ตอนที่ 9 ปีศาจเสือบุกโจมตี!!

เมืองหยุนเฉิงเป็นเพียงเมืองเล็กๆ ในประเทศต้าฉู่ แต่ถึงแม้จะเป็นเมืองเล็ก ก็มีประชากรมากกว่าหนึ่งแสนคน ดังนั้นเพื่อความสะดวกในการบริหาร นอกจากเมืองชั้นในแล้ว ยังแบ่งออกเป็น 4 เขต คือ ตะวันออก ตะวันตก ใต้ และเหนือ แต่ละเขตมีเจ้าหน้าที่ประจำเขตคอยช่วยเหลือเจ้าเมืองในการบริหาร

ภายใต้เจ้าหน้าที่ประจำเขต ยังมีการแต่งตั้งหัวหน้าใหญ่ หัวหน้าตำรวจ หัวหน้าหน่วย และตำรวจ เพื่อช่วยเหลือในการบริหารจัดการ

เว่ยฟานทำงานอยู่ในเขตตะวันออก

เช้าตรู่วันหนึ่ง ที่ที่ว่าการเขตตะวันออกของเมืองหยุนเฉิง

ขณะนี้ นอกจากเจ้าหน้าที่เวรกลางคืนแล้ว เจ้าหน้าที่ทุกคนในเขตตะวันออกก็มารวมตัวกันที่นี่ ไม่มีใครออกไปลาดตระเวน

เจ้าหน้าที่ทุกคนยืนอยู่ในลานหน้าสำนักงาน สีหน้าของแต่ละคนไม่สู้ดีนัก บางคนถึงกับตกใจกลัว

เพราะเพิ่งมีคนจากแก๊งเสือดุมาส่งข่าวว่า ให้ที่ว่าการเขตตะวันออกส่งมอบเว่ยฟาน ผู้ฆ่าลูกชายของราชาเสือ ก่อนเที่ยงวันนี้ หากไม่ส่งมอบ หลังจากเที่ยงวันไป ปีศาจเสือจะบุกเข้ามาในเขตตะวันออก

ไม่ต้องพูดถึงว่าถ้าปีศาจเสือบุกเข้ามาในเขตตะวันออก จะมีคนตายมากแค่ไหน แต่พวกเขาที่เป็นเพื่อนร่วมงานของเว่ยฟาน จะต้องถูกปีศาจเสือจัดการเป็นพิเศษแน่นอน

"ผมเสนอให้ส่งมอบเว่ยฟานไป เราไม่ควรปล่อยให้คนๆ เดียวทำให้ประชาชนทั้งเมืองต้องเดือดร้อน" หวังเม่ิง หนึ่งในตำรวจ เอ่ยขึ้น

ทันทีที่เขาพูดจบ ก็ได้รับการสนับสนุนจากคนจำนวนมาก

ปีศาจเสือต้องการแค่เว่ยฟาน ถ้าส่งมอบเว่ยฟานไป ทุกอย่างก็จะจบ

พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเว่ยฟาน ไม่จำเป็นต้องเป็นตายร่วมกับเว่ยฟาน และก็ไม่อยากทำสงครามกับปีศาจ การส่งมอบเว่ยฟานเป็นวิธีที่ดีที่สุด

ในแง่ของความชอบธรรม พวกเขาก็ยืนหยัดได้ ไม่ใช่เพราะกลัวตาย แต่ไม่อยากให้ประชาชนต้องเดือดร้อนโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่

หลัวเหวินมองหวังเม่ิงแวบหนึ่ง ดูเหมือนเขาจะไม่แปลกใจที่หวังเม่ิงพูดแบบนี้

หูชิงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "เว่ยฟานฆ่าปีศาจถือเป็นการสร้างความดีความชอบ การส่งเขาไปให้ปีศาจเป็นการประนีประนอมกับปีศาจ แล้วที่ว่าการจะอธิบายกับประชาชนยังไง?"

