บทที่ 92 ศาสตราจารย์ทุกคนคือขุมทรัพย์
เมื่อฟังคำของสือหม่านหม่านจนจบ จางเยว่ก็รู้สึกอับอายขึ้นมาทันที เพราะเขาเพิ่งตระหนักว่าตัวเองก็ทำพลาดเหมือนกัน ตอนที่เขาคำนวณผลกำไรจากการเปลี่ยนแปลงอพาร์ตเมนต์เป็นที่อยู่อาศัยครั้งแรก เขาเองก็ไม่ได้คำนวณเรื่องพื้นที่ที่เพิ่มขึ้นจากการแบ่งชั้น ทำให้เขาพลาดกำไรไปไม่น้อย แต่ก็ยังมีอีกเรื่องที่สือหม่าน...