บทที่ 5 : ฝึกฝน
ชื่อ : "เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย" บทที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย
คำแนะนำ : เคล็ดวิชาฝึกฝนร่างกายระดับพระเจ้าสามารถพัฒนากระดูกและกล้ามเนื้อได้อย่างรอบด้าน เสริมสร้างความแข็งแรงและความยืดหยุนของกล้ามเนื้อและกระดูก ปรับปรุงสมรรถภาพทางร่างกาย เพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพ ความเร็ว การฟื้นตัว ความทนทาน และเพิ่มอายุขัยได้เล็กเล็กน้อย
สถานะ : สามารถอัพเกรดได้ สามารถอนุมานได้
คะแนนความโกลาหลที่เหลืออยู่ : 23 คะแนน
เมื่อตรวจสอบข้อมูลที่ปรากฏขึ้นมาภายในหัวอีกครั้ง ฉินยี่ก็พบว่ามันคือ “บทที่1 บทฝึกฝนร่างกาย”!
หรือว่าจะลองอัพเกรดใหม่ดูอีกครั้ง?
ฉินยี่กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วคลิกอัพเกรดอีกครั้ง
"อัพเกรด!"
"การอัพเกรดล้มเหลว คะแนนความโกลาหลไม่เพียงพอ"
จู่ๆ เสียงการแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหัวของฉินยี่ ทำให้ฉินยี่ยิ้มแห้งออกมา
ดูเหมือนว่าข้าคงต้องเริ่มฝึกฝนบทฝึกฝนร่างกายก่อน และมันยังคงไม่สายเกินไปที่จะอัพเกรดเคล็ดวิชานี้อีกครั้ง
เมื่อฉินยี่เริ่มต้นอ่าน "เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย" ดูเหมือนว่าจะมีภาพมายาปรากฏขึ้นมาภายในจิตสำนึกของฉินยี่ ภาพมายาเหล่านี้นั้นเคลื่อนไหวช้ามาก ซึ่งสามารถทำให้ฉินยี่จดจำได้ทุกการเคลื่อนไหว ได้ในคราวเดียว
“ส่วนที่หนึ่งการฝึกฝนร่างกายนั้น มีทั้งหมดสามสิบหกกระบวนท่า และแต่ละท่วงท่าจะสอดคล้องกับวิธีการหายใจที่เป็นเอกลักษณ์ หลังจากที่ฉินยี่อ่านเพียงครั้งเดียว เขาก็สามารถจดจำท่วงท่าเหล่านี้ได้อย่างลึกซึ้ง
ตามคำนำของ "บทฝึกฝนร่างกายส่วนที่หนึ่ง" มีกระบวนท่าทั้งหมด 108 กระบวนท่า แบ่งเป็น 3 ส่วน คือ ส่วนบน ส่วนกลาง และส่วนล่าง ซึ่งแต่ละส่วนแบ่งเป็นส่วนล่ะ 36 กระบวนท่า
ในการฝึกฝนส่วนแรกเขา จะต้องใช้สมุนไพรจำนวนมาก เช่น โสม กระดูกเสือ ดอกแองเจลิกา เห็ดหลินจือ ฯลฯ เพื่อเติมพลังชีวิต และเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอาการบาดเจ็บหลังจากที่ฝึกฝนวิชาอย่างเข้มข้น
จากความทรงจำที่ฉินยี่ได้รับมา เขาสามารถนำสมุนไพรเหล่านี้มากลั่นของเหลว ซึ่งช่วยในการฝึกฝนและช่วยเร่งการบ่มเพาะพลังได้
“แล้วข้าจะไปหาเงินมาจากไหน เพื่อซื้อสมุนไพรเหล่านี้!”
สมแล้วที่เป็นส่วนหนึ่งของเคล็ดวิชาระดับเทพ ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ส่วนแรก แต่ก็ยากมากสำหรับคนธรรมดาทั่วไปที่จะฝึกฝนมัน เพราะว่ามันต้องใช้ทรัพยากรเป็นจำนวนมากในการเริ่มต้น!
ฉินยี่เกาหัวเอง เขารู้สึกหมดหนทาง
ข้าจะต้องหาหนทางหาเงินให้ได้!
ชื่อ : ฉินยี่ (มนุษย์)
คำแนะนำ : อายุสิบสองปี เผ่ามนุษย์
สถานะ : บุคคลธรรมดา (สุขภาพแข็งแรง)
เคล็ดวิชาฝึกฝน : “เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย” ส่วนที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย
คะแนนความโกลาหลที่เหลืออยู่ : 23 คะแนน
ห้ะ? ข้าสามารถแสดงข้อมูลของตัวเองได้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?
