บทที่ 55 : เอาชีวิตรอดในโรงเรียนเวทมนตร์ ในฐานะนักเวท
อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องดีที่ไม่มีใครตะโกนว่า 'เราต้องหาทาง' หรือ 'เราควรออกไป' อีกต่อไป คำพูดของอีฮานมีน้ำหนักมากขนาดนั้น ซึ่งทำให้นิลเลียตระหนักเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้แล้วว่าเธอมีเพื่อนที่น่าทึ่งขนาดไหน ด้วยประโยคเดียว เขาสามารถทำให้นักเรียนทั้งหมดที่กำลังโวยวายจนถึงตอนนี้เงียบลงได้ 'นี่คื...
