กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 392 ช่างน่าโมโห
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 392 ช่างน่าโมโห
แม้จักรพรรดินียมโลกจะหลบหนีไปได้ แต่การเดินทางครั้งนี้ก็มิได้ไร้ซึ่งผลลัพธ์
ยุทธภัณฑ์ระดับยืนยงมีมูลค่ามหาศาล หากนำไปที่หอคอยกลไกสวรรค์อาจจะสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลอันล้ำค่า บางทีเขาอาจจะสามารถทะลวงผ่านระดับยืนยงได้ก่อนกำหนด
หากเขาบรรลุระดับยืนยง
เมื่อถึงตอนนั้น การออกตามหาจักรพรรดินียมโลก แม้ว่านางจะมีไพ่ตายมากมายเพียงใด ก็ไม่อาจหลบหนีจากฝ่ามือของเขา
“การเดินทางครั้งนี้ ต้องขอบคุณสหายเต๋าที่ลงมือช่วยเหลือ”
เจ้าสัจจะยืนยงเก็บกงล้อสมบัติ มองไปยังมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ที่อยู่ด้านข้าง เอ่ยขึ้น
“ข้ามิได้ช่วยเจ้า แต่ข้ากำลังล้างแค้นให้กับโลกอินทนิลเร้นลับ”
มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์เอ่ยขึ้น
น้ำเสียงของเขาเย็นชา
โลกเซียนปฐพีกับโลกอินทนิลเร้นลับเปิดสงคราม แม้ว่าเจ้าสัจจะยืนยงจะไม่เคยลงมือกับโลกอินทนิลเร้นลับ แต่เขาก็เป็นคนของโลกเซียนปฐพี
เหตุผลที่ทั้งสองคนร่วมมือกัน เป็นเพราะผลประโยชน์
หากปราศจากผลประโยชน์ ย่อมไม่มีความจำเป็นที่จะต้องร่วมมือกัน
ในอนาคต โอกาสที่ทั้งสองจะเป็นศัตรูกันมีสูงมาก
“จักรพรรดินียมโลกยังไม่ตาย พวกเรายังมีโอกาสร่วมมือกัน ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากเรื่องราวในวันนี้ จักรพรรดินียมโลกย่อมต้องแค้นเคือง อาจจะกลับมาล้างแค้นในวันใดวันหนึ่ง” เจ้าสัจจะยืนยงกล่าวอย่างชัดถ้อยชัดคำ
“หากเจ้าต้องการสังหารนางจริง ๆ เจ้าควรเดินทางไปที่หอคอยกลไกสวรรค์สักครั้ง”
มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์กล่าวอย่างลึกซึ้ง “ด้วยพลังของเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ ย่อมต้องรู้ว่าจักรพรรดินียมโลกหลบหนีไปที่ใด”
“อืม?”
เจ้าสัจจะยืนยงเลิกคิ้วขึ้น
ข้อเสนอนี้ต้องยอมรับว่ามีความเป็นไปได้
ในตอนนี้ จักรพรรดินียมโลกบาดเจ็บสาหัส หากต้องเผชิญหน้ากับเขา แม้ว่าจะไม่มีมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ลงมือช่วยเหลือ เพียงแค่เขาคนเดียวก็สามารถปราบปรามนางได้
“ขอบคุณสหายเต๋าที่เตือนสติ”
เจ้าสัจจะยืนยงประสานมือคารวะ กล่าวอย่างแผ่วเบา
“ข้าก็เพียงแค่คิดถึงโลกอินทนิลเร้นลับเท่านั้น”
มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ตอบกลับ
โลกอินทนิลเร้นลับหลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ พลังอ่อนแอลงมาก การล้างแค้นยมโลกก็เพียงแค่สำเร็จไปส่วนหนึ่ง ต่อไปเขายังต้องจัดการกับขุมอำนาจอื่น ๆ
ด้วยเหตุนี้ มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์จึงไม่คิดจะอยู่ต่อ เขารีบประสานมือคารวะ หันหลังกลับจากไปอย่างรวดเร็ว
สงครามระดับเซียนแท้สิ้นสุดลง
มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์กลับไปยังโลกอินทนิลเร้นลับ
เรื่องราวนี้สร้างความปั่นป่วนไปทั่วหลายโลก สิ่งมีชีวิตทุกชีวิตในโลกอินทนิลเร้นลับต่างก็มองเห็นมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์กลับมา แม้แต่คนของโลกเซียนปฐพีบางส่วนก็ยังมองเห็นเงาร่างของเขา
แต่ในทางกลับกัน กลับไม่มีใครรู้ข่าวคราวของจักรพรรดินียมโลก
แม้แต่ยมโลกที่มักจะทำตัวโดดเด่น ในช่วงหลายวันที่ผ่านมากลับเงียบสงบ ราวกับว่าในโลกนี้ไม่มีขุมอำนาจเช่นนี้
สถานการณ์เช่นนี้ทำให้ผู้คนมากมายรู้สึกไม่สบายใจ
มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์กลับมาแล้ว เช่นนั้นเจ้าสัจจะยืนยงที่แข็งแกร่งกว่าก็น่าจะปลอดภัย
ส่วนจักรพรรดินียมโลกที่ไม่มีข่าวคราว คาดว่าคงจะไม่รอด
“จักรพรรดินียมโลกตายแล้วจริง ๆ หรือ?”
