ตอนที่แล้วบทที่ 18 วันละหนึ่งแก้วใหญ่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 20 ดาราหวงอี้ฝาน

บทที่ 19 ผู้ที่เข้าใจผู้ชายที่สุดก็คือผู้หญิง


###

เมื่อเห็นสีหน้าของจางเยว่ดูแปลกๆ เจิ้นซูซูก็เบิกตากว้างขึ้นทันที:

“ยาดองของคุณมันเอาไว้ทำอะไร?”

จางเยว่หัวเราะแห้งๆ “ดูแลสุขภาพคู่รัก!”

“คุณ...”

จางเยว่รู้สึกจนปัญญา

สำหรับเจิ้นซูซูแล้ว เขาเคารพเธอจากใจจริง

ถ้าเป็นไปได้ เขาไม่อยากจะบอกสรรพคุณของยาดองนี้ออกมาตรงๆ เลย

แต่ปัญหาคือมันปิดบังไม่ได้จริงๆ!

เพราะตามแผนของจางเยว่ การโปรโมทยาดองพุทราหมู่บ้านเจ่าหลินในช่วงแรกจะเริ่มที่หมู่บ้านเจ่าหลิน

ถ้าจะทำแบบลับๆ ล่อๆ ก็ไม่สู้เปิดเผยตรงๆ เสียเลย อย่างน้อยก็จะได้ดูโปร่งใสหน่อย

จางเยว่เปลี่ยนท่าทีเป็นจริงจังขึ้นทันที “ผู้ใหญ่บ้านเจิ้น ผมรู้ว่าคุณเป็นผู้หญิง อาจจะเขินอายเรื่องบางอย่าง

แต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ!

คุณก็รู้ว่า พุทราหมู่บ้านเจ่าหลินมีข้อเสียในเรื่องรสชาติแต่กำเนิด

อยากจะขายดี เราต้องหลีกเลี่ยงข้อเสียและตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค

ความสามารถของผมมีจำกัดจริงๆ สุดท้ายก็หาได้แค่วิธีนี้ ซึ่งผมเองก็ไม่แน่ใจว่าจะได้ผลไหม”

ใบหน้าของเจิ้นซูซูแดงขึ้นมาทันที “ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะ... ฉันว่าเหล้าบำรุงร่างกายก็ดีเหมือนกัน พ่อฉันที่บ้านก็ทำดื่มทุกปี”

จางเยว่ตาเป็นประกาย “จริงเหรอ? ดูท่าทางลุงจะมีความรู้ในด้านนี้มากเลยนะครับ ถ้ามีโอกาสคงต้องขอคำแนะนำบ้างแล้ว แค๊ก แค๊ก...”

เขาจู่ๆ ก็รู้สึกว่าพูดเรื่องนี้อาจจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่

ทั้งสองสบตากัน แทบจะหันหน้าหนีกันพร้อมกันโดยไม่รู้ตัว

ข่าวที่ว่าจางเยว่กลับมาที่หมู่บ้านเจ่าหลินและยินดีจ่ายค่าเช่าที่ดินปลูกพุทรากระจายออกไปอย่างรวดเร็วในหมู่บ้าน

ชาวบ้านต่างพากันเข้ามาสอบถามข่าว

เมื่อจางเยว่ตัดสินใจแน่นอนแล้ว เขาจึงบอกให้เจิ้นซูซูแจ้งพวกเขามาพร้อมกันตอนบ่ายสามโมง

จากนั้นเขาก็เดินทางไปที่ร้านพิมพ์เอกสารในตลาด เพื่อพิมพ์สัญญาเช่าแบบมาตรฐาน

เพื่อที่ว่าชาวบ้านจะได้มาเซ็นรับเงินอย่างรวดเร็ว ทั้งประหยัดเวลาและแรงงาน

ถึงอย่างนั้นก็ตาม เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ฟ้าก็มืดแล้ว

จากนั้นจางเยว่ก็จัดการบรรจุพุทราทั้งหมดที่มีในหมู่บ้านเจ่าหลิน แล้วส่งไปที่บ้านเก่าอำเภอเหวย

ให้หยางเหวินเทาซึ่งได้กลับไปเป็นหนูทดลองล่วงหน้าแล้วรับสินค้า

หลังจากที่แผนเปลี่ยนไป จางเยว่ตัดสินใจสุดท้ายที่จะสร้างโรงงานเหล้าที่บ้านเก่าอำเภอเหวย

อำเภอเหวยเป็นถิ่นฐานของเขาเอง และอีกไม่นานเขาก็ต้องกลับไปทำงานที่นั่น แม้ว่าการคมนาคมจะไม่สะดวกเท่าเมืองจงโจว แต่ในด้านอื่นๆ ก็ดีกว่า

