บทที่ 9: เขาคนนี้คือยมทูตที่มีชีวิต!

“พาพยาบาลที่ตรวจร่างกายแผนกสูตินรีให้ฉันคืนนี้มาเดี๋ยวนี้!”

มกุฎราชกุมารนั่งบนโซฟา ใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนน้ำแข็งและออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลและหมอคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ด้วยความกลัว ต่างพากันออกจากห้องไปทีละคนอย่างรวดเร็ว

เมื่อเดินออกมาไกลพอสมควร พวกเขาก็เริ่มกระซิบกระซาบกันเบาๆ

“น่ากลัวเกินไป! น่ากลัวสุดๆ! ก่อนหน้านี้หมอผู้หญิงบางคนยังบอกว่าแค่เห็นท่านนี้ไกลๆ ก็หล่อจนขาแทบอ่อนเลย ขาของพวกเธอนี่มันตาบอดหรือไง?”

“การอยู่ในห้องเดียวกับผู้ชายคนนี้แค่หนึ่งวินาทีก็เหมือนการทรมานแล้ว”

“ไม่อยากจะคิดเลยว่าพยาบาลคนนั้นที่จะถูกจับเข้าไปในห้องนี้ จะเจออะไรที่น่ากลัวแค่ไหน…”

ในห้อง มกุฎราชกุมารยังคงแผ่บรรยากาศเย็นชาออกมา

ข้างๆ เขา ชายคนหนึ่งที่แต่งตัวด้วยชุดสูทสีขาว กำลังนั่งเอนกายอย่างเกียจคร้านอยู่ตรงข้ามเขา พร้อมกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน

“ท่านมกุฎราชกุมาร ที่ผ่านมาฉันไม่เคยเห็นนายเป็นฝ่ายหาผู้หญิงก่อนเลย วันนี้ตะวันขึ้นทางทิศเหนือหรือไง?”

มกุฎราชกุมารมองชายในชุดขาวด้วยสายตาเย็นชา

“ฉันไม่เคยเป็นฝ่ายหาก่อน! ผู้หญิงในห้องผ่าตัดนั่นมันบ้าบิ่น ส่วนผู้หญิงในห้องเก็บน้ำเชื้อนั่นมันอวดดี!”

“ฮ่าฮ่า อย่าล้อเล่นน่า ถ้าผู้ชายไม่เป็นฝ่ายเริ่ม มันจะเป็นไปได้ไง? แขนที่แข็งแรงเหมือนเครื่องจักรของนาย ถ้าไม่ยอมให้เข้าใกล้ มีหรือผู้หญิงจะเข้าใกล้ได้? คงจะโดนนายบิดคอหักไปแล้วสิ…”

ชายในชุดขาวหัวเราะอย่างร่าเริง ทันใดนั้นเขาก็หยุดหัวเราะและพูดขึ้นมา “เฮ้ เดี๋ยวก่อน! งั้นแสดงว่า คืนนี้นายโดนผู้หญิงสองคนแตะตัวเหรอ??? ไม่อยากจะเชื่อ ฮ่าฮ่าฮ่า…”

น่าสนุกจริงๆ!

มกุฎราชกุมารที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงกลับโดนผู้หญิงสองคนทำลายซะแล้ว

เฮฮา ขำเรื่องนี้ได้ทั้งปีแน่นอน

มกุฎราชกุมารขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ “ไป่หลาง ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนาย นายให้ฉันดื่มอะไรเข้าไป?”