ในโลกเซียนปฐพี มีคนเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา
การตายของเซียนแท้หนึ่งคนมิใช่เรื่องเล็กน้อย เรื่องราวนี้จะต้องสร้างความปั่นป่วนไปทั่ว
น่าเสียดาย จักรพรรดินียมโลกและคนอื่น ๆ ย้ายสนามรบไปที่ดินแดนห้วงสมุทรดาราปั่นป่วน ผลลัพธ์การต่อสู้ไม่มีใครมองเห็น ส่วนการไปถามเซียนแท้สองคนที่ยังมีชีวิตอยู่ คาดว่าคงไม่มีใครกล้าทำเช่นนั้น
“จักรพรรดินียมโลกบรรลุระดับเซียนแล้ว ชื่อของนางหายไปจากรายนามจักรพรรดิ การที่นางจะมีชีวิตอยู่หรือตายยากที่จะคาดเดา คาดว่าในโลกนี้ มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ผลลัพธ์” มหาจักรพรรดิโบราณคนหนึ่งถอนหายใจพลางเอ่ย
จักรพรรดินียมโลกมีพรสวรรค์อันน่าทึ่ง เพียงแค่หนึ่งแสนปีก็ก้าวเดินมาถึงจุดนี้ เรียกได้ว่าไม่มีใครเทียบเคียง นางควรจะมีอนาคตที่สดใส
ใครจะไปรู้ว่านางจะไปล่วงเกินเจ้าสัจจะยืนยง เรียกได้ว่าโชคชะตากลั่นแกล้ง
“หลังจากที่โลกทั้งสองหลอมรวมกัน สิ่งมีชีวิตโบราณมากมายจะปรากฏตัวขึ้น แม้ว่าจะบรรลุระดับเซียนแล้ว ก็ยังมีโอกาสที่จะตายได้” มหาจักรพรรดิคนหนึ่งกล่าวอย่างกังวลใจ
ในอดีต ไม่ต้องพูดถึงการบรรลุระดับเซียน แม้แต่การบรรลุระดับจักรพรรดิก็ยังคงเป็นบุคคลที่ไร้เทียมทาน เรียกได้ว่าแม้จะทำตัวเหลวไหลก็ยังยากที่จะตาย
แต่วันนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว
เซียนแท้มากมายปรากฏตัวขึ้น มหาจักรพรรดิเหล่านี้กลับกลายเป็นบุคคลที่น่าอับอาย แม้แต่เซียนแท้ยังตายได้ พวกเขาที่เป็นมหาจักรพรรดิจะมีใครสนใจ
หลังจากที่โลกทั้งสองหลอมรวมกัน หากไม่รีบเพิ่มพูนตบะ สถานการณ์ในอนาคตจะยิ่งโหดร้ายมากขึ้น
หากไม่มีพลังมากพอ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับโลกที่ยิ่งใหญ่ในอนาคต แม้แต่มหาจักรพรรดิก็อาจจะกลายเป็นเพียงเบี้ย เพราะว่าเซียนแท้ก็เป็นเพียงผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น
ณ ภูผาเมฆาล่อง ภายในโถงใหญ่แห่งหนึ่ง
เจ้าภูผาเมฆาล่องมีท่าทางสง่างาม ยิ่งใหญ่ สวมชุดคลุมยาว สวมมงกุฎหยก ในมือถือแผ่นหยกหนึ่งแผ่น ข้างในบันทึกข่าวสารที่เพิ่งจะส่งมาถึง
ผ่านไปเนิ่นนาน เขาใช้มือทั้งห้ากำแน่น แสงสว่างสาดส่อง แผ่นหยกในมือแตกสลายกลายเป็นผงธุลี
“ช่างน่าโมโห!”
“นี่มันเรื่องอันใดกัน?”
