บทที่ 262 อาจารย์
ไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า แต่หลังจากที่ข้อความหายไป สีของกระดาษสีเหลืองเดิมก็จางลงราวกับว่ามันจะหายไป เกือบจะในเวลาเดียวกัน ก็มีคำหยาบคายคำหนึ่งปรากฏบนกระดาษ ไคล์หรี่ตามองอยู่นานก่อนจะเข้าใจได้เล็กน้อยว่าเขากำลังเขียนอะไรอยู่ [อย่าให้ไดอารี่แก่ดัมเบิลดอร์... ฉันหมายถึง ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์...
