บทที่ 61 การต่อสู้ครั้งสุดท้าย! ลิเลียน ปะทะ ออริก!

บทที่ 61 การต่อสู้ครั้งสุดท้าย! ลิเลียน ปะทะ ออริก!

วันที่เจ็ด วันสุดท้ายของดินแดนทดสอบ!

ทันทีที่ฟ้าสาง ดินแดนทดสอบก็ถูกปกคลุมไปด้วยบรรยากาศที่น่าเกรงขาม

หลังจากวันนี้ พวกเขาจะกลายเป็นราชันย์อย่างเป็นทางการ

ผู้ที่เลเวลถึง 50 จะก้าวขึ้นเป็นราชันย์ระดับทองแดง!

ในอนาคต พวกเขาจะก้าวเข้าสู่สนามรบแห่งความโกลาหล

นับตั้งแต่นั้นมา พวกเขาก็ได้ก้าวเดินบนเส้นทางแห่งผู้แข็งแกร่ง การเป็นเทพเจ้าไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป

แน่นอนว่า อาจจะต้องตายจริงๆ!

แต่มันก็ไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นของเหล่าราชันย์ได้ หลายพันปีที่ผ่านมา อาชีพราชันย์ได้รับการยกย่อง

การเป็นราชันย์ ถือเป็นสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์!

และอัตราการคัดออกที่สูงถึง 50% ก็ทำให้สถานะของราชันย์นั้นสูงส่ง!

การผ่านการทดสอบในวันนี้ หมายความว่า พวกเขาเหนือกว่าคนรุ่นเดียวกันครึ่งหนึ่ง

นับว่าเป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษ

เสียงสวรรค์อันยิ่งใหญ่ ดังก้องไปทั่วดินแดน ปีศาจจากขุมนรกปรากฏตัวขึ้นนอกอาณาเขตทั้งหมด

ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ในวันสุดท้าย จะมีปีศาจจากขุมนรกเพียงระลอกเดียว

หลังจากเอาชนะมันได้ ปีศาจระดับบอสจะปรากฏตัวออกมา การฆ่ามัน ถือเป็นการผ่านด่าน!

แน่นอนว่า ความแข็งแกร่งของบอส ขึ้นอยู่กับระดับความยากของการทดสอบ

ปกติแล้ว จะเป็นบอสระดับหัวหน้าเลเวล 30 ยิ่งระดับความยากสูงเท่าไหร่

ความแข็งแกร่งของบอสก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น

เช้าตรู่ หลินเซียวก็ปลุกลิเลียน

เริ่มตรวจสอบอุปกรณ์สวมใส่ทั้งหมด

สำหรับคนอื่นๆ มันเป็นเพียงแค่บอสทั่วไป แต่สำหรับเขา

เขาอาจต้องเผชิญหน้ากับการปิดล้อมจากบอสระดับอีปิคหกตัว แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ต้องระมัดระวังตัว!

ประการแรก เขาเลเวล 50 แล้ว

เป็นราชันย์มือใหม่เลเวลสูงสุด

แต่สถานะของราชันย์มือใหม่ คงเทียบเท่ากับสถานะของบอสระดับต่ำที่สุด

คุณสมบัติต่างๆจึงไม่น่าพูดถึง

ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับอุปกรณ์สวมใส่และทักษะ บนหัวของเขาคือหมวกเถ้าถ่านระดับอีปิค

สวมชุดคลุมบูชายัญระดับตำนาน และรองเท้าพายุระดับอีปิค!

อาวุธ ดาบมิคาเอลระดับตำนาน และจี้พายุระดับอีปิค

แค่ขายอุปกรณ์สวมใส่สักชิ้น ก็เพียงพอที่จะทำให้เหล่าราชันย์น้ำลายไหล เขาติดอาวุธเต็มพิกัด!

คุณสมบัติต่างๆนั้นน่าสะพรึงกลัวมาก!

พลังชีวิตพื้นฐาน +300,000 และเพิ่มขึ้นอีก 30%!

เพิ่มอีกสองแสน!

พลังป้องกัน +40,000!

พลังโจมตีพื้นฐาน +20,000 เพิ่มเติมอีก 26 หน่วย และเพิ่มขึ้น 65%!

โอกาศอัตราคริติคอลเพิ่มขึ้น 22.5% ความเสียหายคริติคอลเพิ่มขึ้น 670%!

“ออกมา! ปิ่งฉีหลิน!”