“เหตุใดเจ้าสัจจะยืนยงจึงร่วมมือกับมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ เขาเป็นถึงผู้อาวุโสในโลกเซียนปฐพี ไม่ควรจะร่วมมือกับจักรพรรดินียมโลก ต่อต้านศัตรูจากต่างโลกหรือ” เจ้าภูผาเมฆาล่องกล่าวด้วยความโกรธเคือง
ที่นี่คือโถงใหญ่ของเจ้าสำนักภูผาเมฆาล่อง ในอดีต ภูผาเมฆาล่องเคยมีเซียนแท้หนึ่งคน แม้ว่าเซียนแท้คนนั้นจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังคงทิ้งรากฐานอันยิ่งใหญ่เอาไว้
ด้วยเหตุนี้ การที่เขากล่าวตำหนิเจ้าสัจจะยืนยงที่นี่ จึงไม่ต้องกังวลว่าอีกฝ่ายจะได้ยิน
“ท่านเจ้าสำนักโปรดสงบสติอารมณ์ เรื่อง...”
“ในโลกเซียนปฐพี คาดว่าไม่มีใครคาดคิดเช่นกัน”
ข้างกายเจ้าภูผาเมฆาล่อง ชายชราคนหนึ่งมีสีหน้าขมขื่น กล่าวอย่างจนใจ
เดิมที ทุกคนต่างก็คิดว่ามหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์คงจะไม่รอด แต่ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายคนที่ตายกลับไม่ใช่มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ แต่เป็นจักรพรรดินียมโลก
เมื่อเป็นเช่นนี้ มหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นอนุสาวรีย์เซียนเมฆาล่องของภูผาเมฆาล่องเล่า?
นั่นเป็นถึงอาวุธเซียน!
ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสิ่งของที่บรรพบุรุษทิ้งเอาไว้ ในฐานะลูกหลาน การมองดูสิ่งของของตนเองอยู่ในมือของผู้อื่น จะไม่ทำอะไรเลยก็คงไม่ได้
“อนุสาวรีย์เซียนเมฆาล่องเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่อาจตกอยู่ในมือของผู้อื่น ต้องคิดหาวิธีนำมันกลับมา!” เจ้าภูผาเมฆาล่องกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เขาเงยหน้าขึ้นมองไปยังทิศทางของโลกอินทนิลเร้นลับ ในดวงตาปรากฏความเย็นชา หากมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ไม่บรรลุระดับเซียน เขาคงจะนำคนไปสังหารอีกฝ่ายแล้ว
แม้ว่ามหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์จะมีชื่ออยู่ในรายนามจักรพรรดิลำดับที่เก้า พลังของเขาแข็งแกร่ง แต่เขาจะสามารถต้านทานมหาจักรพรรดิหลายคนได้หรือ
“ท่านเจ้าภูผา ภูผาเมฆาล่องของพวกเราผ่านมานับไม่ถ้วน ไม่เคยมีเซียนแท้ปรากฏตัวขึ้น การแย่งชิงอนุสาวรีย์เซียนเมฆาล่องจากมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ ยากยิ่งกว่าการปีนขึ้นสวรรค์” ผู้อาวุโสกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
ด้วยพลังของภูผาเมฆาล่องในตอนนี้ การไปยั่วยุมหาจักรพรรดิน้ำเต้าพิสุทธิ์ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย หากถูกอีกฝ่ายสังหาร คาดว่าคงไม่มีใครในโลกเซียนปฐพีจะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
ในทางกลับกัน พวกเขาจะรีบเข้ามาแบ่งปันรากฐานของภูผาเมฆาล่อง
“เช่นนั้น หากพวกเราไปที่หอคอยกลไกสวรรค์เล่า?”
เจ้าภูผาเมฆาล่องครุ่นคิดอยู่นาน จึงเอ่ยขึ้นอย่างกะทันหัน
“หอคอยกลไกสวรรค์?”
ผู้อาวุโสมีสีหน้าตกตะลึง ครู่หนึ่งก็ไม่รู้สึกตัว ผ่านไปเนิ่นนาน เขาจึงเอ่ยขึ้นอย่างช้า ๆ
“มีข่าวลือว่าเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์สามารถล่วงรู้กลไกสวรรค์ รู้จักอดีตและอนาคต แม้แต่การหลอมรวมของโลกเซียนปฐพีกับโลกอินทนิลเร้นลับก็เป็นเพราะเขาลงมืออยู่เบื้องหลัง หากให้เขาออกหน้า การนำอนุสาวรีย์เซียนเมฆาล่องกลับมาคงไม่ใช่ปัญหา”