เขาไม่เคยเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่คืนนี้เขากลับต้องไปแตะต้องผู้หญิงสองคน

หลังจากที่เขาอาบน้ำและทบทวนดู คืนนี้มีสิ่งเดียวที่แปลกคือหลังจากเข้ามาในห้องตรวจ VIP ของโรงพยาบาล เขาดื่มชาถ้วยหนึ่งที่ไป่หลางยื่นให้

น้ำชานั่นมีอะไรบางอย่างแน่นอน

ไป่หลางเกาท้ายทอยด้วยความไม่สบายใจ “เพื่อนรัก ฉันแค่อยากให้นายตรวจร่างกายอย่างราบรื่น เลยใส่ยาลงไปนิดเดียวจริงๆ แค่นิดเดียวเท่านั้นเอง ฉันก็ไม่คิดว่านายจะตอบสนองมากขนาดนี้…”

“นายใส่ยากับฉัน?” มกุฎราชกุมารพูดด้วยเสียงดุดัน

“ไม่ ไม่ ไม่! ฉันเป็นหมอที่มีจรรยาบรรณนะ ฉันจะใส่ยาแบบนั้นได้ไง? แค่เพิ่มความกระตุ้นเล็กน้อยเพื่อให้การตรวจผ่านไปได้ด้วยดีเท่านั้น…” ไป่หลางพูดไปพลางพึมพำในใจ “ก็กลัวว่าไม่เจอผู้หญิงมาหลายปี เวลาต้องเก็บน้ำเชื้อจะไม่แข็งตัวน่ะสิ”

ใครจะรู้ว่าผีตัวนี้แข็งตัวเกินไป จนจัดการผู้หญิงในห้องผ่าตัดได้ และยังไปเจอพยาบาลในห้องเก็บน้ำเชื้ออีก...

เดี๋ยวก่อน! เหมือนเขาจะพลาดเรื่องใหญ่ไปบางอย่าง

ไป่หลางกระโดดขึ้นจากโซฟา เดินไปข้างมกุฎราชกุมาร และจับมือเขาดูอย่างละเอียด “เป็นไปไม่ได้! มันไม่สมเหตุสมผล! นายแตะตัวผู้หญิง แต่กลับไม่แพ้หรือเกิดอาการอะไรเลย? ทั้งที่แตะตัวผู้หญิงถึงสองคน แต่นายก็ยังยืนอยู่ตรงหน้าฉันได้อย่างปกติ? ทั้งๆ ที่ฉันติดตามอาการป่วยของนายมาเป็นสิบปีแล้ว…”

มกุฎราชกุมารขมวดคิ้ว สะบัดมือออกด้วยความรำคาญ “ออกไปให้ห่างๆ รู้ไหมว่านายก็รำคาญพอๆ กับผู้หญิงเลย!”

เพื่อนที่ไม่ค่อยได้เรื่องคนนี้ พูดจาตั้งนาน เพิ่งจะนึกถึงเรื่องอาการป่วยของเขา

เขานี่คงตัดสินใจผิดพลาดจริงๆ ที่ยอมให้หมอคนนี้เป็นแพทย์ประจำตัวเขา

“ไม่ ไม่ ฉันไม่เหมือนผู้หญิงนะ ฉันแตะนายก็ไม่ทำให้นาย…โอ๊ย—ทำไมต้องตบด้วย! โอ๊ย ท่านหัวหน้าจะฆ่าฉันแล้ว!” ไป่หลางร้องตะโกนอย่างเกินจริง

ทันใดนั้น ประตูห้องถูกเปิดเบาๆ

เด็กชายตัวเล็กยืนอยู่ที่ประตู มองไปที่ไป่หลางและมกุฎราชกุมารด้วยสีหน้าจริงจัง “พ่อฮะ ลุงไป่ พวกคุณช่วยเลิกเล่นเป็นเด็กหน่อยได้ไหม จะต่อยกันก็จะต่อยกันเลย?”

เด็กชายตัวน้อยก้าวขาเล็กๆ เข้ามาในห้อง ถอนหายใจและพูดต่อด้วยท่าทีที่เป็นผู้ใหญ่เกินวัย “พวกคุณรู้ไหมว่าข้างนอกเขาลือกันว่าพวกคุณเป็นคู่กัน เขาว่าพ่อของผมชอบผู้ชาย ถ้าพวกคุณส่งเสียงดังขนาดนี้ พวกเขาจะยิ่งเชื่อข่าวลือนั้นมากขึ้นหรือเปล่าฮะ?”

To The Next EP... in 3 2 1