ได้รางวัลใดๆ

นักท่องเที่ยวหลายคนพากันส่ายหัวด้วยความเสียดาย และบางคนก็แอบหัวเราะเยาะ

โดยเฉพาะผู้ชายที่อิจฉา เย่เฉิน เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ยิ่งรู้สึกสะใจมากขึ้น

แต่ในเสี้ยววินาทีถัดมา สิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!

ห่วงกระเด้งจากพื้นแล้วลอยกลับมาตกลงที่ตุ๊กตาที่ ซู หนิงซวง ต้องการอย่างพอดิบพอดี

“โอ้โห เชี้ย!”

“โชคดีเกินไปแล้ว!”

นักท่องเที่ยวที่มองดูอยู่ต่างตะลึง

เรื่องแบบนี้ก็มีด้วยเหรอ?

เห็นได้ชัดว่าตอนแรกดูเหมือนพลาด แต่กระเด้งจากพื้นกลับมาตกได้อย่างสมบูรณ์แบบ ..มันเรื่องจริงหรือ?

“ว้าว!”

ซู หนิงซวง อุทานด้วยความตื่นเต้นดีใจมาก

เมื่อมี เย่เฉิน อยู่ด้วย ทุกอย่างก็ไม่ใช่ปัญหา

ด้วยความที่เธอตื่นเต้นมากจนกล้ากระโดดไปหอมแก้ม เย่เฉิน เบาๆ

แต่หลังจากหอมแก้มไปแล้วเธอก็รีบก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย แก้มของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ นักท่องเที่ยวที่ยังโสดหลายคนพลันรู้สึกเจ็บแปลบๆ กลางหน้าอก

พวกเขามาเที่ยวเพื่อความสนุก แต่ทำไมเวลานี้พวกเขาเหมือนถูกบังคับให้กิน ‘อาหารสุนัข’?

ฮือ ฮือ ฮือ~…

อาหารสุนัขรสชาติมันไม่อร่อยเลยสักนิด…

ไม่นาน เถ้าแก่ก็นำตุ๊กตามาให้

“เฮ้อ พี่สาวคะ พี่เขยพอเถอะค่ะ เลิกโชว์หวานกันซะที!”

ซู หลิงเอ๋อร์ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ ทนไม่ไหวแล้ว

ใจของเธอที่เป็นโสดมาตลอดเริ่มถูกโจมตีอย่างหนัก

“พี่เขย มาแข่งกันเถอะ หนูจะเริ่มก่อน!”

ซู หลิงเอ๋อร์ พูดด้วยความมุ่งมั่น

“โอเค”

เย่เฉิน และซู หนิงซวง ก้าวถอยหลังออกไปเล็กน้อย

ซู หลิงเอ๋อร์ ก้าวขึ้นไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ เธอไม่รีบโยนทันที แต่กลับมองไปยังรางวัลรอบๆ เพื่อวิเคราะห์ก่อน

เห็นได้ชัดว่าเธอเป็น ‘มือโปร’

แม้ ซู หลิงเอ๋อร์ จะชอบตุ๊กตาปิกาจู แต่ในการแข่งกับพี่เขยครั้งนี้ จำนวนของรางวัลที่ได้คือสิ่งสำคัญที่สุด

หลังจากวิเคราะห์แล้ว ซู หลิงเอ๋อร์ เริ่มโยนห่วง ใช้เพียงสองห่วงก็ได้รางวัลชิ้นแรก

และหลังจากโยนอีกห้าห่วง ก็ได้รางวัลมาเพิ่มอีกสองชิ้น

เจ็ดห่วงได้รางวัลสามชิ้น

ซึ่งเป็นอัตราความสำเร็จที่สูงมาก

นักท่องเที่ยวรอบข้างที่ดูอยู่ต่างพากันอุทานด้วยความประหลาดใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นอัตราการสำเร็จที่สูงขนาดนี้

เย่เฉิน พยักหน้าเห็นด้วย คราวนี้ ซู หลิงเอ๋อร์ มาอย่างมีแผนจริงๆ