บทที่ 162 การเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ
หลี่หยวนหันไปมองโดยไม่รู้ตัว เด็กหนุ่มที่มีหน้าตาคล้ายซวี่ป๋อแปดส่วนก็ก้มลงเช่นกัน ดวงตาของเขาแดงเรื่อเล็กน้อย มองบิดาของตัวเอง แล้วหันไปมองหลี่หยวน ประสานมือจะคำนับ "พี่ชาย" เขาได้ยินบิดาพูดถึง 'พี่หลี่หยวน' คนนี้บ่อยๆ ว่าเป็นศิษย์ที่เก่งที่สุดในรอบหลายปีที่สอนหนังสือมา "อืม ลุกขึ้นเถอะ" หลี่หยวนพู...