บรรลุมรรคาด้วยวิชาบำเพ็ญคู่ ตอนที่ 10 [18+]

เมื่อพวกเขาเดินออกมาจากห้องด้านหลัง พวกเขาก็รู้สึกถึงสายตาอันอยากรู้อยากเห็นของเด็กสาวนางหนึ่ง เช่นเดียวกับเสี่ยวฟาง นางเพิ่งได้รับการยอมรับเข้านิกายเมื่อไม่นานนี้

“ขอบใจนะซุนเว่ย” ชุนฮัวกล่าวกับนาง

ซุนเว่ยตกใจเมื่อเห็นชุนฮัวยิ้มเช่นนั้น นั่นทำให้นางคิดว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับบุรุษที่ยืนอยู่ข้างๆศิษย์พี่ของนางไม่ผิดแน่

'เขาเป็นใครกัน? เขาทำอะไรกับศิษย์พี่ของข้า? แล้วแขนเสื้อของเขาไปโดนอะไรมาล่ะนั่น?' ซุนเว่ยคิด

หมกตัวอยู่ในห้องเดียวกัน ซุนเว่ยคิดว่าพวกเขาต้องทำอะไรในห้องหลังด้วยกันแน่ๆ ในที่สุด นางก็เริ่มจมอยู่ในจินตนาการ

ตอนที่เสี่ยวฟางจากไป เขาก็ได้ยินซุนเว่ยบอกชุนฮัวว่านางต้องรีบไปฟังบรรยาย จากนั้นนางจึงตามเสี่ยวฟางมาอย่างรวดเร็ว

ซุนเว่ยมีดวงตาสีน้ำตาล ผมสีดำยาวถึงไหล่ หุ่นเพรียวบาง และส่วนสูงประมาณ 168 ซม. โดยรวมแล้วนางดูธรรมดาในแง่ของรูปลักษณ์ แต่คำว่าธรรมดานั่นหมายถึงนางต่ำกว่าค่าเฉลี่ยเมื่อเทียบกับสาวๆในนิกายนี้ ทว่านางยังเด็ก ดังนั้นนางยังมีเวลาให้เติบโต

“เจ้าเป็นใครกันแน่ และเจ้าทำอะไรกับศิษย์พี่ชุนฮัว” มีเสียงดังขึ้นจากทางด้านหลังของเสี่ยวฟาง แต่เขายังคงเดินต่อไปราวกับว่าไม่ได้ยินนาง แต่นางก็เข้ามาขวางทางเขาไว้แล้วเรียกร้องให้เขาตอบนาง

เสี่ยวฟางเอ่ยสิ่งแรกที่ผุดขึ้นมาในใจต่อนางว่า “ข้าเป็นคนไม่รู้หนังสือ และนางสอนข้าอ่านหนังสือ”

“ทำไมนางต้องเสียเวลาสอนเจ้าด้วย”

“ไม่รู้สิ มันยากที่จะแต่งเรื่องโกหกแบบปุบปับ”

ซุนเว่ยยังคงแข็งค้างเมื่อเขาเดินผ่านนาง นางไม่คาดคิดว่าเขาจะพูดแบบนั้น

“เจ้ากล้าล้อข้าเล่น?!” นางแผดร้องด้วยความโกรธ

“เจ้าไม่มีชั้นเรียนงั้นเหรอ? ข้าแน่ใจว่าเจ้าคงเจอคนน่ารำคาญมากมายในนั้น” เสี่ยวฟางหัวเราะกับมุกตลกแย่ๆ ของตัวเอง

นางไม่ลังเลที่จะโจมตีเขาทันทีที่เขาพูดคำเหล่านั้นและตะโกน

"ข้าจะสอนวิธีพูดจาให้ปากโง่ๆของเจ้าเอง!!"