หลินเซียวเรียกด้วยเสียงต่ำ ปิ่งฉีหลินที่นอนอยู่ในกระเป๋าเป้มานานหลายวัน ก็ปรากฏตัวออกมา

คุณสมบัติต่างๆบนหน้าจอ ยังคงไม่น่าดูนัก แต่ถ้ารวมความแข็งแกร่งทั้งหมดแล้ว

แม้แต่หลินเซียวก็อดทึ่งไม่ได้!

“ความแข็งแกร่งของราชันย์ คุณสมบัติบนหน้าจอแทบไม่มีความหมาย!”

หลินเซียวถอนหายใจเบาๆ พลังโจมตีบนหน้าจอของเขา มีเพียงแค่ 10,000 หน่วย

แต่พลังโจมตีที่แท้จริงนั้นสูงถึง 200,000!

ถ้ารวมความเสียหายปกติ ความเสียหายโดยตรง และความเสียหายจากทักษะแล้ว

ในทางทฤษฎีแล้ว มันสามารถสร้างความเสียหายได้หลายพันล้านหน่วย!

แน่นอนว่า นี่สำหรับราชันย์ระดับต่ำ

สถานะของพวกเขาต่ำเกินไป การเพิ่มขึ้นของคุณสมบัติต่างๆ ตามธรรมชาติ จึงเทียบไม่ได้กับอุปกรณ์สวมใส่ระดับสูง

แต่จริงๆแล้ว ในระดับกึ่งเทพหรือแม้แต่ระดับเทพ การพัฒนาของอุปกรณ์สวมใส่ จะมีจำกัดมาก

เมื่อถึงตอนนั้น ราชันย์ ก็จะไม่ต่างจากบอสระดับสูงของขุมนรก มันขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของพวกเขา

“ลิเลียน เตรียมพร้อมรึยัง?”

หลินเซียวขี่ปิ่งฉีหลิน และหันไปถามลิเลียน

“นายท่าน ข้าพร้อมแล้วเจ้าค่ะ!”

ลิเลียนกลายร่างเป็นกวาง ยืนอยู่ข้างๆปิ่งฉีหลิน และตะโกนออกมา

เธอได้รับผลประโยชน์จากความสามารถของหลินเซียว คุณสมบัติต่างๆบนหน้าจอของเธอ ดีกว่าหลินเซียวมาก

[ลิเลียน – แม่มดเสน่ห์หา เลเวล 278]

[หกดาว]

[พลังชีวิต: ****]

[พลังเวทย์: 1,946,000]

[พลังโจมตี: 834,000]

[พลังป้องกัน: 556,000]

[ทักษะ: มิอาจแตะต้อง, เสน่ห์, ความช่วยเหลือจากธรรมชาติ, จู่โจม]

[มิอาจแตะต้อง เลเวล 5: แม่มดเสน่ห์หาผู้สูงศักดิ์ ศักดิ์สิทธิ์และแตะต้องไม่ได้ ศัตรูที่โจมตีเธอ ความเร็วในการโจมตีจะลดลง 90% และมีโอกาส 90% ที่การโจมตีจะพลาดเป้า]

[เสน่ห์ เลเวล 5: ดึงดูดสิ่งมีชีวิตทุกชนิดในระยะการมองเห็น ลดความเร็วในการเคลื่อนที่ 70%]

[ความช่วยเหลือจากธรรมชาติ เลเวล 5: ได้รับความโปรดปรานจากธรรมชาติ เรียกเอลฟ์ 30 ตนออกมา ฟื้นฟูพลังชีวิต 15% ให้พันธมิตรภายในรัศมี 300 เมตรทุกวินาที (ผลจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในป่า)]

[จู่โจม เลเวล 5: การโจมตีปกติสร้างความเสียหายเพิ่มเติม 15% ของระยะการโจมตี + พลังเวทย์ 15% แก่ศัตรู]

[ความภักดี: 99]

[อุปกรณ์: ดาว – ธนูแห่งโซดาริล, สายฟ้า – จี้พายุสลาตัน, โล่บัวแดง, เสื้อคลุมเก้าอเวจี, รองเท้าผู้รุกรานขุมนรก, แหวนเทพสายฟ้า]

พลังชีวิตกว่าสิบล้าน พลังโจมตีกว่า 800,000 และพลังป้องกันกว่า 500,000

นี่เป็นเพียงแค่คุณสมบัติบนหน้าจอของลิเลียน!

