บทที่ 24 หลงเสน่ห์ของยวี้หลิงหลง

บทที่ 24 หลงเสน่ห์ของยวี้หลิงหลง

เธอขยับมือเบาๆ ท่าทางนั้นช่างเย้ายวนใจเหลือเกิน เสียงของเธอแฝงไปด้วยความขี้เล่น "ไม่ต้องห่วงนะ น้องชายไม่ต้องรับผิดชอบหรอก เข้ามาใกล้ๆหน่อยสิ~"

เย่เหรินหน้าแดงก่ำ สลับกับซีดขาว เขาไม่แน่ใจว่าคำพูดของยวี้หลิงหลงจริงจังหรือกำลังหยอกล้อเขาอยู่

ผู้หญิงคนนี้ช่างเป็นปีศาจ!

ยวี้หลิงหลงเห็นดังนั้นก็หัวเราะร่าเริงยิ่งขึ้น

เธอเข้าใกล้เย่เหริน จนเขาแทบจะรู้สึกถึงลมหายใจของเธอ "ไม่แกล้งแล้วๆ ตอนนี้นายมีสถานะอะไร? บอกว่าเป็นสมบัติของชาติยังน้อยไป นายคือผู้ผิดปกติระดับจินตภาพคนเดียวของพวกเรา นายยังกังวลอะไรอีก?"

เย่เหรินอ้าปากค้าง ครึ่งเชื่อครึ่งไม่เชื่อ

ยวี้หลิงหลงเหมือนจะมองออก เธอใช้นิ้วจิ้มหน้าผากเย่เหรินเบา ๆ "ดูเหมือนน้องชายยังไม่รู้ว่าตัวเองสำคัญแค่ไหน เอาอย่างนี้แล้วกัน ขอแค่นายเอ่ยปาก ประเทศชาติพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อสนองความต้องการของนาย แม้กระทั่ง...น้องชายอยากได้ฉัน ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธนะ~"

เย่เหรินเริ่มจะต้านทานมารยาของเธอไม่ไหว ได้แต่หัวเราะแห้ง ๆ ตอบไป

เขาไม่สนใจเสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ของยวี้หลิงหลงอีกต่อไป จ้องมองหน้าจออ่านแฟ้มของหวังผิงอัน

[แฟ้มข้อมูลผู้ผิดปกติ หวังผิงอัน และสิ่งผิดปกติที่เกี่ยวข้อง]

[หมายเลขแฟ้ม A--14]

[ระดับแฟ้ม ภัยพิบัติ]

[คำอธิบาย A--14 หมายถึงชุดสิ่งของผิดปกติ ซึ่งรวมถึง A--14--1 (ไม้ปัดฝุ่น) และ A--14--2 (เสื้อคลุมเต๋า) เมื่อ A--14--1 และ A--14--2 ถูก A--14 (หวังผิงอัน) ถือและสวมใส่พร้อมกัน บุคคลดังกล่าว (ต่อไปนี้จะเรียกว่า A--14) จะได้รับความสามารถในการใช้อาคมเต๋า เหมือนดั่งอาคมในตำนาน สามารถแสดงความสามารถคล้ายกับนักพรตได้]

[เมื่อ A--14 ใช้อาคมเต๋า จะสามารถควบคุมธาตุธรรมชาติ ใช้อาคมได้หลากหลาย รวมถึงแต่ไม่จำกัดเพียง การรักษา ป้องกัน เรียก และควบคุมธาตุ ขณะนี้ยังไม่สามารถตรวจจับขีดจำกัดความสามารถอาคมของ A--14 และยังไม่ถูกจำกัดด้วยกฎฟิสิกส์ทั่วไป อย่างไรก็ตาม เมื่อ A--14 ใช้อาคมในสภาวะเกินขีดจำกัด จะต้องชดใช้ ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้]

[การสูญเสียภาษาและอารมณ์ หลังจากอยู่ในสภาวะเกินขีดจำกัด A--14 จะสูญเสียความสามารถทางภาษาของมนุษย์ และสูญเสียอารมณ์ทั้งหมด ในสภาวะนี้ รูปแบบพฤติกรรมของ A--14 จะไม่สามารถควบคุมได้ จนกว่าจะผ่านช่วงเวลาปรับตัวจึงจะสามารถฟื้นฟูความสามารถทางภาษาและอารมณ์ได้ตามปกติ]