นางไล่ตามเขาไปจนถึงห้องเรียน แต่เสี่ยวฟางกลับหัวเราะตลอดทาง

เสี่ยวฟางเปิดประตูอย่างสง่างาม และหาที่นั่งด้านหลังห้องเรียนทันที ไม่นานหลังจากนั้น สหายตัวน้อยคนใหม่ของเขาก็กระแทกประตูเปิดออก ดึงดูดความสนใจของผู้อาวุโส

“ยัยหนู รีบนั่งลงและอย่ารบกวนชั้นเรียน!” ผู้อาวุโสต่อว่านาง

"ขออภัยเจ้าค่ะ"

ซุนเว่ยเดินไปที่ด้านหลังของห้องเรียน จากนั้นจึงนั่งลงข้างๆเสี่ยวฟาง ชั่วพริบตาต่อมา นางก็หยิบมีดสั้นออกมาอย่างเงียบๆ และจ่อที่ข้างเอวของเขา

“บอกข้ามาให้หมดทุกอย่าง” นางเอ่ยกระซิบ

“มีดสั้นของเจ้าทื่อมาก เจ้าคิดว่าสิ่งนี้จะใช้แทงข้าได้หรือไง?” เสี่ยวฟางก็กระซิบตอบเช่นกัน

"หยุดล้อเล่นแล้วตอบคำถามข้า ก่อนที่ข้าจะยัดมันเข้าไปในรูก้นของเจ้า"

ดวงตาของเสี่ยวฟางทอประกายลึกลับวูบหนึ่ง

“เจ้าแน่ใจนะว่าอยากรู้?”

นางกลืนน้ำลายโดยไม่ตั้งใจและพยักหน้า

“ตอนที่ข้าเดินเข้าไปในห้องหลังกับศิษย์พี่ของเจ้า ข้าก็จับมือนางแล้วข้าก็…”

ขณะที่เสี่ยวฟางเล่านิทานอีโรติกเกี่ยวกับสิ่งต้องห้ามที่เขาทำกับชุนฮัวให้นางฟัง มือของเขาก็วางลงบนผิวของนางก่อนที่จะไต่ขึ้นไปตามแขนของนาง

“... และด้วยมืออีกข้างหนึ่ง ข้าสอนนางเกี่ยวกับความสุขของการใช้นิ้ว”

นางจ้องเข้าไปในดวงตาของเสี่ยวฟางราวกับว่าเขากำลังยืนยันความคิดอันน่าตกตะลึงที่นางต้องการเชื่อมาตลอด

มือของเสี่ยวฟางเลื้อยเข้าไปในชุดคลุมของนางแล้วลูบไล้จุดเร้นลับของนาง นางไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย นางปล่อยให้เขาสัมผัสจิมิน้อยๆของนาง ปล่อยให้เขาสัมผัสได้ถึงความแฉะชื้นของนาง เสียงอันนุ่มนวลของเขาบรรยายถึงการเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดระหว่างเขากับศิษย์พี่ของนาง ไม่ว่ามันจะฟังดูไร้สาระปานใด นางก็อดไม่ได้ที่จะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง วิธีที่เขาทำให้นางรู้สึกดีด้วยนิ้วของเขา ทำให้นางอยากสัมผัสประสบการณ์เดียวกับที่ศิษย์พี่ของนางสัมผัส

ร่างกายของนางรู้สึกร้อนรุ่มและเสียวแปลบจนแทบจะลืมไปว่ามือของเขากำลังทำอะไรกับนางในที่สาธารณะ เขาลูบไล้ปากถ้ำที่บอบบางของนางอย่างอ่อนโยน นางรู้สึกได้ว่าปลายถันน้อยๆของนางแข็งขึ้นยามเมื่อเสียดสีกับเสื้อคลุมทุกครั้งที่นางหอบหายใจเฮือกใหญ่

เสี่ยวฟางรู้สึกพึงพอใจอย่างประหลาดขณะสัมผัสหย่อมขนที่เพิ่งขึ้นรอบๆปากถ้ำของนาง ขณะที่เขาถูมัน นิ้วของเขาชอนไชเข้าไปในช่องคลอดของนาง ชักออกแล้วยัดเข้าไปข้างในใหม่

เสี่ยวฟางวนนิ้วอยู่ข้างใน

'ของนางยังปิดสนิทเกินไป ไม่อาจบำเพ็ญคู่ได้' เขาคิด

“ข้าก็อยากได้รับสิ่งนั้นเหมือนกัน ทั้งหมดเลย ข้าต้องการสิ่งเดียวกับที่เจ้าให้นาง สอนข้าหน่อย ข้าอยากเรียนรู้ถึงความสุขของการใช้นิ้ว” นางกล่าวขณะกอดแขนเขาอย่างอ่อนแรง