บังเอิญจริงๆ ที่อาหยางเหวินเทามีโรงกลั่นเหล้าเล็กๆ อยู่แล้ว

ทั้งพื้นที่ ใบอนุญาตประกอบกิจการ และคุณสมบัติในการกลั่นเหล้าก็พร้อม แค่เข้าร่วมก็เริ่มผลิตได้เลย

เมื่อยอดขายเริ่มดีขึ้น จึงค่อยสร้างโรงงานใหม่และย้ายสายการผลิตไป ก็สามารถดำเนินการได้โดยไม่สะดุด

พุทราหมู่บ้านเจ่าหลินรถแรกถึงอำเภอเหวยสำเร็จในวันถัดมา

เมื่อหยางเหวินเทาได้รับสินค้า เขาก็เริ่มการกลั่นทันที

เพราะกระบวนการผลิตนั้นเรียบง่ายมาก สองวันต่อมา ผลิตภัณฑ์ชุดแรกก็ออกมา

ทุกอย่างพร้อมแล้ว เหลือแค่รอการโหมโรงเท่านั้น

แต่จางเยว่ไม่คาดคิดเลยว่า เมื่อเขากำลังเตรียมไลฟ์สดอย่างกระตือรือร้น ก็เจอปัญหาเข้าจนได้

**【ตื๊ด—】

เนื่องจากคุณละเมิดนโยบาย “การขายสินค้าที่ไม่ถูกต้อง” จึงถูกระงับการไลฟ์สดเป็นเวลา 10 นาที!

เหลือเวลา 00:09:36 ก่อนที่คุณจะสามารถไลฟ์สดใหม่ได้】**

เมื่อมองหน้าจอที่ถูกตัดและตัวอักษรเหล่านั้น ใบหน้าของจางเยว่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด “นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่ถูกเซ็นเซอร์?”

หลี่ตงตอบอย่างช่วยไม่ได้ “ครั้งที่ 404 แล้ว”

จางเยว่ถอนหายใจแล้วนั่งลงอย่างหมดกำลังใจ “ดูท่าคงต้องคิดหาวิธีอื่นแล้วล่ะ”

เขารู้สึกท้อแท้มาก

ทั้งที่เขาพูดอย่างระมัดระวังมากแล้วนะ!

เช่น “ยาดีจากพุทราหมู่บ้านเจ่าหลิน อยากได้ต้องลอง!”

แต่ทุกครั้งพูดยังไม่ถึงสองประโยค หน้าจอก็ดับไปทันที

ถึงกับหมดคำพูด

หลี่ตงลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเสนอความคิดเห็นของตัวเอง “ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็พิมพ์ใบปลิวแล้วไปติดตามที่ที่มีคนเยอะๆ”

จางเยว่ตาเป็นประกาย “ความคิดดีเลย มีความคิดแบบนี้ นายก็เป็นอัจฉริยะแล้ว

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ไม่ต้องรบกวนใครสองรอบ เรื่องนี้ยกให้เป็นหน้าที่ของนายเลย ฉันจะให้เงินเดือนสามเท่า”

ใบหน้าของหลี่ตงเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เขาสงสัยว่าจางเยว่แกล้งทำเป็นไม่รู้

ให้เขาพูดเสนอวิธีนี้ออกมาเอง แล้วก็รับลูกตามน้ำไป

ทั้งที่จริงๆ แล้วฝ่ายนั้นคงคิดวิธีนี้ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว

เมื่อหลี่ตงออกไป จางเยว่ก็กลับมาที่สำนักงานทำการหมู่บ้าน เจิ้นซูซูกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

เพราะเนื้อหาการไลฟ์สดค่อนข้างพิเศษ ในช่วงนี้จางเยว่กับหลี่ตงจึงเป็นคนจัดการ

เจิ้นซูซูแทบไม่อยู่ในเหตุการณ์

เมื่อเห็นว่าจางเยว่ไม่พูดอะไรอยู่นาน เจิ้นซูซูก็พูดขึ้นทันทีว่า “ให้ฉันทำดีไหม?”

จางเยว่หันไปงงๆ “คุณทำอะไร?”

“ไลฟ์สดค่ะ!”

เจิ้นซูซูกัดฟันและรวบรวมความกล้าพูด “ถึงแม้ว่าในด้านเทคนิคการไลฟ์สดฉันอาจจะไม่เก่งเท่าคุณ แต่ถ้าแค่ขายยาดอง ฉันคิดว่าฉันได้เปรียบมากกว่า”

เมื่อเห็นจางเยว่ทำหน้าแปลกๆ เจิ้นซูซูก็รีบพูด “อย่าเข้าใจผิดนะ พุทราหมู่บ้านเจ่าหลินขายไม่ออก ฉันเครียดมากกว่าคุณอีก

อย่าลืมว่าฉันลงทุนไปเป็นหมื่นเลยนะ!