ถ้ารวมโบนัสจากอุปกรณ์สวมใส่แล้ว ลิเลียนก็ไม่ด้อยไปกว่าออริกเลเวล 50 ตัวแรกเลย!

บวกกับทักษะพิเศษของเธอ เธอสามารถต้านทานออริกได้ทั้งหกตัว!

“เมื่อรวมกับความเสียหายจากบัฟของปราการธนูสี่ร้อยหลัง ตราบใดที่เราระวังตัว!”

หลังจากตรวจสอบความแข็งแกร่งของตนเองแล้ว หลินเซียวก็มั่นใจทันที

ออริกทั้งหกตัว คงไม่มีทางรู้เลยว่าตอนนี้เขาแข็งแกร่งแค่ไหน!

ตราบใดที่ลิเลียนออกไปต่อสู้ พวกมันจะต้องตะลึงอย่างแน่นอน!

แค่ใส่บัฟอ่อนๆให้ลิเลียน เทพและกึ่งเทพก็คงต้องหนีหัวซุกหัวซุน!

“ยิ่งไปกว่านั้น ปราการสายฟ้ายังมีความเสียหายโดยตรง!”

หลินเซียวนึกถึงปราการสายฟ้า เขามีปราการสายฟ้าทั้งหมดหนึ่งร้อยหลัง

แต่น่าเสียดายที่มีเพียงหลังเดียวเท่านั้น ที่ผ่านการวิวัฒนาการและมีความเสียหายจริง ส่วนอีก 99 หลัง ยังขาดเลเวลอีกเล็กน้อย

ไม่เช่นนั้น แค่ปราการสายฟ้าร้อยหลัง ก็เพียงพอที่จะฆ่าบอสพวกนั้นได้!

ตูม!

หลินเซียวเตรียมพร้อมแล้ว ปีศาจจากขุมนรกก็เริ่มโจมตี

วังวนห้าบานปรากฏขึ้น ปีศาจจำนวนมากพุ่งออกมา

พวกมันเป็นปีศาจแบบเดียวกับในระลอกแรก!

เริ่มต้นด้วยปีศาจน้อย จบลงด้วยปีศาจน้อย

ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นลางบอกเหตุอะไรบางอย่าง

แต่คุณสมบัติต่างๆของปีศาจกน้อยกลุ่มนี้ แตกต่างจากปีศาจในระลอกแรก!

[ปีศาจน้อย เลเวล 40]

[พลังชีวิต: 30,000]

[พลังป้องกัน: 2,000]

[พลังโจมตี: 3,500]

[ทักษะ: แยกเงา, ภาพลวงตา]

ปีศาจน้อยเลเวล 40 คุณสมบัติไม่เลว

แต่สำหรับราชันย์ทั่วไป มันก็ยังเป็นเรื่องยาก สำหรับราชันย์ที่แข็งแกร่งกว่า

พวกเขาคงไม่สนใจปีศาจน้อย

ห่าฝนลูกธนูตกลงมา ปีศาจน้อย ไม่สามารถเข้าใกล้เขตแดนของเขาได้ ภายในระยะ 200 เมตร

หลินเซียวยืนอยู่บนชั้นสามของคฤหาสน์ราชันย์ ลิเลียนยืนอยู่ข้างๆเขา

รอคอยการมาถึงของออริกอย่างเงียบๆ

“หรือว่า… จะมีบอสแค่ห้าตัว?”

หลินเซียวขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ

เขาคิดว่า ทุกวันจะมีปีศาจทดสอบเพิ่มขึ้นหนึ่งระลอก และจะมีบอสเพิ่มมาด้วย

แต่วันนี้ บนท้องฟ้า มีเพียงแค่ห้าวังวนในทิศทางตะวันออก ตะวันตก ใต้ เหนือ และบนฟ้าเท่านั้น

ไม่มีบอสตัวที่หก!

“นี่ไม่ใช่เรื่องดีเหรอคะ? แบบนี้เรายิ่งมั่นใจ!”

ลิเลียนยิ้มเล็กน้อย หลินเซียวโล่งใจ

บอสระดับอีปิค มักจะดรอปอุปกรณ์ระดับอีปิค อีกไม่นาน เขาก็จะออกจากดินแดนทดสอบแล้ว

อุปกรณ์ระดับอีปิคระดับต่ำ ไม่มีประโยชน์อะไรกับเขา แม้จะขายมัน มูลค่าของมันก็ลดลงมาก

“ออกมาแล้ว! ออริกห้าตัว!”