【ภาคผนวก--1：A--14 เคยใช้อาคมเกินขีดจำกัดในภารกิจหนึ่ง ทำให้สูญเสียความรู้สึกและการพูด ในสภาพนั้น ได้ชงกาแฟให้ทุกคนในสำนักงานใหญ่ (รวมถึงผู้อำนวยการ) และทำให้ 96% ของคนติดเชื้อโรคกระเพาะและลำไส้อักเสบเฉียบพลัน ปัจจุบันเรายังไม่ทราบว่า A--14 ใส่ส่วนผสมอะไรเพิ่มในกาแฟวันนั้น】

【ภาคผนวก--2：ควรแจ้งพฤติกรรมผิดปกติหรือภัยคุกคามใดๆ ของ A--14 ไปยังผู้ถือโคมทันที และทำการศึกษาเชิงลึก นอกจากนี้ ควรทำการประเมินทางจิตวิทยาและการตรวจร่างกาย A--14 เป็นประจำ เพื่อติดตามสุขภาพและสภาพจิตใจของเขา】

【ภาคผนวก--3：A--14 ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติภารกิจคุ้มครองในวันที่ ██ เดือน ██ ปี ████ วัตถุที่ต้องคุ้มครองคือ X--11】

เย่เหรินอ่านไฟล์ของหวังผิงอันจบ สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะถูกกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นโดยยฺหวี่หลิงหลง

"พี่สาว ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมขอดูไฟล์ของพี่ได้ไหมครับ?"

เย่เหรินยิ้มกว้าง เขาอยากรู้ว่าพี่สาวสุดสวยคนนี้ที่ขับรถให้เขามีเรื่องราวอะไรบ้าง

ร่างกายของยฺยวี้หลิงหลงแข็งทื่อทันที ใบหน้าของเธอปรากฏร่องรอยของความลำบากใจ จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ซับซ้อน ทั้งเขินอายและโกรธเคือง

มุมปากของเธอกระตุกเล็กน้อย ราวกับกำลังพยายามหาข้ออ้างที่เหมาะสมเพื่อปฏิเสธ

"น้องชาย นายจะดูไฟล์ของฉันทำไม พี่สาวสวยขนาดนี้ยังไม่พออีกเหรอ?"

น้ำเสียงของยวี้หลิงหลงฟังดูไม่เป็นธรรมชาติ นิ้วของเธอขยี้ชายเสื้อของตัวเองโดยไม่รู้ตัว

เย่เหรินยิ้มกว้าง

"พี่สาวเมื่อกี้ไม่ได้บอกเหรอว่า ตราบใดที่ผมเอ่ยปาก ประเทศชาติจะตอบสนองทุกความต้องการของผม"

ยวี้หลิงหลงมองเย่เหรินอย่างลึกซึ้ง

เธอไม่สามารถโต้แย้งได้ เพราะเย่เหรินพูดถูก เธอถอนหายใจ ราวกับว่าได้ตัดสินใจที่ยากลำบาก

"ก็ได้ ในเมื่อนายอยากดูนัก ก็ดูไปเถอะ"

น้ำเสียงของยฺหวี่หลิงหลงมีความสิ้นหวังเล็กน้อย เธอหันกลับไปนั่งที่คอมพิวเตอร์อีกครั้ง นิ้วเคาะแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว

เย่เหรินมองแผ่นหลังของยวี้หลิงหลง สังเกตเห็นไหล่ของเธอสั่นเล็กน้อย ทำให้เขารู้สึกผิดเล็กน้อยในใจ

ตัวเองทำให้เรื่องยากลำบากเกินไปหรือเปล่า

บังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ

ในไม่ช้า ไฟล์ของยวี้หลิงหลงก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

เย่เหรินอ่านไปได้ไม่กี่บรรทัด ดวงตาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ

‘บ้าไปแล้ว!? เธอติดการกินดอกซ่อนกลิ่นเนี่ยนะ!?’

