ตอนที่ 26 ปู่จี้

กลางดึกดื่น  ในหุบเขาที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขา  หนุ่มๆ ต่างก็ร้องเสียงหลง  เรียกหาแม่

ส่วนเหล่าหวงที่เปิดโลงศพ ยืนตัวแข็งทื่อ ตาเบิกโพลง ปากอ้ากว้าง

ดูเหมือนว่าเขาจะเสียสติไปชั่วขณะ ยืนนิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน

ทุกคนถอยหลัง ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็มองดูภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง

ในโลงศพ มีคนนั่งอยู่

ตัวเล็ก  ใบหน้าแห้ง  โหนกแก้มสูง  ทั้งใบหน้าดำคล้ำ  เบ้าตาลึก

ผมขาวบางๆ  ติดอยู่ด้านหลังศีรษะ  เหมือนมัมมี่

"คุณปู่จี้..  เสียชีวิตไป 50 ปีแล้วใช่ไหม?"

ในที่สุดก็มีคนกล้าพูดออกมา  คำพูดของเขาทำให้ทุกคนตัวสั่น

ใช่ คุณปู่จี้เสียชีวิตไปหลายสิบปีแล้ว  แต่เขากลับนั่งอยู่ในโลงศพ  แถมศพยังไม่เน่าเปื่อย!

แล้วก็..  แล้วก็ตอนที่ฝังศพ  คนตายก็นอนอยู่ในโลงศพ  ทำไมท่านถึงนั่ง?

เหล่าหวงกลืนน้ำลาย  คืนนี้  เขากลัวมากจริงๆ

เรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย  เขาคิดว่าพอเจอเรื่องน่ากลัว  ก็จะไม่กลัวอีกแล้ว

เขาคิดผิด  คิดผิดอย่างมหันต์  ตอนนี้คุณปู่จี้เกือบทำให้เขาฉี่ราด

"ศพไม่เน่าเปื่อย เพราะว่าขวางทางผี เป็นเรื่องปกติ"

เจียงเย่อธิบายอย่างใจเย็น พอเหล่าหวงได้ยินว่าเป็นเรื่องปกติก็รู้สึกดีขึ้น

"ตอนที่คุณปู่ของผมเสียชีวิต อายุร้อยกว่าปีแล้ว ตัวผอมแห้ง ถึงแม้ว่าจะนั่งในโลงศพ แต่คนธรรมดาทำไม่ได้หรอกครับ"  เหล่าหวงพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ แล้วก็เดินไปที่โลงศพ

ตามที่เจียงเย่คาดไว้  ในโลงศพเต็มไปด้วยรูปปั้นเทพต่างๆ วางอยู่รอบๆ โลงศพ

ยิ่งไปกว่านั้น คุณปู่จี้ที่นั่งอยู่ในโลงศพ  ยังถือรูปปั้นดินเหนียวของพระกษิติครรภ์ไว้อยู่ในมือ

ไม่แปลกใจเลยที่ปู่หลัวบอกว่าคุณปู่จี้เป็นเซียน ท่านสามารถมองเห็นเส้นทางของปรโลกและปิดผนึกเส้นทางของปรโลกได้  ความสามารถนี้  มีแค่คนที่อายุยืนอย่างท่านถึงจะทำได้

รอบๆ  หลุมศพเงียบสงัด ผ่านไปนาน หนึ่งหรือสองนาที  ก็มีคนตะโกนขึ้นมา  "หรือว่า..  คุณปู่จี้เป็นคนทำร้ายชาวบ้าน?"

เหล่าหวงไม่พูดอะไร คนอื่นๆต่างก็กัดฟัน

คนส่วนใหญ่  รู้เรื่องราวของอ่างเก็บน้ำจุนซาน  แต่มีแค่เหล่าหวงกับปู่หลัวที่รู้ว่าในปี 1969 เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นที่อ่างเก็บน้ำจุนซาน

หลุมศพนี้ ต้องเป็นคุณปู่จี้ที่เลือกไว้ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ท่านตัดขาดเส้นทางของคนรุ่นหลัง บรรพบุรุษที่ถูกฝังอยู่บนภูเขาจะไม่โกรธเหรอ?

ท่านเสียชีวิตในวันส่งท้ายปีเก่า 1968 ตอนเช็งเม้งปี 1969 บนภูเขามีแสงเทียนสว่างไสวนานหลายชั่วโมง

นี่เป็นการเตือนจากบรรพบุรุษบนภูเขาว่ามีคนกำลังก่อเรื่อง

แต่ไม่มีใครคิด แถมยังไปดับเทียนอีก

บางทีแสงไฟในตอนกลางคืนก็ไม่ได้เป็นลางร้าย  บางทีอาจจะเป็นแสงสว่าง

แต่คนไม่เข้าใจ การดับเทียนหมายถึงการตัดขาดเส้นทาง คนที่ดับเทียนจะอยู่อย่างสงบสุขได้ยังไง?

"เอาศพออกไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยเผา โปรยเงินกระดาษไปรอบๆ บอกญาติพี่น้องที่ถูกฝังอยู่แถวนี้  ให้รีบออกจากร่างคุณปู่จี้"

เจียงเย่สั่งเหล่าหวง  ชาวบ้านที่อยู่ตรงนั้นจะกล้าขัดคำสั่งเหรอ?

คุณปู่จี้ที่เสียชีวิตมา 50 ปี  แต่ศพไม่เน่าเปื่อย นี่ก็อธิบายทุกอย่างแล้ว  ตอนที่พวกเขาเอาศพของคุณปู่จี้ขึ้นมา  ดึงรูปปั้นเทพต่างๆ ออก  ในป่าก็มีลมพัดแรง

"วู้ววววว..."

เสียงลมพัดผ่านป่า เหมือนกับเสียงคนร้องไห้

เสียงลมน่ากลัว  แต่บนภูเขากลับมีแสงไฟปรากฏขึ้น

จุดแรก จุดที่สอง จุดที่สาม  สุดท้าย  บนภูเขาก็เต็มไปด้วยแสงไฟ!

ที่หมู่บ้านหลัว คนแก่อายุมากคนหนึ่งเดินออกจากบ้าน ถือไม้เท้า พอเห็นแสงไฟบนภูเขาก็ร้องไห้ออกมา

"50 ปี  50 ปีแล้ว  ภูเขานี้ถึงจะสว่างอีกครั้ง!"

"พ่อครับ  ตอนนั้นท่านไม่ได้ผิด!"

ปู่หลัวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่อ่างเก็บน้ำจุนซาน  แต่มีคนพูดว่า  พออายุ  50  ก็จะเข้าใจชีวิต  ตอนนี้  ปู่หลัวอายุ  86  ปีแล้ว  ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นพ่อของตัวเอง  ในแสงไฟเหล่านั้น

เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้  รู้แค่ว่าสายตาของเขาจ้องมองไปที่จุดแสงจุดหนึ่ง

มองดูอยู่นาน  จุดแสงเหล่านั้นก็ลอยขึ้น  ลอยไปทางด้านหลังอ่างเก็บน้ำจุนซาน

ปู่หลัวมองเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ  แสงไฟค่อยๆ  จางหายไป  คนในหมู่บ้าน ออกมาดูกันมากขึ้น พวกเขาตกใจกันหมด

เหมือนกับปู่หลัว ทุกคนรู้สึกอบอุ่น เวลาที่มองดูแสงไฟเหล่านั้น

ทุกคนมองหน้ากัน  ไม่เข้าใจว่าทำไม

แต่ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดกลับคิดถึงอะไรบางอย่าง  "ผู้ดำเนินรายการ แสงไฟเหล่านั้น เป็นวิญญาณของคนที่เสียชีวิตในปี  69  หรือเปล่า?"

เจียงเย่ไม่ได้ตอบ  แต่ยิ้ม  "ต่อไป  อ่างเก็บน้ำจุนซานจะสงบสุข"

"ดูสิ  แสงไฟเยอะขึ้นเรื่อยๆ  มันช่างลึกลับ  น่าอัศจรรย์"

"คนที่อยู่ข้างบนยังจะชมว่าสวยอีกเหรอ?  คิดถึงเหล่าหวงที่ใช้ใบส้มโอแช่ตัวแล้วก็มีใบหน้าเต็มกะละมัง ไม่รู้สึกว่ามันลึกลับ  น่าอัศจรรย์  บ้างเหรอ?"

เหล่าหวงทรุดตัวลง ร้องไห้เสียงดัง มีแค่เขาที่เข้าใจความรู้สึกของคนที่รอดชีวิต

มีแค่เขาที่เป็นศูนย์กลางของเรื่องนี้  ตอนนี้พอได้ยินเจียงเย่บอกว่าอ่างเก็บน้ำจุนซานจะสงบสุข  เขาก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่

มีคนโทรกลับบ้าน  ขอเงิน  ซื้อธูปเทียน กระดาษเงินกระดาษทอง

ข่าวแพร่สะพัดไปทั่ว  มีคนจากทั่วสารทิศมารวมตัวกันที่อ่างเก็บน้ำจุนซานมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่ตอนนี้  เหล่าหวงเห็นมีคนคลานออกมาจากข้างบ่อปลาของเขา  ร่างนั้นดูคุ้นเคยมาก

เป็นเสี่ยวเฟยเฟย!

ไม่นาน  ก็มีคนคลานออกมาอีก  เป็นเด็กผู้ชายอายุ  12-13  ปี

หลังจากนั้น  ถ้าปู่หลัวอยู่ตรงนั้นเขาจะจำได้ อย่างเช่นเด็กหญิงที่ชื่อถิงฟาง  หนุ่มน้อยที่ชื่อเอ้อตง..