บทที่ 443 น้ำชายามบ่าย
หลังจากที่จูบกันเป็นเวลานาน ทั้งคู่ก็ผละริมฝีปากออกจากกัน ใบหน้าขาวเนียนของซูฉู่ฉู่แดงระเรื่อ ราวกับดอกท้อ ดวงตากลมโตที่เปี่ยมด้วยน้ำใส ๆ ไม่สามารถซ่อนความเขินอายของเธอได้ เธอค่อย ๆ จัดเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยด้วยความเบามือ ดวงตาที่สวยงามของเธอแฝงด้วยความน้อยใจเล็กน้อย ขณะที่จ้องมองไปที่ถังหยวน เนื่องจา...
