บทที่ 11 หรือว่าองค์ชายจินหวังจะมีใจให้เจ้า
หลังจากส่งจิ้นหวังกลับไปแล้ว ซุนเจียหรูมองตามเขาจนลับสายตา จากนั้นก็หันมามองซูเล่ออวิ๋นด้วยแววตาลึกซึ้ง ทำให้ซูเล่ออวิ๋นรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เธอก้มหน้าลงและเอ่ยขึ้นเบา ๆ "ท่านแม่ ทำไมท่านมองข้าแบบนั้นล่ะ..." ซุนเจียงหรูจับมือลูกสาวให้มานั่งข้างๆ พลางจัดเก็บปอยผมที่หล่นมาบนแก้มของนางให้เข้าที่ ท่าทีข...
