บทที่ 476: ความฉลาดของนกแก้ว! นี่... แบบนี้ก็ได้เหรอ?
นกแก้วที่นอนพักอยู่บนต้นไม้มองดูหินแคลิฟอร์เนียมที่อยู่บนพื้น เมื่อนึกถึงหินอีกก้อนที่ต้องเอามาโยนแล้วมันก็อดบ่นไม่ได้ “โอ๊ยเหนื่อยโว้ย เหนื่อยจริงจี๊ง~!” หลังจากบ่นเสร็จมันก็ให้กำลังใจตัวเอง “นกแก้วหล่อสีทอง! นกแก้วหล่อสีทอง!” แต่เมื่อคิดว่าต้องบินกลับไปเอามาอีกก้อนแล้วมันก็ถอนหายใจอีกรอบ แล้วมันก็...