นางเอนตัวเข้าไปใกล้เพื่อต้องการจูบเขา โดยลืมไปเสียสนิทว่าพวกเขากำลังอยู่ที่ไหน เสี่ยวฟางลุกขึ้นก่อนแล้วจึงยื่นมือให้

"ออกไปจากที่นี่กันเถอะ"

พวกเขาจับมือกันขณะเดินออกจากห้องเรียน สายตาที่เคืองแค้นมุ่งตรงมาที่นางขณะที่นางกระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุขออกไป

“ทำไมนางถึงดูมีความสุขปานนั้น?”

“เจ้าเห็นวิธีที่พวกเขาจับมือกันไหม? เจ้าคิดว่าพวกเขาจะ…”

“โอย ช่างไร้ยางอายจริงๆ…”

“ว่าแต่ชายหนุ่มรูปหล่อคนนั้นใครน่ะ?”

จากนั้นข่าวลือก็เริ่มแพร่กระจายออกไปทีละน้อย ไม่มีใครในชั้นเรียนสามารถจดจ่อกับเรื่องนี้ได้ แม้แต่ผู้อาวุโสเองก็เสียสมาธิอยู่หลายครั้งเพราะเรื่องนี้ จนสุดท้ายการบรรยายก็จบลง

......................

......................

......................

เสี่ยวฟางและซุนเว่ยเสาะหาห้องน้ำชายที่ใกล้ที่สุด และใช้ห้องว่างที่มีอยู่มากมาย ห้องน้ำชายแทบไม่ได้ถูกใช้งานเนื่องจากศิษย์บุรุษมีน้อยนักในนิกายนี้

นั่นจึงทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับพวกเขาที่จะกระทำเรื่องที่ไม่อาจเปิดเผย

เสี่ยวฟางนั่งลงบนโถส้วมก่อน ซุนเว่ยถอดเสื้อผ้าออกแล้วนั่งลงบนตักของเขาโดยหันหลังพิงหน้าอกของเขา นางอ้าขาออกรอให้เสี่ยวฟางเริ่มก่อน

“เสี่ยวฟาง เริ่มเลย อย่าแกล้งข้า ข้ามาที่นี่เพราะอยากเรียนรู้เคล็ดวิชาของเจ้าเท่านั้น”

เสี่ยวฟางยิ้มเยาะ "ถ้าเจ้าพูดแบบนั้น..."

เขาเอามือแตะจุดอ่อนไหวของนางและแสดงให้นางเห็นการเคลื่อนไหวโดยไม่แตะต้อง นางลองสัมผัสดู แม้ว่าจะรู้สึกดีกว่าเมื่อก่อน แต่นางก็ยังคงไม่พอใจ ดังนั้นเสี่ยวฟางจึงลองแทน นางรีบคว้ามือของเขาที่อยู่ตรงนั้นและจับไว้แน่น

เขายังคงใช้นิ้วต่อไป

"อืออออ แฮ่กๆ"

นางเริ่มหอบหายใจแปลกๆ นางหลับตาแน่นและขยับเอวไปมา แม้ว่าเสี่ยวฟางจะยังสวมเสื้อผ้าอยู่เต็มตัว แต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงบั้นท้ายอันเปลือยเปล่าของนางที่เสียดสีกับมังกรที่กำลังหลับใหลเนื่องจากนางนั่งอยู่บนตักของเขา

“เสี่ยวฟาง นี่คือความรู้สึกที่ข้าอยากลองสัมผัสด้วยตัวเอง แต่ก่อนหน้านั้น ช่วยทำให้ข้าถึงจุดสุดยอดก่อนได้หรือไม่ ข้ารู้สึกว่าใกล้จะแตกแล้ว”