ลิเลียนร้องอุทานออกมา ชี้ไปทางทิศตะวันออก

จิตใจของหลินเซียวสั่นสะเทือน ในที่สุดช่วงเวลาแห่งการตัดสิน ก็มาถึง!

ออริกสองตัวที่อยู่ทางทิศตะวันออกและบนท้องฟ้า เป็นบอสระดับอีปิคเลเวล 50

ส่วนอีกสามทิศทาง เป็นบอสระดับอีปิคเลเวล 40

แต่ความแตกต่างของคุณสมบัติ ไม่ได้มากนัก

“นายท่าน จะให้ข้าลงมือเลยไหมเจ้าคะ?”

ลิเลียนแนะนำอย่างกระตือรือร้น ปีศาจกระจอกจากวังวน ไหลออกมาไม่หยุด

ถึงแม้ว่าจะฆ่ามันได้ในทันที แต่ก็ต้องรอให้พวกมันออกมาให้ครบก่อน

คำนวณตามอัตรานี้ อีกสิบนาที การต่อสู้ครั้งสุดท้ายจึงจะเริ่มต้นขึ้น

เธออดทนรอไม่ไหวแล้ว

“ใจเย็นๆก่อน อาฮวากับเสี่ยวเซวียนจื่อ กำลังรีบกลับมา รอพวกเขาก่อน!”

หลินเซียวส่ายหัว การฆ่าบอสระดับอีปิค สำหรับฮีโร่แล้ว ถือเป็นเรื่องใหญ่

ถ้าเทียบกับยูนิตฮีโร่แล้ว มันเทียบเท่ากับฮีโร่ระดับเจ็ดถึงแปดดาว

การฆ่ามัน จะทำให้มันดรอปผลึกแก่นแท้ ฮีโร่ระดับต่ำมีโอกาสที่จะแข็งแกร่งขึ้น

ถ้าโชคดี อาจจะเลื่อนระดับได้!

“ก็ได้เจ้าค่ะ…”

ลิเลียนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ในใจของเธอคิดแผนการเอาไว้

ผลึกแก่นแท้ของบอสอีปิคห้าก้อน ถ้าเธอใช้มันทั้งหมด

เธอจะเลื่อนระดับเป็นเจ็ดดาวอย่างแน่นอน!

ถ้าโชคดี เธอก็อาจจะเลื่อนขั้นเป็นแปดดาวได้!

แต่ถ้าต้องแบ่งให้อาฮวากับเสี่ยวเซวียนจื่อ เธออาจจะได้เลื่อนแค่เจ็ดดาวเท่านั้น

หรืออาจจะไม่เลื่อนระดับเลยด้วยซ้ำ

หลินเซียวรู้ถึงความคิดของเธอ แต่ในฐานะราชันย์ เขามีแผนการของเขา

ไม่ต้องพูดถึงเสี่ยวเซวียนจื่อ อาฮวายังคงสำคัญมาก

ถ้าฝึกฝนเธอให้ดี เขาจะไม่ขาดแคลนสมุนไพรวิญญาณ หลังจากที่เขาเรียนรู้การเล่นแร่แปรธาตุแล้ว

อาฮวาจะสามารถจัดหาวัตถุดิบให้เขาได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งมันสำคัญมาก!

นอกจากนี้ ความภักดีของอาฮวา เต็มแล้ว เธอภักดีต่อเขาอย่างแน่นอน

ส่วนลิเลียนนั้น ความภักดีของเธออยู่ที่ 99 ยังคงมีความเป็นไปได้ที่จะทรยศ

ลิเลียนเงียบลง คฤหาสน์ราชันย์ก็เงียบสงบ

เสียงคำรามในสนามรบ เสียงลูกศรพุ่งทะลวงอากาศ เสียงกรีดร้องของปีศาจน้อย ถูกกลบไป

ไม่มีใครได้ยิน

ก่อนที่อาฮวากับเสี่ยวเซวียนจื่อจะมาถึง ปราการธนูก็วิวัฒนาการอีกครั้ง

[ปราการธนู เลเวล 300 → เลเวล 301]

[ปราการธนูทะลุขีดจำกัดเลเวลเป็นครั้งที่หก เริ่มต้นวิวัฒนาการขั้นสูง กรุณาเลือกทิศทางวิวัฒนาการภายในสิบวินาที:]

[1. พลังชีวิตเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า]

[2. ลูกศรแยก: ลูกศรแต่ละดอก จะแยกออกเป็นสามดอก หลังจากถูกยิงออกไป เพื่อโจมตีเป้าหมายสามเป้าหมาย]

[3. พลังโจมตีเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า]

“ลูกศรแยก! ทิศทางการวิวัฒนาการแบบที่สอง!”

