บทที่ 179 ดาบอู๋โฉว
"พวกเราจะออกไปได้อย่างปลอดภัยหรือไม่..." ซุนอวิ๋นเซิงพึมพำกับตัวเอง คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความขมขื่น แต่สีหน้ากลับไร้อารมณ์ ทั้งนี้เป็นเพราะประสบการณ์ในครึ่งวันที่ผ่านมาทำให้เขาชาไปหมดแล้ว... "บางที บางที..." แม้แต่เฉินผิงผู้ที่มักจะมีความคิดเฉลียวฉลาดที่สุดก็ยังพูดอะไรไม่ออก ความฝันของเขาที่จะเป็นโจ...