บทที่ 465 สองทางเลือก
สายฝนบางเบาโปรยปรายลงมาอย่างเงียบงัน ราวกับเส้นไหมสีเงินนับหมื่นเส้นลอยละล่องอยู่ในอากาศเบื้องบน แผ่ปกคลุมไปทั่วเมือง ดูราวกับหมอกควัน หน้าประตูโรงเรียนแพทย์ มหาวิทยาลัยจงซาน ฝูซิงเหวินยืนถือร่มคันใหญ่ นิ่งเงียบอยู่ในมุมหนึ่ง ดวงตาว่างเปล่า ใบหน้าอิดโรยจากการถูกกระหน่ำด้วยกระแสสังคมในช่วงหลายวันที่...