ดวงตาของทอประกายลึกลับวูบหนึ่ง ทันใดนั้น เขาก็เริ่มถูไถไข่มุกสีชมพูของนาง

*ตู้ม*

ทันทีที่เขาสัมผัสเม็ดไข่มุกเล็กๆของนาง มือของนางก็กระแทกเข้ากับผนังห้อง และนางก็ค่อยๆยกตัวขึ้นจากตักของเขา ทว่ามือของเสี่ยวฟางก็ตามนางขึ้นไป โดยยังคงสัมผัสจุดที่อ่อนไหวที่สุดของนางอยู่เช่นนั้น ทันใดนั้น นางก็นั่งลงบนตักของเขาอีกครั้ง จากนั้นก็เอนหลังพิงลงบนหน้าอกของเขาและหุบขาทั้งสองข้างของนางไว้ เสี่ยวฟางเกยคางของเขาไว้บนไหล่ของนาง จากนั้นก็เริ่มขยำหน้าอกของนางผ่านเสื้อผ้าด้วยมือข้างที่ยังว่าง

"ฟาง รอก่อน อ๊าห์!~"

ทันทีที่นิ้วของเสี่ยวฟางมุดเข้าไปในรูเล็กๆของนาง ในที่สุดน้ำในช่องคลอดของนางก็เริ่มพุ่งออกมา นิ้วของเสี่ยวฟางไม่หยุดอยู่แค่นั้น มันค่อยๆสอดลึกลงไปอีก ทำให้มีน้ำไหลเยิ้มออกมามากขึ้น

นางรู้สึกราวกับว่านางร่างจะระเบิด ดังนั้นจึงเอื้อมมือลงไปคว้าจับมือของเขาไว้

ทันทีที่นางสัมผัสมือของเขา นิ้วกลางของเสี่ยวฟางก็สอดขึ้นไปในรูเล็กๆของนางอย่างกะทันหัน ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ นางถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง และน้ำหล่อลื่นของนางก็ไหลเยิ้มออกมา ร่างกายของนางกระตุกราวกับโดนไฟช็อต

เขาค่อยๆดึงนิ้วออก แต่เมื่อนางคิดว่ามันจบแล้ว นางกลับรู้สึกว่านิ้วของเขาแทงเข้าไปในตัวนางอีกครั้งและอีกครั้ง จังหวะเร่งเริ่มเร็วขึ้น

ความรู้สึกครั้งนี้ดูไม่น่าตื่นเต้นเท่าไหร่นัก แต่ร่างกายของนางก็ยังคงสั่นกระตุกอยู่ดี เขาเริ่มสอดนิ้วเข้าไปในตัวนางจนรู้สึกเมื่อยล้า

แม้ว่านางจะไม่ใช่เด็กหญิงตัวน้อย ทั้งยังมีความสูงประมาณ 168 ซม. แต่รูถ้ำของนางเล็กเกินไปเมื่อเทียบตามสัดส่วน ซึ่งนับเป็นเรื่องแปลกสำหรับเสี่ยวฟาง

“เจ้ารู้ไหมว่าตอนนี้ต้องทำอย่างไร” เขาถามนาง

นางพยักหน้า

หลังจากที่นางฟื้นคืนเรี่ยวแรงบางส่วนแล้ว นางจึงลองทำด้วยตัวเอง การฝึกฝนและการครางของนางทำให้มังกรภายใต้เสื้อคลุมของเขาของเขาผงาดขึ้นเป็นกระบี่ บั้นท้ายเปลือยเปล่าอันอวบอิ่มของนางยังคงเสียดสีกับตักของเขา ทำให้อสูรกายของเขาแข็งตัวเต็มที่

ในที่สุดนางก็สังเกตเห็นหัวของมันโผล่ออกมาจากเสื้อคลุมของเขา

“เจ้าทำอย่างนั้นกับนางด้วย?” นางถามอย่างลังเลขณะที่จะสัมผัสมัน

เสี่ยวฟางทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นกับคำถามของนาง เพราะเขาไม่แน่ใจว่าจะปฏิเสธนางอย่างสุภาพอย่างไร ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัว นางก็คุกเข่าลงและเริ่มใช้ลิ้นเลียไอติมอุ่นๆของเขา แต่เมื่อนางพยายามจะยัดมันเข้าปาก นางทำได้แค่เอาปลายไอติมเข้าไปเท่านั้น

'ยังอ่อนประสบการณ์เกินไป' เขาคิด