การฆ่าปีศาจถือเป็นความดีความชอบ นี่เป็นความเข้าใจร่วมกันมาตั้งแต่โบราณ

หวังเม่ิงพูดเสียงเข้ม "ถ้าไม่ส่งมอบเว่ยฟาน คุณรู้มั้ยว่าจะมีคนตายกี่คน? และเรากำลังปกป้องประชาชน ส่งมอบเว่ยฟานเพื่อให้พวกเขาพ้นจากภัยปีศาจ พวกเขาจะดีใจมากกว่า

พวกเราที่เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ มีหน้าที่ปกป้องประชาชนอยู่แล้ว ตายเพื่อประชาชนถือว่าตายอย่างมีเกียรติ

ตายคนเดียวเพื่อแลกกับความสงบของทั้งเมือง ผมเชื่อว่าถ้าเว่ยฟานอยู่ที่นี่ ด้วยนิสัยของเขา เขาก็คงจะเห็นด้วย"

พอพูดจบ ก็ได้รับการเห็นด้วยจากคนจำนวนมากอีกครั้ง

หูชิงโกรธจัด พูดว่า "คุณหมายความว่า ถ้าวันหน้ามีปีศาจเรียกร้องให้ส่งมอบคุณ พวกเราก็จะส่งมอบเหรอ? อ๋อ ใช่ ฉันลืมไปว่าคนขี้ขลาดแบบคุณไม่กล้าต่อกรกับปีศาจอยู่แล้ว มันไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก"

ถ้าเป็นเว่ยฟานพูดแบบนี้ หูชิงคงจะมองด้วยความชื่นชม แต่หวังเม่ิงเป็นคนแบบไหน เธอรู้ดี พูดให้ดูยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็ปิดบังความขี้ขลาดกลัวตายไม่ได้

หวังเม่ิงสีหน้าไม่เปลี่ยน พูดอย่างองอาจว่า "ถ้าวันหนึ่งชีวิตของผม หวังเม่ิง สามารถแลกกับความสงบของทั้งเมืองได้ ผมจะไม่ลังเลที่จะก้าวออกมา ไม่มีทางหลบซ่อนเหมือนเต่าหดหัว

หูชิง ถ้าคุณไม่มีความคิดแบบนี้ ผมแนะนำให้คุณรีบออกจากที่ว่าการซะ อย่าให้ถึงวันที่ต้องทำให้หัวหน้าหูต้องอับอายขายหน้า"

"คุณ... คุณพูดง่ายเพราะไม่ได้เป็นคนทำ!" หูชิงโกรธจนหน้าแดง แม้จะรู้ว่าหวังเม่ิงแสร้งทำเป็นคนดี แต่เขาก็ยืนอยู่บนจุดสูงทางศีลธรรม เธอไม่รู้จะโต้แย้งอย่างไรดี

"เงียบซะทุกคน!" หลัวเหวิน หัวหน้าหน่วย ขัดจังหวะการโต้เถียงระหว่างหวังเม่ิงกับหูชิง แล้วพูดว่า "เราส่งมอบเว่ยฟานไม่ได้ เมื่อคืนท่านเจ้าหน้าที่ประจำเขตได้เลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นหนึ่งในแปดตำรวจของเขตตะวันออก รับผิดชอบพื้นที่ที่หลี่เซิ่นดูแลอยู่ก่อนหน้านี้

ปีศาจขู่นิดหน่อยก็จะส่งมอบคนของเราเองเนี่ยนะ หวังเม่ิง คุณเป็นตำรวจทำไมถึงพูดแบบนี้ได้"

สีหน้าของหวังเม่ิงเปลี่ยนไป แสดงความไม่อยากจะเชื่อ "เป็นไปไม่ได้ เว่ยฟานทำให้ตำรวจหลี่ต้องตาย แถมยังก่อเรื่องใหญ่แบบนี้ ท่านเจ้าหน้าที่ประจำเขตจะเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นตำรวจได้ยังไง"

หลัวเหวินสายตาเย็นชา ตวาดว่า "บังอาจ! กล้าสงสัยการตัดสินใจของท่านเจ้าหน้าที่ประจำเขต เว่ยฟานทำให้ตำรวจหลี่ตาย นายเห็นกับตาตัวเองหรือไง?"

