บทที่ 248 มังกรต้องหมอบ พยัคฆ์ต้องคลาน
ท้องฟ้ามืดครึ้ม ลมพัดแรง ที่ราบควบม้าแห่งนี้ ส่วนมากมีแต่ทิวทัศน์รกร้างสุดลูกหูลูกตา อสูรกระหายเลือด และเสียงคำรามของสัตว์อสูรที่ไม่รู้จักดังก้องเป็นระยะ! ท่ามกลางความเงียบงันของที่ราบควบม้า ขบวนสินค้าเดินทางไปอย่างเงียบสงบ “อ๊า!” จู่ๆ ก็มีเสียงร้องอย่างน่าสยดสยองดังขึ้น หนึ่งในองครักษ์ของตระกูลหลิ...
