บทที่ 82 เรื่อง "ฉันเป็นคน ไม่ใช่เต่าในบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์"
เมื่อจางเป่ยซิงเริ่มยืดร่างกาย และชกหมัด การเคลื่อนไหวของร่างกายก็ยิ่งรุนแรงขึ้น ดนตรีประกอบก็ยิ่งเร้าใจมากขึ้น นอกจากเสียงขลุ่ยที่ไพเราะในตอนแรกแล้ว ตอนนี้ยังมีเสียงกลองแผ่น เสียงระฆัง และแม้แต่...เสียงซอเอ๋อร์หู! แค่ฟังก็รู้สึกเลือดพลุ่งพล่าน ราวกับได้อยู่ในเหตุการณ์จริง! จนกระทั่งใบไม้มากมายถูกลม...