ซึ่งเงินของฉันจริงๆ มีแค่ส่วนน้อย ที่เหลือทั้งหมดเป็นเงินของพ่อแม่

ถ้าเอาคืนมาไม่ได้ ฉันไม่รู้จะบอกพวกเขายังไงเลย”

จางเยว่ส่ายหัว “ผมไม่ได้เข้าใจผิดอะไรนะ ถ้าการที่คุณออกหน้าแล้วได้ผล ผมไม่เพียงแต่จะไม่ห้าม ยังจะช่วยออกแบบแพ็กเกจให้คุณด้วย

แต่ปัญหาตอนนี้คือ ทางแพลตฟอร์มเขาไม่ให้ไลฟ์สด!

ผมก็สงสัยเหมือนกันว่า พวกไลฟ์สดสาวๆ เต้นยั่วๆ พวกนั้น เขาไม่เห็นว่าอะไร แต่แค่ผมพูดสองสามประโยค ก็โดนจัดการอย่างหนักแล้ว มันบ้าบอมาก”

เจิ้นซูซูพูดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ “ใครว่า คุณน่ะยั่วกว่าสาวๆ พวกนั้นซะอีก”

จางเยว่ “(Ω,Д,Ω)?”

ใบหน้าของเจิ้นซูซูแดงจนเหมือนจะหยดเลือดออกมาได้

เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ ถึงได้พูดแบบนั้นออกมา

หรือว่าในช่วงนี้ฟังไลฟ์สดของจางเยว่มากไป เข้าใกล้คนดีก็กลายเป็นคนดี เข้าใกล้คนเลวก็กลายเป็นคนเลว?

ใช่ ต้องเป็นอย่างนี้แน่ๆ!

ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็ทำใจได้สงบลง “คุณฟังให้จบก่อนได้ไหม? เขาว่ากันว่าถนนทุกสายมุ่งสู่กรุงโรม ถ้าการโฆษณาทางนี้ไม่ได้ เราก็ลองเปลี่ยนมุมมองใหม่สิ”

“เปลี่ยนมุมมอง?”

“ใช่ ยาดองพุทราหมู่บ้านเจ่าหลินอยากจะขายให้ได้เร็วและมาก ช่องทางออนไลน์ถือเป็นสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้ แต่เราลองตัดเรื่องเสริมสมรรถภาพทางเพศออกไป เปลี่ยนเป็นบำรุงร่างกายแทน”

จางเยว่เกาหัว “บำรุงร่างกาย? อย่างนั้นก็ไม่กลายเป็นอาหารเสริมเหรอ? ถ้าเป็นเมื่อสิบปีก่อนยังไงก็ได้ ตอนนี้ใครไม่รู้ว่าอาหารเสริมน่ะของหลอกลวง?”

เจิ้นซูซูถอนหายใจ “คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? การบำรุงร่างกายเป็นแค่การเลี่ยงข้อจำกัดของแพลตฟอร์มไลฟ์สดเท่านั้น ยาดองพุทราหมู่บ้านเจ่าหลินก็ยังเป็นยาดองพุทราหมู่บ้านเจ่าหลิน หน้าที่ของมันไม่เปลี่ยน ขอแค่มีคนสั่งซื้อ ชิมแล้วจะรู้เอง เชื่อเถอะ พวกเขาต้องเป็นพรีเซนเตอร์โดยธรรมชาติ คอยโฆษณาให้เรา จากนั้นก็จะมีคนหนึ่งบอกสิบ สิบบอกถึงร้อย ยาดองพุทราหมู่บ้านเจ่าหลินก็จะกลายเป็นยาวิเศษที่คนรู้โดยไม่ต้องพูดถึง”

จางเยว่จ้องมองเจิ้นซูซูนิ่งๆ

เจิ้นซูซูแปลกใจ “มองอะไรฉัน?”

จางเยว่ตบหน้าผาก สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “โอ้โห! ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้เนี่ย? ไม่น่าแปลกใจที่คนเขาพูดกันว่า ผู้ที่เข้าใจผู้หญิงที่สุดต้องเป็นผู้ชาย และผู้ที่เข้าใจผู้ชายที่สุดต้องเป็นผู้หญิง ดูคุณปกติเรียบร้อยแบบนี้ ไม่คิดว่าจะเข้าใจผู้ชายได้ลึกซึ้งขนาดนี้เลย ยอดเยี่ยมจริงๆ! โอ๊ย! อย่าหยิก เจ็บนะ”

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด