ถังหยวนมองเวินมู่เสวี่ยที่หลงรักแหวนทับทิมวงนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาอธิบายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า "ทับทิมที่อยู่ตรงกลางแหวนวงนี้มีน้ำหนัก 8.45 กะรัต เป็นทับทิมเกรดเยี่ยมสีแดงเลือดนก มีเพชรใส 7.79 กะรัตล้อมรอบเป็นรูปทรงดอกไม้ แหวนทับทิมวงนี้เหมาะกับเธอมากกว่าต่างหาก ไม่ว่าจะไปงานธุรกิจหรืองานประจำวัน สวมกับชุดทางการก็ดูสง่างามมาก"

"พี่ชาย ฉันชอบมาก!"

"ฉันจะทะนุถนอมมันให้ดีเลย!"

เวินมู่เสวี่ยสวมแหวนทับทิมวงนี้ที่นิ้วกลางข้างขวา แล้วเงยหน้ามองถังหยวนด้วยสายตาอ่อนโยน

"ชอบก็ดีแล้ว"

"งานเธอเสร็จหรือยัง? ถ้าเสร็จแล้วเราไปกันเถอะ"

ถังหยวนโอบเอวบางของเวินมู่เสวี่ยไว้เบา ๆ แล้วใช้แรงเล็กน้อยอุ้มเธอลงจากโต๊ะทำงาน จากนั้นก็ถามเธอ

"พี่ชาย แหวนทับทิมวงนี้ราคาเท่าไหร่เหรอ?" เวินมู่เสวี่ยถามด้วยท่าทางลังเลเล็กน้อย "ฉันก็แค่สงสัยอยากรู้ไว้หน่อย ก็แค่ฉันสวมแหวนทับทิมวงนี้อยู่ ฉันอยากมีความเตรียมพร้อมทางจิตใจ"

"ประมาณ 1.9 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็นผลงานของจูเลียต บิโนเช ดีไซเนอร์เครื่องประดับชั้นนำของ Van Cleef & Arpels ทั่วโลกมีเพียงวงเดียวเท่านั้น"

ถังหยวนรู้ว่าเวินมู่เสวี่ยและซูเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่น พวกเธอแค่อยากรู้มูลค่าของสิ่งที่พวกเธอสวมใส่ เพื่อให้พวกเธอมีความเตรียมพร้อมทางจิตใจ รู้ว่าในสถานการณ์ใดควรสวมและสถานการณ์ใดไม่ควรสวม

"ของมีค่าจัง..."

แม้ว่าเวินมู่เสวี่ยจะเตรียมตัวมาบ้าง แต่เมื่อได้ยินราคาแหวนทับทิมวงนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย เครื่องประดับชั้นสูงที่มีมูลค่าหลายสิบล้านหยวนมาสวมอยู่บนมือเธอแบบนี้ ถ้าเป็นเมื่อปีที่แล้ว เรื่องแบบนี้เธอคงไม่กล้าคิดฝันถึง

"พี่ชาย รอสักครู่นะ"

"ฉันมีเอกสารเร่งด่วนสองชุด ต้องเซ็นก่อนถึงจะไปได้"

"ห้านาที!"

เวินมู่เสวี่ยนึกอะไรขึ้นได้ เธอรีบหยิบเอกสารสองชุดบนโต๊ะขึ้นมาแล้วพูดกับถังหยวน

"การเซ็นสัญญา ความรีบร้อนเป็นสิ่งต้องห้าม"

"ถ้าไม่เซ็นก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าจะเซ็น ต้องตรวจดูให้ละเอียดก่อน"

ถังหยวนจับมือเวินมู่เสวี่ยให้นั่งลงกับที่ แล้วเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ได้ค่ะ"

"ฉันจะจำไว้ค่ะ"

เวินมู่เสวี่ยสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก้มหน้าตรวจเอกสารอย่างจริงจัง ถังหยวนยืนอยู่ข้างๆ มองใบหน้าด้านข้างที่สวยงามและท่าทางตั้งใจของเธอ ในใจเขารู้สึกถึงความภูมิใจที่ได้เป็นคนชี้แนะเธอ

"เรียบร้อยแล้ว!"

"เสร็จแล้ว!"

"ไปกันเถอะ!"

เวินมู่เสวี่ยทำงานรวดเร็ว เธอตรวจเอกสารทั้งสองฉบับเสร็จแล้วเงยหน้ามาพูดกับถังหยวนด้วยรอยยิ้ม

"ไปกันเถอะ"

ถังหยวนพยักหน้าน้อยๆ "เดี๋ยวเธอต้องไปกับฉันที่บริษัทหน่อยนะ ฉันมีธุระต้องจัดการ แล้วก็จะไปรับของบางอย่างด้วย"

เมื่อเวินมู่เสวี่ยได้ยินก็ไม่มีท่าทีคัดค้าน เธอเก็บของใช้ส่วนตัวให้เรียบร้อย ส่งเอกสารที่เพิ่งเซ็นไปให้ผู้ช่วย แล้วเดินควงแขนถังหยวนออกจากบริษัท ท่ามกลางสายตาอิจฉาของสาวๆ หลายคน

...

ช่วงเวลาพลบค่ำ ฟ้ามืดครึ้ม

เมื่อถังหยวนขับรถซีเบิลทูอาทาราพาเวินมู่เสวี่ยมาถึงบริษัท Zhiyuan Investment Co., Ltd. เวลาก็ล่วงเข้าช่วงหนึ่งทุ่มแล้ว

พนักงานส่วนใหญ่ได้เลิกงานกลับบ้านไปแล้ว มีเพียงไม่กี่คนที่ยังคงทำงานล่วงเวลา

ถังหยวนพาเวินมู่เสวี่ยเดินตรงไปยังห้องประชุม เมื่อทั้งสองคนเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าเซียวหยาเยว่และคนอื่น ๆ นั่งรออยู่แล้ว

จำนวนคนไม่มาก นับรวมถังหยวนและเวินมู่เสวี่ยแล้วมีทั้งหมดเก้าคน

"คุณถัง!"

