บทที่ 668: เซอร์ไพรส์ที่มาแบบไม่ทันตั้งตัว
[แปลโดยแฟนเพจ ยักษาแปร มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ 5 ตอน แต่จะราคาแพงที่สุด]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนหรือแชร์กันเป็นคณะ100คน ก็อ่านไปครับ เพราะผมจะแก้แบบแปลใหม่อีกรอบแค่ในThai-novel กับเว็บอื่น ๆ และแหล่งที่ผมแปลครับ ส่วนคนที่อ่านที่อื่นก็จะได้อ่านแบบไม่มีการแก้คำผิด และยิบย่อยมากมาย ไปนั่นแหละ]
บทที่ 668: เซอร์ไพรส์ที่มาแบบไม่ทันตั้งตัว
แท็กซี่อาร์เมอร์การ์ยังคงให้บริการอยู่ แม้แต่คันที่เคยหายไปก็กลับมาเข้าร่วมกลุ่มอีกครั้งหลังจากที่มันได้รับการซ่อมแซม เหตุการณ์นี้ไม่ได้ทำให้เกิดความโกลาหลอะไรมากนัก
ถึงแม้จะมีข่าวลือแพร่สะพัดออกไปบ้าง แต่มันก็ไม่ได้รับความสนใจจากคนส่วนใหญ่
ต้นตอของข่าวลือมาจากผู้โดยสารที่อยู่ในแท็กซี่อาร์เมอร์การ์ที่หายไป พวกเขาเป็นคนกลุ่มเดียวที่ถูกพาตัวออกจากเกาะ และหลังจากได้รับเงินชดเชย พวกเขาก็เลือกที่จะลืมเรื่องนี้ไป
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแท็กซี่อาร์เมอร์การ์เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากมาก ถ้าไม่บังเอิญเจอกับชิดิ มันก็คงไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
เพียงแต่ว่าชิกิหายไปจากสายตาผู้คนนานเกินไปแล้ว และไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน ผู้คนจึงไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้
แต่ภายในกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างมาก แม้ว่าชิกิจะอยู่ในสภาพที่อ่อนแอลง แต่เขาก็ยังคงแข็งแกร่งกว่าคนส่วนใหญ่อยู่ดี เว้นแต่ว่าเขาจะถูกดึงเข้าไปในภาคพิเศษ ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ถึงแม้ว่ายามาโตะจะได้รับพลังจากเซครอม และเอาชนะมาได้ แต่พลังนั้นก็ถูกเตรียมไว้ให้เธออยู่แล้ว มันก็แค่เธอได้รับพลังแห่งอนาคตมาใช้ล่วงหน้าเท่านั้น
เมื่อเธอกลับมาถึงเกาะโอนิกาชิมะ เธอก็ต้องประหลาดใจที่พบว่าอาร์เซอุสกำลังเตรียมออกเดินทาง
"ท่านพ่อ ท่านกำลังจะออกเดินทางเหรอคะ?"
"มีอะไรแปลกหรือยามาโตะ? เจ้าโตแล้ว สามารถรับผิดชอบในการปกป้องบ้านเกิดได้แล้วนะ"
นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการเติบโตของยามาโตะ ก่อนหน้านี้ไคโดกับอาร์เซอุสจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ออกจากวาโนะคุนิ อีกคนจะอยู่ที่นี่เพื่อป้องกันเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเกาะหลักที่พวกเขาสร้างขึ้นมาหลายปี ความเสียหายที่เกิดขึ้นจะร้ายแรงเกินไป
แต่คราวนี้ต่างออกไป ไคโดยังคงไม่กลับมา แต่อาร์เซอุสก็เลือกที่จะออกเดินทางล่วงหน้า
นี่เป็นผลมาจากการเติบโตของยามาโตะ ตอนนี้เธอไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว และสามารถแบกรับภาระได้มากขึ้น
"ท่านพ่อ ท่านหมายความว่า..."
