บทที่ 347 การจากไป
บทที่ 347 การจากไป “ท่านผู้นำตระกูล!” “ท่านผู้นำตระกูล!” “...” ท่ามกลางเสียงอุทาน เฉินเซียนเหอก็จับที่วางแขนของเก้าอี้ และลุกขึ้นยืนอย่างสั่นเทา เขาเงยหน้าขึ้น มองบรรพชนเจียงที่ยืนกอดอก ประสานมือ แล้วพูดว่า “เชิญ!” เห็นเฉินเซียนเหอรู้จักกาลเทศะ บรรพชนเจียงก็อดหัวเราะไม่ได้ “น่าสนใจจริงๆ” เขาพูดพลางห...
