บทที่ 87 ธุรกิจไม่ควรอยู่แค่ที่เดียว
หลู่ซิ่วอิงรีบคว้าตัวลุงยามด้วยความตื่นเต้น: “ลุงสี่ คนที่ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน?” ลุงยามตอบ: “ฉันไล่มันไปแล้วสิ! เธอไม่รู้หรือไง ไอ้หนูนั่นวิ่งเร็วเหมือนลิงซุนหงอคงเลยล่ะ” หลู่ซิ่วอิงร้อนใจ: “แล้วเขาทิ้งข้อมูลติดต่ออะไรไว้ไหม?” “ข้อมูลติดต่อ?” ลุงยามเพิ่งรู้สึกถึงความผิดปกติ: “หมายความว่าไง? เขามาแบบ...
