บทที่ 24 ความรู้สึกของราชันย์พฤกษา ทำร้ายจิตใจกันเกินไป!

บทที่ 24 ความรู้สึกของราชันย์พฤกษา ทำร้ายจิตใจกันเกินไป!

หลินเซียวยิ้มเล็กน้อยขณะมองดูข้อความตรงหน้า

เขาเป็นราชันย์ที่ให้ความสำคัญกับเป้าหมายและความรู้สึก ไม่ใช่คิดว่าการมีตำแหน่งเพื่อนจะทำให้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ

หลินเซียว: หากจำเป็นก็สามารถเข้าร่วมการประมูลได้ ขอบคุณ!

"บ้าเอ๊ย... ชายใจแข็ง!"

ในดินแดนมู่หรง มู่หรงฉวนอดไม่ได้ที่จะกระทืบเท้าและสบถออกมาอย่างลับๆ เมื่อเห็นข้อความตอบกลับสั้นๆ

เธอคิดไม่ออกเลยว่า ทำไมบนโลกนี้ถึงมีสิ่งมีชีวิตอย่างผู้ชายใจแข็งแบบนี้

ไม่แม้แต่จะมีปฏิกิริยาใดๆ ต่อความงามที่ไร้ที่ติของเธอ? ?

ถ้าไม่ใช่เพราะ หลินเซียวอาจเป็นคนที่มีศักยภาพ เธอคงลบเพื่อนไปแล้ว!

ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่องค์หญิงน้อยแห่งตระกูลมู่หรง ถูกเมินเฉยเช่นนี้? ?

เดิมที เธอรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย หลังจากการทำธุรกรรมในตอนเช้า และเธอตั้งใจแน่วแน่ว่า จะไม่ติดต่อหาหลินเซียวก่อนเป็นอันขาด

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่การรุกรานของปีศาจระลอกที่สามจะเริ่มขึ้น ก็มีการเปิดเผยว่า หลินเซียวคือ ราชันย์ปราการ!

ราชันย์ปราการ ถูกกำหนดให้ต้องค้นหาราชันย์คนอื่น เพื่อร่วมมือกัน

หลินเซียว กลายเป็นที่หมายปองของเหล่าผู้แข็งแกร่งมากมายในทันที!

แน่นอน เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจเต้น

การเข้าสู่สนามรบแห่งความโกลาหลในอนาคต การมีราชันย์ปราการที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์เป็นคู่หู

มันมีประโยชน์ไม่น้อยไปกว่า ไอเทมระดับตำนานเสียอีก!

และจากภาพลักษณ์ของหลินเซียว เขาก็หล่อเหลามาก เขาเป็นผู้ชายในแบบที่เธอชอบ!

ถ้าเป็นไปได้ เธอไม่รังเกียจแม้แต่จะแต่งงานกับหลินเซียว

ในอนาคต เราจะร่วมกันฝ่าฟันสนามรบแห่งความโกลาหล และไต่เต้าไปด้วยกัน!

เมื่อคิดเช่นนี้ มู่หรงฉวนก็สูดหายใจเข้าลึกๆ และระงับความโกรธที่ไม่มีชื่ออยู่ในใจ จากนั้นก็ส่งข้อความอีกครั้ง

มู่หรงฉวน: โธ่ ความสัมพันธ์ของเรา ต้องถึงขั้นต้องประมูลกันเลยเหรอ? แค่บอกราคามาเถอะ ฉันจะจ่ายให้เอง~

เมื่อมองดูข้อความที่ส่งไป มู่หรงฉวนก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเล็กน้อย

องค์หญิงน้อยแห่งตระกูลมู่หรงผู้สูงศักดิ์เช่นเธอ ไม่เคยต้องอ่อนข้อให้กับผู้ชายคนไหน

แต่วันนี้ เธอกลับพูดจาไร้สาระแบบนี้ออกไป.....

หลินเซียว: ใช่!

"...หลิน!! เซียว!!"

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา มู่หรงฉวนก็ถึงกับสติแตก

ผู้ชายคนนี้ ทำมาจากเหล็กหรือไง! ? ?

มู่หรงฉวนโกรธจนแทบจะร้องไห้ เธอต้องทนเก็บความอายเอาไว้ในใจ และแสร้งทำเป็นเอาใจเขา

แม้ว่าหลินเซียว จะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก แม้ว่าเธอจะอยากได้เขามากแค่ไหน...

แต่.....

"ช่างเถอะ ฉันคนนี้ทนได้!"