ฉินยี่หยุดนิ่งไปชั่วขณะ ทำไมเขาถึง "อัพเกรด" ตัวเองไม่ได้
ดูเหมือนว่าจะไม่มีตัวเลือกให้อัพเกรดร่างกายของข้าใช่ไหม?
เป็นไปได้ไหมว่ามันไม่สามารถที่จะอัพเกรดมนุษย์ได้?
ฉินยี่ ได้ศึกษาการทำงานของนิ้วทองคำที่ติดตัวของเขามาอยู่เป็นเวลานาน ด้วยท่าทางที่จริงจัง!
หลังจากนั้นฉินยี่ก็เดินออกไปดูว่า ฉินซานกับจ่าวหว่านออกไปจากบ้านเพื่อทำงานแล้วรึยัง เมื่อเห็นว่าพวกเขาทั้งสองออกไปจากบ้านแล้ว ฉินยี่ก็ล็อกประตูห้องทันที และเริ่มฝึกฝน“เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย” ส่วนที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย
ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่มีสมุนไพรมาช่วยสงเสริมในการฝึกฝน ก็อาจทำให้เกิดการบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ต่อร่างกายของเขาได้ และยังส่งผลต่อความก้าวหน้าในการฝึก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าการฝึกฝนของเขาจะไม่ก้าวหน้า เพียงแค่มันจะช้าลงมาก
หลังจากทบทวนขั้นตอนการฝึกฝนอย่างระมัดระวังแล้ว ฉินยี่ก็ยืนยันว่าเคล็ดวิชาฝึกฝนนี้ไม่มีปัญแต่อย่างใด
“หืมม! ทำไมมันถึงได้เจ็บขนาดนี้!”
เมื่อฉินยี่รู้สึกว่ากระบวนท่าฝึกฝนมันมีท่าทางแปลกๆ และไม่สมเหตุสมผลอย่างยิ่ง เมื่อฝึกฝนรวมกับวิธีการหายใจที่เป็นเอกลักษณ์ของ “เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย” ส่วนที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย ฉินยี่ก็แทบจะกรี๊ดร้องออกมา!
กระดูก กล้ามเนื้อ และเส้นเอ็นทั้งร่างกายของฉินยี่ ถูกยืดและเกร็งอยู่ตลอดเวลา เขาได้ยินเสียง "เอี๊ยดอ๊าด" ดังออกมาจากภายในร่างกายของเขา ราวกับว่ามันจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ
“อ๊ากกกกกกกกกกก”
เขาใช้เวลาราวสามก้านธูปในการฝึกฝนกระบ่วนท่าส่วนแรกทั้งหมด และหลังจากเสร็จสิ้นการฝึกฝน ฉินยี่ก็ล้มลงไปบอนบนพื้นทันที เหงื่อซึมออกมาจากเสื้อผ้าของเขา ราวกับว่าเขาเพิ่งเดินขึ้นมาจากน้ำ
ฉินอีพักผ่อนอยู่สักพัก เหงื่อบนร่างกายของเขาเริ่มแห้ง และมีกลิ่นเหม็นลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ!
ผลลัพธ์มันดีมาก!
นี้เป็นเพียงแค่ครั้งแรกในการฝึกฝน สิ่งสกปรกที่อยู่ภายในร่างกายของเขาก็ถูกชะล้างออกมาแล้ว!
สมแล้วที่เป็นเคล็ดวิชาระดับเทพในตำนานจริงๆ!