"ตามตัวอักษรเลย ต่อไปเจ้าสามารถตัดสินใจทิศทางการเดินทางของตัวเองได้ เพียงแต่ต้องรอให้พวกเรากลับมาก่อน"
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรเริ่มเปลี่ยนไปสู่รูปแบบตรีศูล คนที่สามารถประจำการบนเกาะได้ไม่ใช่แค่สองคน แต่เป็นสามคน และยามาโตะก็ได้เข้าสู่ลำดับการหมุนเวียนสำเร็จ
การได้รับตำแหน่งนี้หมายความว่าเธอมีอิสระในการออกทะเลได้อย่างเต็มที่ ควีนจึงไม่ต้องกังวลว่าจะถูกท้าทายทุกวันอีกต่อไป
แม้พลังของเซครอมจะเป็นเพียงชั่วคราว แต่ในบรรดาเหล่าศัตรูในทะเล มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถไล่ตามราชห์สีทองคำชิกิในช่วงที่อ่อนแอที่สุดได้ ยามาโตะในสภาพปกติก็สามารถรับมือกับสถานการณ์ส่วนใหญ่ได้แล้ว
ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องอยู่ที่โอนิกาชิมะตลอดไป
...
"ท่านโอนิฮิเมะ? ท่านโอนิฮิเมะ!"
"อ๊ะ โอ้ ฉันไม่เป็นไร แค่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี เฮ้ สปีด พ่อกับคนอื่นๆเคยทำอะไรบ้างนะ?"
จนกระทั่ง อาร์เซอุสหายไปจากสายตา เธอก็ยังไม่รู้สึกตัว ยังคงอยู่ในภวังค์ สิ่งที่เธออยากได้มาตลอดคงจะมาแบบกะทันหันเกินไปหน่อย เป้าหมายที่เคยต่อสู้มาอย่างหนักก็สำเร็จลงแล้ว
สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย
วันออกเดินทางใกล้เข้ามาแล้ว ไคโดก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ แต่การออกเดินทางของอาร์เซออุสมักจะใช้เวลาไม่นานนัก ตอนนี้เธอรู้สึกกังวลว่าจะจัดการประเทศวาโนะได้อย่างไร
"ปกติท่านอาร์เซอุส อืมม... มักจะอยู่ที่โอนิกาชิมะ และจะไม่ทำอะไรเป็นพิเศษนะคะ..."
พวกเขามาที่วาโนะไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองวัน พวกเขามีขั้นตอนการจัดการที่สมบูรณ์แบบอยู่แล้ว
ที่นี่เป็นศูนย์กลางของกลุ่มร้อยอสูร ศัตรูที่ต้องการมาที่นี่เป็นเรื่องยากมาก การอยู่ที่นี่ก็เพื่อป้องกันเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ส่วนใหญ่แล้วจะไม่มีอุบัติเหตุใดๆ กิดขึ้นที่นี่
ไม่ว่าจะเป็นไคโดหรืออาร์เซอุส พวกเขาส่วนใหญ่แค่สร้างภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่ง เมื่อพวกเขาอยู่ที่นั่น ลูกน้องโจรสลัดก็จะรู้สึกสบายใจเป็นพิเศษ
แต่ยามาโตะอยู่ในสถานะ "เจ้าหน้าที่ใหม่ไฟแรง" เธอรู้สึกตื่นเต้นกับ "ความรับผิดชอบ" ที่ได้รับมาอย่างกะทันหัน จึงเริ่มงานตรวจตราประเทศวาโนะ
ประเทศวาโนะมีขนาดไม่เล็ก แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอได้เดินทางไปทั่วทุกแห่ง แม้แต่ยอดเขาฟูจิ ก็ยังมีร่องรอยของเธอ แต่การตรวจตราครั้งนี้ก็ยังทำให้เธอรู้สึกแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