"ในเมื่อ วันหนึ่ง ฉันคนนี้จะทำให้คุณยอมสยบ ฉันจะเอาคืนคุณให้สาสม!"

มู่หรงฉวนสูดหายใจเข้าลึกๆ กัดฟันแน่น และคิด

แม้ว่า หลินเซียวจะเป็นชายใจแข็ง แต่เธอก็ยังคงมั่นใจ

ครั้งนี้ มีเพียงสี่หรือห้าคนเท่านั้น จากสิบตระกูลใหญ่ ที่ได้เข้าร่วมการทดสอบ และพวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นผู้ชาย ยกเว้นเขา

ในความสัมพันธ์แบบนี้ ผู้ชายได้เปรียบกว่า ในการตามหาราชันย์ปราการหญิง

ในทางกลับกัน ผู้หญิงก็ได้เปรียบกว่า ในการตามหาราชันย์ปราการชายเช่นกัน!

ระหว่าง โม่เป้ยเตา หานเจิ้งหยู และเธอ เธอมั่นใจว่า ต่อให้โง่แค่ไหน ก็ต้องเลือกเธอ!

เมื่อถึงเวลานั้น ทุกอย่างของหลินเซียว ก็จะเป็นของเธอเอง!

แม้ว่าจะต้องพึ่งพา สถานะของเธอในฐานะที่เป็นองค์หญิงแห่งตระกูลมู่หรง เธอก็ต้องทำให้หลินเซียวยอมสยบให้ได้!

อดทนไว้ก่อน อดทน!

มู่หรงฉวน: น่ารำคาญจริงๆ~ ฉันแค่จะถามราคาของมันเท่านั้นเอง!

เมื่อเห็นข้อความตอบกลับของมู่หรงฉวน หลินเซียวก็อดไม่ได้ที่จะปวดหัว ผู้หญิงคนนี้ ช่างทำให้เขาเดือดร้อนจริงๆ!

มู่หรงฉวน ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาๆ อย่างแน่นอน

ตอนนี้ เขาก็สร้างศัตรูกับ หานเจิ้งหยู ไปแล้ว และยังมี โม่เป้ยเตา ที่ยังไม่ชัดเจนว่า คิดอย่างไร

ตอนนี้เขาก็มีปัญหามากพออยู่แล้ว และเขาก็ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับ มู่หรงฉวน อีก

มันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ!

"ไม่ตอบกลับแล้ว... เธอคงไม่ส่งข้อความมาเรื่อยๆ หรอกมั้ง?"

หลินเซียวพึมพำกับตัวเอง และปิดหน้าต่างแชทโดยตรง

ถ้าหากผู้หญิงคนนี้ ไม่ละอายใจ และยังคงตอแยเขาต่อไป...

"งั้นก็ลบเพื่อนซะเลย!"

หลินเซียวคิด เขาเป็นราชันย์ที่ให้ความสำคัญกับเป้าหมายและความรู้สึก!

จากนั้น เขาก็จ้องไปที่ช่องสนทนาอย่างระมัดระวัง เพื่อดูราคาประมูลของเหล่าบอส

แค่ครู่เดียว ราคาก็พุ่งไปถึง 8,000 เหรียญทองแล้ว!

"ผู้ชายเฮงซวย!!!"

ในดินแดนมู่หรง มู่หรงฉวนมองดูข้อความที่ว่างเปล่า

เธอแทบบ้า!

ผู้ชายคนนี้ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาต้องการเพียงแค่เงิน

ในสายตาของเขา มีแต่เงินหรือไง? ?

"แต่ถ้าเงิน สามารถแก้ปัญหาได้... งั้นก็ง่ายเลย!"

เมื่อมู่หรงฉวนสงบลง และครุ่นคิด เธอก็รู้สึกได้ว่า ความคิดของเธอเปลี่ยนไป

เงินน่ะเหรอ เธอน่ะมีเยอะแยะ!

ตราบใดที่เธอออกไปจากดินแดนแห่งการทดสอบแห่งนี้ เธอสามารถใช้เงินหลายล้านเหรียญทองได้อย่างง่ายดาย

แทนที่จะหาวิธีต่างๆ นานา เพื่อยั่วยวนเขา สู้เอาเงินฟาดหัวเขาไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ!

[เสียงกระจายพันลี้] มู่หรงฉวน: 10,000 เหรียญทอง! ยังมีใครให้มากกว่านี้อีกมั้ย! ?

"...."

"เศรษฐีนี!"

