บทที่ 464 ไม่มีวันปล่อยไป
จากเมืองอู๋โจวถึงหางเฉิง แล้วจากหางเฉิงถึงหยางเฉิง เมื่อถังหยวนเดินลงจากเครื่องบิน ก็เป็นช่วงเย็นพอดี วันนี้ที่หยางเฉิง อากาศขมุกขมัว มีฝนปรอย ๆ บางเบาราวกับเส้นขนวัว ถังหยวนนั่งรถต้อนรับเฉพาะ ทะยานผ่านอาคารผู้โดยสารพิเศษของสนามบินอย่างรวดเร็ว เปรียบเทียบกับเซียวหยาเยว่และคนอื่น ๆ ที่อยู่ในจงไห่แล้...