ตอนนี้ชิโนบุได้ออกจากวาโนะไปพร้อมกับอาร์เซอุสแล้ว โอลกะก็ออกไปทำกิจกรรมของเธอในทะเล แม้แต่ควันก็ไม่ได้อยู่ที่วาโนะ แต่ไปทำสวนผลไม้ที่เกาะอื่น
ผู้บริหารระดับสูงจำนวนมากก็กระจายไปยังเกาะต่างๆในดินแดน โจรสลัดหน้าใหม่ก็เหมือนกับต้นหอม ตัดไปชุดหนึ่ง ไม่นานก็จะมีชุดใหม่มา ไม่ว่าจะเป็นจักรพรรดิแห่งท้องทะเลคนใด ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการรบกวนจากพวกหัวร้อนเหล่านี้ได้
นอกจากนี้ ยังมีการต่อสู้ภายในโลกใหม่ ดินแดนรอบนอกมักต้องการการสนับสนุนทางทหาร ตอนนี้เหลือผู้บริหารระดับสูงเพียงไม่กี่คนที่วาโนะ เช่น คิงที่ส่วนใหญ่อยู่ที่เมืองหลวงแห่งดอกไม้
แม้แต่ เซราโอราที่มีความคล่องตัวสูงสุดก็ยังคงอยู่ที่วาโนะเพราะลูกของเขา เขาและเซ็ตสึนะออกปฏิบัติภารกิจนอกสถานที่น้อยลงเรื่อยๆ นับตั้งแต่จัดการเรื่องของเอเนล ก็ไม่ได้ออกจากที่นี่มาเป็นเวลานานแล้ว ค่าหัวของเขาก็กลายเป็นคนที่ต่ำที่สุดในบรรดาผู้บริหารระดับสูง
การเพิ่มค่าหัวหลายครั้งล้วนมาจากการเสริมพลังของกลุ่มร้อยอสูร ตรงข้ามกับควีนที่แม้ไม่ได้ทำอะไร ค่าหัวก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ
ไม่ว่ากลุ่มร้อยอสูรจะมีอะไรใหม่ ควีนก็มักจะเกี่ยวข้องอยู่เสมอ
......
“สวัสดีตอนเย็นครับท่านโอนิฮิเมะ”
“ท่านโอนิฮิเมะ”
ระหว่างทางมีชาวบ้านทักทายเธอ ที่วาโนะคุนิ โอนิ ไม่ใช่คำดูถูก แต่เป็นการยกย่องความกล้าหาญ คนทั่วไปยังไม่ได้รับการขนานนามนี้
การลาดตระเวนของยามาโตะเป็นไปอย่างราบรื่น นอกจากจับขโมยได้ เธอก็ไม่พบเหตุการณ์ไม่คาดฝันใดๆ
เธอถึงกับช่วยคนขุดคลองและขุดบ่อน้ำ ซึ่งสำหรับเธอมันเป็นเรื่องง่ายๆ
อย่างน้อยในเรื่อง “ใกล้ชิดประชาชน” เธอทำได้ดีกว่าไคโดหรืออาร์เซอุสมาก เรียกว่าใกล้ชิดเกินไปด้วยซ้ำ
“วันนี้ก็เต็มไปด้วยภารกิจอีกแล้วสินะ...ออกเรือคราวหน้าจะไปที่ไหนดีนะ?”
ยามาโตะนั่งริมแม่น้ำ หยิบก้อนหินโยนเล่น เริ่มวางแผนการเดินทางครั้งต่อไป
“พี่ยามาโตะ พี่คิดเรื่องเที่ยวครั้งต่อไปก็อย่าโยนหินเล่นสิครับ พวกปลามันโดนพี่ไล่หนีหมดแล้ว!!”
เพจวันโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ข้างๆ นี่เป็นจุดตกปลาของเขาที่วาโนะคุนิ แต่การปรากฏตัวของยามาโตะทำให้ฝูงปลาที่เขาล่อไว้หนีไปหมด
แต่ดูจากถังเปล่าของเขา ต่อให้ไม่มียามาโตะ เขาก็คงไม่ได้ปลาอยู่ดี
“เพจวันเหรอ? ขอโทษทีนะ ฉันไม่เห็นว่านายอยู่ตรงนี้ นายตกปลาทำไมต้องหลบซ่อนด้วยล่ะ?”
ตอนนี้ไคโดไม่อยู่ที่วาโนะคุนิ เธอจึงไม่ได้เปิดฮาคิสังเกตตลอดเวลา ไม่รู้เลยว่ามีคนซ่อนอยู่ในพุ่มไม้ใกล้ๆ
“เพราะแบบนี้พี่สาวก็หาผมไม่เจอไงครับ กว่าจะสลัดหล่อนได้เล่นเอาเหนื่อย...”
ยังพูดไม่ทันจบ เพจวันก็ถูกบีบคอ อุลติปรากฏตัวอยู่ข้างหลังเขาอย่างเงียบๆ...