เขารู้สึกผิดหวังกับหวังเม่ิงมากขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะมีความสัมพันธ์กับแก๊งเสือดุเหมือนหลี่เซิ่น แค่ความฉลาดแบบนี้ ก็ทำงานเป็นตำรวจไม่ได้หรอก

ที่ว่าการจะเละแค่ไหน เจ้าเมืองจะกลัวปีศาจแค่ไหน เรื่องพวกนี้ไม่ใช่สิ่งที่จะพูดออกมาได้

ไม่ว่าเว่ยฟานจะก่อเรื่องใหญ่แค่ไหน การที่เขาฆ่าปีศาจตนนั้นได้ ในที่ว่าการถือว่าเป็นการสร้างความดีความชอบ ถ้าไม่ให้รางวัลกับการสร้างความดีความชอบ ต่อไปใครจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเจ้าหน้าที่ประจำเขต เพื่อเจ้าเมือง

ส่งมอบเว่ยฟานไป?

อาจจะเป็นไปได้ว่าพอเขาส่งมอบเว่ยฟานไป เจ้าหน้าที่ประจำเขตก็อาจจะส่งเขาเข้าคุกทันที

ให้ปีศาจเสือทำลายล้างเขตตะวันออกยังดีกว่าวิธีโง่ๆ แบบส่งมอบเว่ยฟานที่คิดออกมาได้

สีหน้าของหวังเม่ิงเปลี่ยนไป รู้ว่าตัวเองพูดผิดไปแล้ว

ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าการตายของหลี่เซิ่นเกี่ยวข้องกับเว่ยฟาน แต่ไม่มีใครพูดออกมาอย่างเปิดเผย

การที่เขาพูดแบบนี้ เท่ากับเป็นการตั้งข้อสงสัยทั้งเจ้าหน้าที่ประจำเขตและหัวหน้าหน่วยว่าตาเฒ่าทั้งคู่ตาฝ้าฟางแล้ว

หลัวเหวินโบกมือ "แยกย้ายกันไปได้แล้ว ทุกคนเพิ่มความเข้มงวดในการลาดตระเวน ถ้าพบว่าปีศาจเสือเข้ามาในเมือง ห้ามหลีกเลี่ยงการต่อสู้เด็ดขาด"

เกี่ยวกับท่าทีต่อปีศาจ ไม่สามารถคลุมเครือได้ การที่นั่งอยู่ในตำแหน่งหัวหน้าหน่วยได้ หลัวเหวินก็รู้เรื่องพวกนี้ดี

ส่วนเรื่องที่สั่งลงไปแล้วลูกน้องจะทำยังไง นั่นเป็นเรื่องของลูกน้อง

อย่างน้อยคนที่ออกคำสั่งแบบเขา ก็ไม่ต้องไปเสี่ยงชีวิตในแนวหน้า

"พอเว่ยฟานมาแล้ว ให้เขามาพบฉัน"

...

เว่ยฟานมาถึงอย่างล่าช้า

"เว่ยฟาน ยินดีด้วยนะ นายได้เป็นตำรวจแล้ว ต่อไปต้องเรียกนายว่าตำรวจเว่ยแล้วนะ!"

พอเข้าประตูมาก็ได้ยินโจวชี่บอกว่าเขาได้เป็นตำรวจแล้ว

เว่ยฟานไม่ได้สนใจว่าจะได้เป็นตำรวจหรือไม่ แต่ก็ยังแสดงรอยยิ้มออกมา

ไม่ใช่เพราะได้เลื่อนตำแหน่ง แต่เพราะการเป็นตำรวจจะทำให้เขามีอิสระมากขึ้นกว่าเดิม เวลาสร้างความดีความชอบ ก็จะสามารถเลือกวิชายุทธ์ที่ระดับสูงขึ้นและมากขึ้นได้

"อ้อ ใช่ หัวหน้าหน่วยบอกว่าพอนายมาแล้วให้ไปพบเขา!"

