บทที่ 438 ข้าจะไปสำนักท่าเทียน
ทั้งสองมองดูกรงเล็บที่ฟาดลงมาเต็มไปด้วยสายฟ้าสว่างวาบ พร้อมรีบถอยหนีด้วยความตื่นตระหนกเพราะไม่กล้ารับมือโดยตรงขณะร้องตะโกนลั่นอย่างโกรธแค้น “ถอย!” ถอย! เหล่าศิษย์สำนักเทพสมุทรที่ยังไม่หายจากความหวาดกลัว ต่างรู้สึกเหมือนได้รับการปลดปล่อย รีบพากันวิ่งหนีกลับไปยังเกาะเทพสมุทรอย่างบ้าคลั่ง หลิวหย่งและเ...