ด้วยข้อเสนอที่ น่าเกรงขามของมู่หรงฉวน 10,000 เหรียญทอง จึงตกเป็นของเธอ

หลินเซียวเห็น 50,000 เหรียญทอง ในกระเป๋า เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

ผู้หญิงคนนี้ ถ้าหากพูดเรื่องความรู้สึก

มันทำร้ายจิตใจกันเกินไป!

งั้น มาคุยกันเรื่องเงินโดยตรง ดีกว่าไหม?

"อืม... นายท่าน?"

50,000 เหรียญทอง เพียงพอที่จะสร้างปราการสายฟ้าได้อีกหนึ่งป้อม หลินเซียวรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย และบังเอิญออกแรงบีบมือของเขาแน่นขึ้น

ลิเลียนตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด เธอมองไปที่หลินเซียวด้วยความว่างเปล่า

เสน่ห์บนใบหน้าที่งดงามของเธอ เพียงพอที่จะทำให้สัตว์ร้าย คลั่งไคล้ได้!

"..."

คฤหาสน์ราชันย์ระดับ 2 สภาพแวดล้อมดีกว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาก

เขานึกถึงตอนที่อยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่ต้องนอนรวมกัน 4 คนในห้องเดียว และหนึ่งในนั้น ก็กรนเสียงดัง

หลินเซียวจำไม่ได้แล้วว่า เขาไม่ได้นอนหลับสนิทมาเป็นเวลานานแค่ไหนแล้ว เขาไม่เคยคิดเลยว่า ครั้งแรกที่เขานอนหลับสนิท จะเป็นคืนแรกในดินแดนแห่งการทดสอบ!

วันรุ่งขึ้น พระจันทร์สีเลือด ก็ปรากฏขึ้น

ท้องฟ้า กลับกลายเป็นสีแดงอีกครั้ง และมีเสียงร้องแปลกๆ ดังมาแต่ไกล

บนท้องฟ้า มีเสียงดังก้อง เหมือนเสียงฟ้าร้อง

ในวันที่สองของดินแดนแห่งการทดสอบ นอกจากฝูงปีศาจแล้ว ยังมีสัตว์ร้ายที่ดุร้ายอีกด้วย

ว่ากันว่า ยังมี ดันเจี้ยน และอาณาจักรลับ ปรากฏขึ้นแบบสุ่มอีกด้วย ถ้าหากโชคดี คุณอาจจะได้สมบัติล้ำค่ามากมาย!

"นายท่าน ท่านตื่นแล้วหรือ?"

ลิเลียนลุกขึ้นจากอ้อมแขนของหลินเซียว ใบหน้าที่งดงามของเธอ ดูน่าหลงใหลยิ่งกว่าเดิม

"ได้เวลาทำงานแล้ว..."

หลินเซียวลูบหัวลิเลียน ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมชนชั้นสูงถึงได้ใช้ชีวิตที่หรูหราเช่นนี้

มีสาวงามนอนอยู่เคียงข้าง ถ้าหากไม่ทำอะไรเลย คงจะเสียชาติเกิด

แต่พระจันทร์สีเลือด ได้ปรากฏขึ้นแล้ว ซึ่งหมายความว่า ปีศาจแห่งขุมนรก กำลังจะโจมตี

หลินเซียวพยายามสะกดกลั้นความต้องการของร่างกาย และลุกขึ้นแต่งตัว

ลิเลียน ก็ลุกขึ้นอย่างเชื่อฟัง และสวมเสื้อคลุมเวทมนตร์ ที่หลินเซียวมอบให้

"นายท่าน ไม่ต้องห่วง ลิเลียนจะปกป้องท่านเอง!"

ลิเลียน เดินตามหลินเซียวออกจากคฤหาสน์ราชันย์อย่างเชื่อฟัง และเดินนำหน้าไปยังขอบเขตของดินแดน

ปีศาจแห่งขุมนรกนั้น แข็งแกร่ง และมีจำนวนมาก แม้ว่านายท่านจะมีปราการสายฟ้าระดับ 5

แต่จำนวนก็น้อยเกินไป และเป็นเรื่องยากที่จะป้องกันได้ทุกทิศทาง!

เธอต้องปกป้องนายท่านของเธอ!

ส่วนปราการธนูเหล่านั้น... เธอเมินเฉย

เพราะปราการธนูระดับ 1 นั้นอ่อนแอเกินไป สำหรับปีศาจแห่งขุมนรก

ไม่ว่าจะมีมากแค่ไหน มันก็ทำได้แค่ยืดเยื้อเวลาไว้ก็เท่านั้น!