...

เมื่อถังหยวนเดินเข้ามาพร้อมกับเวินมู่เสวี่ย คนเจ็ดคนที่อยู่ในห้องประชุมก็ลุกขึ้นทักทายถังหยวนทันที

"นั่งลง ๆ ทุกคน นั่งลง"

ถังหยวนยกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนนั่งลง

จากนั้นถังหยวนก็เดินไปนั่งที่หัวโต๊ะ เวินมู่เสวี่ยนั่งทางซ้ายของถังหยวน ส่วนเซียวหยาเยว่นั่งทางขวา

"คุณถัง ขอแนะนำให้รู้จักค่ะ"

"ท่านนี้คือคุณหวงเจี้ยน ผู้จัดการทั่วไปของโรงกลั่นเหล้า เยว่ฮวาเหนียง"

เมื่อถังหยวนและเวินมู่เสวี่ยนั่งลงแล้ว เซียวหยาเยว่ก็แนะนำชายวัยกลางคนที่นั่งข้างๆ เธอให้ถังหยวนรู้จัก

"คุณถัง สวัสดีครับ"

เมื่อเสียงของเซียวหยาเยว่จบลง หวงเจี้ยนก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วยื่นมือไปทางถังหยวน

"คุณหวง สวัสดีครับ"

"แม้ว่าช่วงนี้ฉันจะอยู่ที่ลอสแอนเจลิส แต่ฉันก็ติดตามข่าวของคุณตลอดนะ"

"คุณทำงานได้ดีมาก หวังว่าจะรักษามาตรฐานนี้ต่อไป"

ถังหยวนยื่นมือออกไปจับมือกับหวงเจี้ยน พร้อมกล่าวชมเชยเล็กน้อย

โรงกลั่นเหล้า เยว่ฮวาเหนียง ก็คือ โรงกลั่นเหล้า Tianchun เดิม เพียงแต่เปลี่ยนชื่อเท่านั้น

สำหรับหวงเจี้ยน เขาเป็นผู้จัดการมืออาชีพที่เซียวหยาเยว่คัดเลือกจากบริษัท Manpower Group หวงเจี้ยนเคยดำรงตำแหน่งสำคัญในโรงกลั่นเหล้าใหญ่ ๆ อย่าง Jian Nan Chun และ Luzhou Laojiao จึงมีประสบการณ์มากมาย

หลังจากเวลาผ่านไปสองเดือน ภายใต้การนำของหวงเจี้ยนและการสนับสนุนอย่างเต็มที่ของปรมาจารย์การกลั่นเหล้าอีกห้าคน พวกเขาก็ประสบความสำเร็จในการผลิตเหล้า เยว่ฮวาเหนียง และเมื่อพวกเขาได้ยินว่าถังหยวนกลับมาแล้ว พวกเขาก็รีบนำเหล้าตัวอย่างมาเสนอทันที

ถังหยวนคิดถึงเหล้า เยว่ฮวาเหนียง มานานแล้ว เมื่อได้ยินข่าวนี้ เขาจึงพาเวินมู่เสวี่ยรีบมาทันที

หลังจากที่ถังหยวนคุยกับหวงเจี้ยนเล็กน้อย เขาก็เข้าเรื่องทันที

"คุณถัง หลังจากทำงานอย่างหนักมาสองเดือน เราก็สามารถผลิตเหล้า เยว่ฮวาเหนียง ได้สามชนิด ได้แก่ เยว่ฮวาเหนียง เสินเจี้ยน, เยว่ฮวาเหนียง เฉินเจี้ยน และ เยว่ฮวาเหนียง อันเจี้ยน เหล้า เยว่ฮวาเหนียง เสินเจี้ยน ผลิตจากสมุนไพรจีนอายุ 20 ปี เยว่ฮวาเหนียง เฉินเจี้ยน ผลิตจากสมุนไพรจีนอายุ 10 ปี ส่วน เยว่ฮวาเหนียง อันเจี้ยน ผลิตจากสมุนไพรจีนทั่วไป"

"จากการทดลองหลายร้อยครั้ง เราพบว่าเหล้า เยว่ฮวาเหนียง ทั้งสามชนิดนี้มีประสิทธิภาพแตกต่างกันมาก แต่ถึงแม้จะเป็นเหล้า เยว่ฮวาเหนียง อันเจี้ยน ที่ธรรมดาที่สุด ก็ยังเหนือกว่าเหล้ายาจีนทั่วไปที่มีอยู่ในตลาดในปัจจุบันอย่างมาก จนแทบจะเทียบกันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ"

เมื่อพูดถึงเหล้า เยว่ฮวาเหนียง หวงเจี้ยนก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา เพราะเขารู้ดีว่าเหล้า เยว่ฮวาเหนียง นี้หากเข้าสู่ตลาดเหล้าขาว จะสร้างแรงกระเพื่อมอย่างมากในวงการ

สำหรับปรมาจารย์การกลั่นเหล้าทั้งห้าที่มากับหวงเจี้ยน พวกเขาก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน พวกเขานำเหล้า เยว่ฮวาเหนียง ทั้งสามชนิดที่เตรียมไว้ล่วงหน้ามาวางไว้ตรงกลางโต๊ะประชุมอย่างระมัดระวัง...

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด