บรรลุมรรคาด้วยวิชาบำเพ็ญคู่ ตอนที่ 12 [18+]

บรรลุมรรคาด้วยวิชาบำเพ็ญคู่ ตอนที่ 12 [18+]

เสี่ยวฟางพาหญิงสาวไปยังห้องน้ำเดียวกับที่เขาเคยใช้กับซุนเว่ยเมื่อไม่นานนี้ หลังจากเปิดประตู เขายังคงได้กลิ่นหอมกรุ่นของซุนเว่ยที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ

เขาพานางเข้าไปในห้องหนึ่งแล้วปิดประตูไว้ ในพื้นที่ร้อนอบอ้าวนั้น เขาเดินเข้าหานางจนหลังของนางแนบชิดกับประตู เขาค่อยๆ โน้มตัวเข้าไปแล้วจูบปากนาง

ทันใดนั้น ราวกับว่าเขาเพิ่งโยนไม้ขีดไฟลงในบ่อน้ำมัน ความปรารถนาอันเย้ายวนของนางก็ระเบิดออกมา เสี่ยวฟางเริ่มใช้ปากดูดปลายถันแฝดของนาง บรรจงจูบร่างกายของนาง สอดลิ้นเข้าไปในถ้ำสวรรค์ของนาง จากนั้นก็จู่โจมนางโดยไม่ทันตั้งตัว นางฉีกเสื้อผ้าของตัวเองออก เส้นผมของนางยุ่งเหยิง ปทุมถันโผล่พ้นจากเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยบนร่างกายของนาง

[กระบี่เนื้อค้ำสวรรค์]

เสี่ยวฟางกำลังแทงกระบี่ที่ขยายใหญ่ขึ้นของเขาเข้าไปในตัวนางลึกขึ้นด้วยเคล็ดวิชานี้ นางถูกกดชิดประตูและปลายเท้าของนางยกขึ้นจากพื้น ทุกครั้งที่แทงลึกเข้าไป นางจะเขย่งเท้าจากพื้น นางรู้สึกว่านางตัวเล็กมากเพราะกระบี่เล่มเขื่องที่อาละวาดอยู่ภายในตัวนางของเขา นางรู้สึกว่าถ้าเขาต้องการ เขาสามารถยกทั้งร่างนางขึ้นได้ด้วยกระบี่เนื้อของเขาเพียงอย่างเดียว

"อ๊าา~ อ๊าา~ อ๊าา~"

นางครางออกมาไม่หยุด นางไม่เคยเสียวซ่านขนาดนี้มาก่อนในชีวิต นางรู้สึกเหมือนตอนนี้นางเป็นเพียงของเล่นของเขา แต่นางก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น ความปรารถนาที่ถูกฝังไว้ลึกที่สุดของนางได้รับการตอบรับแล้ว

ในช่วง 5 นาทีสุดท้ายของเคล็ดวิชากระบี่เนื้อค้ำสวรรค์ขาของนางสั่นเทา เข่าของนางแนบชิดกันแน่น และเท้าของนางจิกพื้นจนยกลอย ร่างกายของนางถูกกดนาบประตู เหงื่อของนางไหลไปตามแผ่นหลังที่โค้งงอของนาง ทำให้นางต้องยื่นก้นออกมาให้เสี่ยวฟางกระแทก เข่าของนางพับลงในที่สุด และนางก็ถึงจุดสุดยอด

เมื่อกระบี่ของเขาถูกชักออกจากฝัก น้ำหล่อลื่นของนางก็ไหลเยิ้มออกมา นางสัมผัสน้ำหล่อลื่นของตัวเองแล้วตกลงสู่อ้อมแขนของเขาอย่างอ่อนแรง นางจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาราวกับเขาเป็นผู้ที่ทำให้ความฝันของนางเป็นจริง

เสี่ยวฟางผลักนางไปด้านหลัง แล้วกดนางกลับไปชิดประตู จากนั้นจึงยกขาของนางขึ้นและพาดไว้กับเอวของเขา ขณะที่เขากำลังเตรียมเปิดฉากการโจมตีระลอกต่อไป

นางไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร แต่นางต้องการมัน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ นางจ้องมองเขาด้วยสายตาที่สามารถตีความได้ว่า

“มาสิ”

แม้ว่าเขาจะได้อ่านมันเพียงช่วงสั้นๆ เขาก็เตรียมที่จะลองใช้เคล็ดวิชาที่ชุนฮวามอบให้กับเขา

มือของเขาสอดเข้าไปใต้บั้นท้ายอวบอั๋นของนาง และดึงนางขึ้นมาจนถึงระดับเอวของเขา ในขณะที่เขายังคงอุ้มขาของนางไว้

[ กระบี่เนื้อรัญจวน ]

กระบี่เนื้อของเสี่ยวฟางเสียดสีกับปากถ้ำของนาง และคอของนางเหยียดขึ้นราวกับว่านางกำลังเพลิดเพลินและพึงพอใจราวกับลูกกุญแจและแม่กุญแจได้กลับมารวมกันอีกครั้ง วินาทีถัดมา เขาเจาะเข้าไปในผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ของนาง และน้ำหวานก็พุ่งออกมา

"อ๊าาาา" นางครางเสียงสั่นเครือ เขากระแทกเข้าที่เม็ดมุกของนาง

จากนั้นก็เริ่มแทงเข้าไปในตัวนางด้วยกระบี่เนื้อจนร่างของนางโค้งงอราวกระบี่อ่อน

“ใช่! แบบนั้นล่ะ! อ๊า~” นางครวญคราง

นางรู้สึกราวกับกำลังจะฉี่แตกต่อหน้าเขา ต่อหน้าชายที่นางรัก นั่นคงน่าอายเกินไปสำหรับนาง

"อ๊าาาาา" เสียงแหลมของนางสั่นพร่าในการครางครั้งสุดท้าย นางอยู่ห่างจากจุดสุดยอดเพียงวินาทีเดียว

[ กระบี่เนื้อทะลวงสวรรค์ ]

มือของเสี่ยวฟางจับเอวของนางไว้แน่นและดึงนางเข้ามา กระแทกเป็นครั้งสุดท้ายด้วยเคล็ดวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา ขาของนางล้มพับอย่างไร้เรี่ยวแรงด้วยความพ่ายแพ้ เวลานั้น นางไม่มีแรงแม้แต่จะยึดจับสิ่งใด

เสียงกระแทกกันของหนั่นเนื้อที่ดังจากร่างกายของพวกเขาหยุดลงทั้งห้องคืนสู่ความสงบ สิ่งเดียวที่ได้ยินคือเสียงน้ำรัก เหงื่อ และแม้แต่น้ำปัสสาวะที่หยดไหลลงสู่พื้นใต้ร่างของพวกเขา นางนิ่งไม่ไหวติง นางหอบเอาลมหายใจกรุ่นร้อนของนางออกมา แขนและขาของนางห้อยตก เมื่อครู่นางถูกทะลวงจนถึงสวรรค์

จู่ๆภาพสวรรค์ของนางก็สิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน เมื่อปราณหยางของเขาฉีดพุ่งเข้าใส่นางราวกับเขื่อนแตก นางฟื้นจากสภาพนั้น และเริ่มสั่นกระตุกจากจุดสุดยอดที่ยังคงค้างอยู่ในร่างกายของนาง

เสี่ยวฟางอาบน้ำในห้องอาบน้ำชายก่อนจะแต่งตัวเพื่อกลับไปที่ห้องเรียน นางใช้เวลาสักพักเพื่อฟื้นคืนกำลัง หลังจากนั้นไม่นาน นางก็ทำความสะอาดตัวและตรงกลับบ้านหลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว

กลับมานั่งลงตรงที่เดิมมุมหลังห้องข้างซุนเหว่ย

ทุกคนมองดูเสี่ยวฟางกลับมานั่งที่ และรอให้หญิงสาวอีกคนกลับมาด้วย แต่นางก็ไม่ได้กลับมา

เสี่ยวฟางอ่านเคล็ดวิชาที่ชุนฮวาให้เขาอีกสองสามเที่ยว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นมองไปรอบห้องเรียน เขาเดินเข้าไปหาหญิงสาวท่าทางขี้อายคนหนึ่งแล้วขอคำชี้แนะบางอย่างจากนาง ไม่นานพวกเขาก็มาอยู่ในห้องน้ำห้องเดิมและทำสิ่งเดิมราวกับที่เขาทำกับสตรีอีก 2 นาง

[ กระบี่เนื้อรัญจวน ]

-

[ กระบี่เนื้อรัญจวน ]

-

[ กระบี่เนื้อรัญจวน ]