โจวชี่ไม่ได้พูดถึงเรื่องปีศาจเสือ ตอนที่ทั้งสองเดินสวนกัน เขากระซิบข้างหูเว่ยฟานเบาๆ ว่า "ระวังตำรวจหวังเม่ิงด้วย"

เว่ยฟานพยักหน้า แล้วรีบไปหาหลัวเหวิน

"นี่คือเสื้อผ้าและดาบประจำตัวของตำรวจ ไปเปลี่ยนแล้วกลับมาพบฉัน!"

"ครับ!"

เว่ยฟานพยักหน้า รีบไปเปลี่ยนชุดตำรวจ เสื้อผ้าไม่ต่างจากชุดเดิมมากนัก แต่ดาบประจำตัวดีกว่าของเดิมมาก เป็นดาบวิเศษชั้นดี

เว่ยฟานชักดาบออกมาดู ทันใดนั้นแสงเย็นก็แผ่กระจายออกมาทั่ว

"ดูสง่างามขึ้นมากเลย มองไปทั่วทั้งเมืองหยุนเฉิง ตอนนี้นายเป็นตำรวจที่อายุน้อยที่สุดแล้ว"

หลัวเหวินแสดงสีหน้าชื่นชม แต่แล้วน้ำเสียงก็เปลี่ยนไป พูดว่า "หลี่เซิ่นตายยังไง ฉันไม่ซักไซ้หรอก พวกเราต่างก็เป็นคนฉลาด นายเข้าใจความหมายของฉันใช่มั้ย"

เว่ยฟานพยักหน้าเบาๆ "ขอบคุณหัวหน้าหน่วยครับ!"

จริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้กลัวว่าคนจะรู้ว่าเขาเป็นคนฆ่าหลี่เซิ่น ถ้ากลัว เขาก็คงไม่กล้าให้หลี่เซิ่นพาไปหาเจียงชวนอย่างโจ่งแจ้ง แล้วจัดการทั้งหมดในคราวเดียว

นี่เป็นความมั่นใจที่มาจากพลังของตัวเอง

แก๊งเสือดุอวดดีได้เพราะอะไร ก็เพราะมีปีศาจเสือที่มีพลังหนุนหลังอยู่

ตอนนี้เขาก็มีพลังแล้ว ทำไมจะแก้แค้นไม่ได้

แต่หลัวเหวินให้หน้า ยังเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นตำรวจ คำขอบคุณสักคำก็ต้องพูด

หลัวเหวินส่ายหน้า พูดว่า "นายรู้มั้ย เมื่อคืนหัวหน้าแก๊งเสือดุตายแล้ว ถูกปีศาจเสือที่อยู่เบื้องหลังพวกเขากินทั้งเป็น!"

เว่ยฟานตกใจ แล้วก็เข้าใจ

แก๊งเสือดุในเมืองหยุนเฉิงอวดดี ข่มเหงรังแกคนอื่น แต่แท้จริงแล้วก็แค่สุนัขรับใช้ที่ปีศาจเสือเลี้ยงไว้ในเมืองหยุนเฉิงเท่านั้น

ตอนนี้สุนัขตัวนี้ทำให้ลูกชายของเจ้านายต้องตาย ก็ต้องถูกฆ่าทิ้งเป็นธรรมดา อย่างมากก็แค่เลี้ยงตัวใหม่

เหมือนกับที่ว่าการกับเจ้าหน้าที่นั่นแหละ วัวควายมีเยอะแยะ ไม่ได้ก็เปลี่ยนคนใหม่

ถึงแม้จะเป็นเขาที่ฆ่าลูกของราชาเสือ แต่สาเหตุที่แท้จริงก็คือเจียงชวนอยากใช้คุณชายเสือเก้ากำจัดเว่ยฟานถึงได้ถูกฆ่า

ตอนนี้เจียงชวนและหลี่เซิ่นตายแล้ว พวกปีศาจเสือเหล่านั้นก็ได้แต่ระบายอารมณ์กับหัวหน้าแก๊ง

***********************************************************************************

(จบตอนที่ 9 ปีศาจเสือบุกโจมตี!!)

 

“ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านและสนับสนุน”

~หากชอบเนื้อหานี้อย่าลืมกด Like โปรดติดตามและแนะนำด้วยขอบคุณมากครับ~