หลินเซียวดีใจมาก และเลือกวิวัฒนาการแบบที่สองทันที

เดิมทีปราการธนูสามารถยิงลูกศรได้สามดอกพร้อมกัน ตอนนี้ลูกศรแต่ละดอกแยกออกเป็นสามดอก

กลายเป็นเก้าดอกในทันที!

มันเทียบเท่ากับการเพิ่มจำนวนปราการธนูเป็นสามเท่า!

นี่เป็นการพัฒนาครั้งใหญ่ แม้กระทั่งสำหรับหลินเซียว!

[ปราการธนู เลเวล 301]

[พลังชีวิต: 30,100]

[พลังป้องกัน: 6,020]

[ความเร็วโจมตี: 31]

[พลังโจมตี: 6,020]

[ระยะโจมตี: 930 เมตร]

[สามารถยิงลูกศรสามดอกพร้อมกัน เพื่อโจมตีศัตรูสามตัวพร้อมกัน]

[ทักษะ: มนตรา, คำสาป, ค่าประสบการณ์ลดลงครึ่งหนึ่ง, ผนึก, ทำให้ตาบอด, ลูกศรแยก]

“ปราการธนูเลเวล 300 มีอัตราการยิงอยู่ที่ 31 ปราการธนูยิงลูกศร 93 ดอกต่อวินาที… ฟู่วว!”

หลินเซียวครุ่นคิด แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ

การยิงลูกศร 93 ดอกต่อวินาที มันคืออะไรกัน?

ยิ่งไปกว่านั้น เอฟเฟกต์พิเศษของทักษะที่มากับการวิวัฒนาการแต่ละครั้ง ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น

มนตรา สร้างความเสียหายเวทย์มนตร์ห้าธาตุ โลหะ ไม้ น้ำ ไฟ และดิน

มันไม่ใช่แค่ไฟกับน้ำแข็ง

คำสาป เป็นดีบัฟแบบสุ่ม!

ผนึก ทำให้ศัตรูเคลื่อนที่ช้าลง 100% ภายใน 0.5 วินาที

เมื่อเผชิญกับอัตราการยิงมากกว่าเก้าสิบดอกต่อวินาที หลินเซียวสงสัยว่า ศัตรูจะขยับตัวได้ไหม

ทำให้ตาบอด ศัตรูที่โดนโจมตี มีโอกาส 50% ที่จะตาบอด

ส่วนลูกศรแยก

มันทรงพลังมาก!

“ถ้ามันวิวัฒนาการต่อไป…”

หลินเซียวจินตนาการไม่ออกว่า ปราการธนูในอนาคต จะแข็งแกร่งขนาดไหน

ตอนนี้ การเพิ่มขึ้นของคุณสมบัติต่างๆของปราการธนูนั้นต่ำเกินไป มันจึงทำหน้าที่แค่สนับสนุน

แต่ทักษะติดตัวก็มีมากมาย ถึงแม้จะวิวัฒนาการสิบหรือยี่สิบครั้ง ก็คงใช้ไม่หมด

แล้วถ้าเป็นร้อยหรือสองร้อยล่ะ?

เมื่อถึงตอนนั้น หลินเซียวจะพิจารณาการวิวัฒนาการที่จะเพิ่มคุณสมบัติต่างๆให้มัน

ทุกครั้งที่มันเติบโต คุณสมบัติต่างๆจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

เมื่อบวกกับโบนัสจากอุปกรณ์สวมใส่ การที่จะสร้างปีศาจที่เทียบเท่ากับยูนิตระดับเก้า ก็คงไม่ใช่เรื่องยาก!

“นายท่าน พวกข้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ!”

ในขณะที่หลินเซียวกำลังจินตนาการถึงอนาคต อาฮวากับเสี่ยวเซวียนจื่อ ก็รีบกลับมาจากซากปรักหักพัง

พวกเขารู้ว่า นายท่านกำลังจะฆ่าบอสระดับอีปิค กิ่งก้านของทั้งคู่สั่นไหวด้วยความตื่นเต้น

การวิวัฒนาการคือความปรารถนาอันแรงกล้า ที่ฝังลึกอยู่ในยีนของสิ่งมีชีวิตทุกชนิด

ไม่มีใครปฏิเสธความเย้ายวนใจของพลัง!