-

เขาได้นำสตรีสองสามคนในชั้นเรียนนั้นมาฝึก ทุกครั้งที่เขากลับมาคนเดียว เหล่าศิษย์ก็จะยิ่งรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น เหล่าผู้ที่เข้ามาถามว่าเขาทำอะไรกับสตรีเหล่านั้น เขาจะพาพวกนางไป จากนั้นแสดงให้พวกนางเห็นและสัมผัสด้วยร่างกายของพวกนางเอง

ไม่นาน ศิษย์เกือบหนึ่งในสามของชั้นเรียนก็ออกไปก่อนที่ผู้อาวุโสจะมาเข้าสอน ศิษย์ที่เหลือหลายคนนั่งอยู่ห่างจากเขามากขึ้นหรือไม่ก็ขยับเข้ามาใกล้เขามากขึ้น โดยหวังว่าพวกนางจะเป็นคนต่อไป อย่างไรก็ตาม เสี่ยวฟางเป็นสุภาพบุรุษ และจะเข้าหาเฉพาะผู้ที่ต้องการเขาจริงๆ เขาไม่เคยบีบบังคับใครให้มาร่วมฝึกกับเขา

-

-

-

เสี่ยวฟางคิดถึงหญิงสาวหลายคนที่เขานอนด้วยในวันนี้ แม้ตอนอยู่ที่นิกายกระบี่เทวะเขาจะกระทำเรื่องทำนองนี้อยู่บ่อยครั้ง แต่นั่นไม่เหมือนกัน เพราะสตรีในนิกายนี้แข็งแกร่งกว่ามาก เนื่องจากพวกนางฝึกฝนจิตวิญญาณ เสี่ยวฟางเริ่มคิดถึงเรื่องศิษย์สายในอีกครั้ง

“ซุนเว่ย ศิษย์สายในมีข้อกำหนดอะไรบ้าง?” เสี่ยวฟางถาม

“เจ้าต้องมีแต้มผลงาน 10,000 แต้ม และอย่างน้อยที่สุดควรอยู่ในขอบเขตกลั่นจิตเพื่อเข้าร่วมการทดสอบของสำนักใน แต่หากเจ้าล้มเหลว เจ้าจะไม่ได้รับแต้มผลงานคืน”

ได้ยินดังนั้น เสี่ยวฟางก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา เพราะด้วยแต้มผลงาน เขานับว่าผ่านไปได้ครึ่งตัวแล้ว และเชื่อว่าอีกไม่นานเขาจะทะลวงไปขอบเขตกลั่นจิต

การบำเพ็ญคู่อาจเป็นหนึ่งในวิธีการที่รวดเร็วที่สุดในการฝึกฝนจิตวิญญาณ แต่นั่นต้องใช้สตรีจำนวนมากมาร่วมฝึกฝน ยิ่งเจ้าฝึกฝนร่วมกับสตรีได้มากเท่าใด เจ้าก็จะยิ่งก้าวหน้าได้เร็วขึ้นเท่านั้น ข้อเสียก็คือ มันไม่ได้เกื้อหนุนความสามารถในการต่อสู้ แต่สำหรับเสี่ยวฟางแล้วนั่นไม่สลักสำคัญอะไร

แม้ว่าเขาจะฝึกฝนร่างกายจนถึงขอบเขตกายเสริมแกร่งแล้ว หากแต่จิตวิญญาณของเขาก็ยังคงติดอยู่ขอบเขตจิตรองรับขั้นที่ 6 เท่านั้น หากเขาต้องการเข้าสู่สำนักใน เขาจะต้องหาแต้มผลงานมากขึ้น ทั้งยังต้องหาสตรีมาฝึกฝนมากขึ้นด้วย ด้วยเหตุนั้นเขาจึงหันไปมองซุนเว่ยด้วยรอยยิ้มที่ดูลึกลับ

ซุนเว่ยรู้สึกว่าสายตาของเขาทำให้นางรู้สึกจั๊กจี้ นางหันมามองเสี่ยวฟาง

“ทำไม เจ้าต้องการอะไร อย่าคิดจะทำแบบนั้นกับข้าอีก” นางกล่าวอย่างประหม่า

“ไม่ใช่แบบนั้น เจ้าอยากจะช่วยข้าหาแต้มผลงานหน่อยไหม?”

“หืม? เจ้าคิดอะไรอยู่?”