เมื่อรู้สึกถึงประโยชน์ของการฝึกฝน “เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย” ส่วนที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย ฉินยี่ก็เกิดความสนใจขึ้นมาทันที และความเหนื่อยล้าที่เกิดขึ้นในตอนแรกก็ถูกละเลย เขาจึงลุกขึ้นยืนอีกครั้ง และเริ่มต้นฝึกฝนต่อไป
ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากฝึกฝนส่วนที่ 2 แต่ว่าเขากำลังดิ้นรนอย่างหนักเพื่อที่จะฝึกฝนในส่วนแรก หากว่าเขาดื้อดึงที่จะฝึกฝนส่วนที่สองร่างกายของเขาอาจจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ได้!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วตอนนี้พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว เพราะฉินยี่ได้ยินเสียงของฉินชานและจ่าวหว่าน กำลังเดินมาทางบ้านพัก ดังนั้นเขาจึงหยุดฝึกฝนร่างกาย และไปอาบน้ำชำระร่างกายของเขาให้สะอาด ก่อนที่เขาจะออกไปเตรียมอาหารเย็น
ฉินยี่ใช้ประโยชน์จากตอนที่ ฉินซานและจ่าวหว่านออกไปทำงาน เขาก็เริ่มฝึกฝน“เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย” ส่วนที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย อยู่ที่บ้านคนเดียว
หลังจากผ่านไปไม่กี่วัน ความแข็งแรงของฉินยี่ก็เพิ่มมากขึ้น และหน้าท้องส่วนล่างที่แบนราบในตอนแรกก็เริ่มมองเห็นร่องรอยของกล้ามเนื้อได้บ้างแล้ว
แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาก็คือ เมื่อเขาเริ่มชำนาญในการฝึกฝนในส่วนแรกแล้ว และต้องการที่จะฝึกฝนในส่วนที่สองและส่วนที่สาม เขาก็แทบจะฝึกฝนไม่ได้เลย และดูเหมือนว่าความอยากอาหารของเขาก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่เมื่อวาน เขารู้สึกว่าเขากินอย่างไรก็ไม่อิ่มเลย
จ่าวหว่านเองก็เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติของฉินยี่เช่นกัน เธอรู้สึกว่าความอยากอาหารของฉินยี่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะทำอาหารให้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้
“ดูเหมือนว่าข้าจะไม่สามารถทำแบบนี้ได้อีกต่อไป ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่สามารถฝึกศิลปะการต่อสู้ได้อีกต่อไป และร่างกายของข้าก็จะได้รับบาดเจ็บจนไม่สามารถรักษาให้หายได้!” ฉินยี่ไม่ได้ฝึกฝนอีกต่อไป เขาตรวจสอบข้อมูลร่างกายของเขาผ่านนิ้วทองคำ หลังจกนั้นเขาก็ตั้งชื่อให้มันว่า “ระบบแห่งความโกลาหล” และดูเหมือนว่าสถานะของเขาได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
ชื่อ : ฉินยี่ (มนุษย์)
คำแนะนำ : อายุสิบสองปี เผ่ามนุษย์
สถานะ : บุคคลธรรมดา (หิวโหย)
เคล็ดวิชาฝึกฝน : "เคล็ดวิชาเจิ้นหวู่ฟู่โม่เจวี๋ย" ส่วนที่ 1 ฝึกฝนร่างกาย
คะแนนความโกลาหลที่เหลืออยู่ : 23 คะแนน
“สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ของเขาก็คือ เปลี่ยนไปจากการหาเงินเพื่อซื้อสมุนไพร เป็นการหาอาหารแทน!”
ฉินยี่เปลี่ยนแผนของเขา และต้องการที่จะออกไปดูว่าเขาจะสามารถจับปลา มาทำอาหารได้หรือไม่
เมื่อไม่กี่วันก่อน เขาได้ทำกรงดักปลาใหม่ และผลผลิตที่ได้ก็ออกมาดีมาก แต่ก็ยังไม่เพียงพอต่อความอยากอาหารของเขาที่เพิ่มมากขึ้น
ฉินยี่ทักทายชาวบ้านที่รู้จักไปตลอดทาง คนหนึ่งเรียกลุง อีกคนเรียกป้า เมื่อมาถึงแม่น้ำในมือของเขาก็เต็มไปด้วยของกิน ซึ่งชาวบ้านเหล่านั้นเป็นคนมอบให้กับฉินยี่ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกงุนงงเล็กน้อย แต่เขาก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจเช่นกัน
ในขณะที่เขายกกระชังปลาขึ้นมาจากแม่น้ำ และเทปลาที่เขาจับได้ออกมา ใส่ถังน้ำที่เขาเอามาด้วย ฉินยี่ก็ลูปคางของเขาพร้อมกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
ชื่อ : กรงปลาน่าสงสาร
คำแนะนำ : สามารถจับกุ้ง ปู เต่า ปลา ฯลฯ ได้ แต่ประสิทธิภาพไม่ดี และได้รับความเสียหายเล็กน้อย
สถานะ : อัพเกรดได้
คะแนนความโกลาหลที่เหลืออยู่ : 23 คะแนน
ดูเหมือนว่ากรงดังปลาอันนี้สามารถอัพเกรดได้!
เขาเองก็ไม่รู้เช่นกันว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาอัพเกรดกรงดักปลา?
แล้วเขาจะสามารถจับปลาได้เพิ่มขึ้นมั้ย?
ฉินยี่กินซาลาเปาจนหมดภายในสองคำ เมื่อพิจารณาว่าเขาอดนอนมาสองวันแล้วเนื่องจากความหิว เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่กรงดักปลาใต้เท้าของเขา
ถึงแม้ว่าคะแนนความโกลาหลนั้นจะมีค่ามาก แต่ตอนนี้เขาก็ไม่ได้ใช้มัน ดังนั้น...
"อัพเกรด!"