“งั้นเตรียมตัวได้เลย การต่อสู้ครั้งสุดท้ายกำลังจะเริ่มขึ้น!”

หลินเซียวเรียกสติกลับมา แล้วลุกขึ้นยืนช้าๆ

ในมือของเขาถือดาบมิคาเอล ซึ่งมีรูปร่างเหมือนกับดาบของออริก

[ขอแสดงความยินดีกับราชันย์มือใหม่หลินเซียว ที่เป็นคนแรกที่ผ่านการทดสอบระลอกสุดท้าย]

เมื่อปีศาจน้อยตัวสุดท้ายล้มลง เสียงสวรรค์ก็ดังก้องไปทั่วดินแดนทดสอบ

มันเป็นการประกาศว่า การทดสอบในปีนี้ใกล้จะจบลงแล้ว!

คำราม!!!

เสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัว ดังขึ้นพร้อมกับเสียงสวรรค์

บอสมากมาย เดินออกมาจากวังวนที่กำลังสลายตัว ปรากฏตัวขึ้นนอกอาณาเขต!

เหล่าราชันย์ต่างตกตะลึง

จ้องมองไปยังศัตรูตัวสุดท้ายด้วยความระมัดระวัง!

“ลิเลียน!”

นอกดินแดนปราการ ออริกที่เฝ้ามองสถานการณ์มาตลอดทั้งสัปดาห์

ดูเหมือนว่ามันจะรอไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ถึงคราวของมันแล้ว

มันกระโดดขึ้นมา พุ่งทะยานข้ามระยะทางหลายพันเมตร และกระแทกพื้นอย่างรุนแรง!

ตูม!

เกิดเสียงดังสนั่น หลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในอาณาเขต

ออริกทั้งห้าตัว ยืนอยู่ด้วยกัน ในที่สุดก็ชักดาบออกจากฝัก!

“เจ้าค่ะ นายท่าน!”

ลิเลียนตะโกนออกมา เธอกระโดดลงมาจากคฤหาสน์ราชันย์

ไม่มีความกลัวบนใบหน้าของเธอ เธอเผชิญหน้ากับโครงกระดูกทั้งห้า!

“ปิ่งฉีหลิน!”

“ฮ่าาาาา!”

หลินเซียวร้องเรียก ปิ่งฉีหลินที่นอนอยู่บนพื้น ก็กระโดดขึ้นมา

คำรามก้องฟ้า!

หลินเซียวกระโดดลงมาจากคฤหาสน์ราชันย์ และลงจอดบนหลังของปิ่งฉีหลินอย่างแม่นยำ

ในวินาทีต่อมา ปิ่งฉีหลินก็พุ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าออริกตัวหนึ่ง!

“ปราการธนูสี่ร้อยหลัง แบ่งเป็นห้าทีม โจมตีออริกทีละตัว!”

หลินเซียวนั่งอยู่บนหลังของปิ่งฉีหลิน และออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว ลูกศรมากมาย ถูกแบ่งออกเป็นห้าทิศทาง

พุ่งไปที่ออริกทั้งห้า!

ไม่มีการประกาศสงคราม ไม่มีเอฟเฟกต์แสงสี

สงครามปะทุขึ้นในทันที โดยไม่มีสัญญาณเตือน!

“ค้อนพายุ!”

เสียงแหบห้าว ดังออกมาจากลำคอของออริก ราวกับว่ามันขึ้นสนิม

ดาบยักษ์ในมือของมัน เปลี่ยนเป็นค้อนขนาดใหญ่

ทุบลงไปที่ลิเลียน!

“มิอาจแตะต้อง!”

เสียงอันเย็นชาและสง่างามของลิเลียนดังขึ้น เธอถูกค้อนยักษ์ทุบจนขยับไม่ได้

แต่ในขณะเดียวกัน แสงสีทองอร่ามก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเธอ พุ่งเข้าใส่ร่างของออริกทันที!

“บ้าเอ๊ย! นี่มันอะไรกัน!?”

ออริกรู้สึกตกใจ ร่างกายของมันเคลื่อนไหวช้าลง

ดาบยักษ์ในมือของมัน ฟาดฟันอย่างยากลำบาก แม้แต่เด็กสามขวบ ก็สามารถหลบได้!

ออริกอีกสี่ตัว ก็ตกใจเช่นกัน พวกมันหันดาบไปอีกทาง

และฟันไปที่ปราการธนูในอาณาเขต!