【ไฟล์ข้อมูลผู้ผิดปกติ ยฺวี้หลิงหลง และสิ่งผิดปกติที่เกี่ยวข้อง】

【หมายเลขไฟล์：A--21】

【ระดับไฟล์：ภัยพิบัติ】

【คำอธิบาย A-21 เป็นผู้ผิดปกติ (ชื่อ ยวี้หลิงหลง) และมีความเกี่ยวข้องกับสิ่งผิดปกติ A-21-1 (หางจิ้งจอกที่ไม่สามารถถอดออกได้) A-21 มีความสามารถในการควบคุมวิญญาณ สามารถควบคุมสิ่งมีชีวิตใดๆที่รู้จัก รวมถึงสิ่งมีชีวิตในห้วงลึก ตัวอย่างเช่น บังคับให้หลงใหล บังคับให้หยุดนิ่ง บังคับให้สูญเสียความทรงจำ】

【A-21 มีอาการผิดปกติที่ไม่สามารถรักษาได้】

【อาการผิดปกติ A-21 มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าต่อดอกซ่อนกลิ่น และจำเป็นต้องกินดอกซ่อนกลิ่นบ่อยๆ เพื่อรักษาความสามารถของเธอ หากไม่ได้กินดอกซ่อนกลิ่นเป็นระยะเวลาหนึ่ง เธอจะอ่อนแอและสับสน】

【ภาคผนวก-1 นักวิจัย ██ เชื่อว่า A-21 น่าจะต้องการของเหลว และเสนอให้ A-21 กินของเหลวเพื่อสังเกตว่าความสามารถที่ผิดปกติของเธอจะเพิ่มขึ้นหรือไม่? นักวิจัยที่เสนอทฤษฎีนี้ถูก A-21 เปลี่ยนเป็นเจ้าชายนิทรา】

【ภาคผนวก-2 พฤติกรรมที่ผิดปกติหรือภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นจาก A-21 ควรรายงานไปยังหน่วยงานผู้ถือโคมทันที และทำการวิจัยอย่างละเอียด ควรประเมินสภาพจิตใจและตรวจร่างกาย A-21 เป็นประจำ เพื่อตรวจสอบสุขภาพและสภาพจิตใจของเธอ】

【ภาคผนวก-3 A-21 ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติภารกิจคุ้มครองในวันที่ ██ เดือน ██ ปี ████ เพื่อคุ้มครอง X-11】

เย่เหรินรู้สึกเขินอายอย่างเห็นได้ชัด ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมยวี้หลิงหลงถึงไม่อยากให้เขาดูไฟล์ แต่ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะถอยแล้ว

"พี่สาว ผม...ผมขอโทษจริงๆ"

เย่เหรินลูบจมูกของเขาและขอโทษยวี้หลิงหลงอย่างจริงใจ

"หืม?"

ยวี้หลิงหลงมีสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเธอไม่คาดคิดว่าเย่เหรินจะมีปฏิกิริยาเช่นนี้ เธอคิดว่าเย่เหรินจะหัวเราะเยาะเธอ หรืออะไรทำนองนั้น...

ทันใดนั้นเธอก็ยิ้ม รอยยิ้มนั้นดูซุกซนยิ่ง

"โอ๊ย พี่สาวไม่ได้โกรธหรอก ไม่ต้องขอโทษหรอกนะ~"

เย่เหรินถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขณะที่เขาปิดไฟล์ เขาก็พูดว่า

"เรื่อง...เรื่องดอกซ่อนกลิ่น ผมลืมไปหมดแล้วครับ..."

ยวี้หลิงหลงโบกมือขัดจังหวะเย่เหริน เธอขยับเข้ามาใกล้เล็กน้อยและยิ้มอย่างมีเสน่ห์พร้อมกับหรี่ตาจิ้งจอกที่สวยงามของเธอ

"โอ๊ย ตอนนี้พี่สาวอยากกินดอกซ่อนกลิ่นอีกแล้ว แต่พี่สาวไม่ได้เอามาด้วย...น้องเย่ น้องเย่ว่าพี่สาวควรทำยังไงดี?"