กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 382 สงครามเซียนแท้
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 382 สงครามเซียนแท้
“อาวุธจักรพรรดิหรือ”
“แม้จะอยู่ในรายนามอาวุธจักรพรรดิแล้วอย่างไร เมื่อก้าวเข้าสู่ระดับเซียนแท้ ต่อให้อาวุธจักรพรรดิจะแข็งแกร่งเพียงใดก็ไร้ค่า” เสียงนั้นเอ่ยขึ้น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
“ตู้ม!”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว
ฟ้าดินแปรเปลี่ยน ราวกับเทพมารโบราณกำลังจะตื่นขึ้น โลกเซียนปฐพีสั่นสะเทือน น่ากลัวยิ่งนัก
ในชั่วขณะนั้น
สายธารแห่งกาลเวลา มหาสมุทรห้วงมิติ กลายเป็นปฐมโกลาหล ไร้ขอบเขต เต็มไปด้วยรังสีอำนาจ กดทับลงมาจากเบื้องบน
“เฮ้อ”
ภายในมิติลับ เสียงถอนหายใจดังขึ้นเบา ๆ
นักพรตจื่อซวียืนขึ้น ดวงตาเป็นประกาย มองดูทุกสิ่งทุกอย่างเบื้องหน้า
เรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้ว การต่อสู้ของเซียนแท้ไม่อาจหลีกเลี่ยง
มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ก้าวเข้ามาในโลกเซียนปฐพีแล้ว หากไม่มีผู้ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงลงมือ ยากที่จะขับไล่เขาออกไปได้ หากปล่อยให้เขาอยู่ในโลกเซียนปฐพี
บางที...โลกเงาโลหิตอาจจะเป็นตัวอย่างให้กับโลกเซียนปฐพี
หากวันใดวันหนึ่งมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์รู้สึกว่าตนเองถึงขีดจำกัด แล้วลงมือสังเวยโลหิตทั้งโลกเล่า
เรื่องเช่นนี้ เมื่อเกิดขึ้นครั้งหนึ่ง ก็มีโอกาสสูงที่จะเกิดขึ้นอีกครั้ง เพราะการสังเวยโลหิตทั้งโลก แม้ฟังดูโหดร้าย แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็มากมายมหาศาล
แน่นอนว่ายิ่งใหญ่กว่าสมุนไพรเซียนมากมาย
“พวกเจ้าสองคนลงมือพร้อมกันเถิด ข้าไม่กลัว”
มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ยืนหยัดอยู่บนท้องฟ้า รูปร่างสง่างาม ปราณโลหิตราวกับเตาหลอม พุ่งทะยานขึ้นฟ้า กดทับทั่วท้องฟ้า กลายเป็นมหาสมุทรไร้ขอบเขต คลื่นสูงหมื่นจั้ง
ข้างกายเขา เจดีย์โบราณลอยอยู่บนฟ้า สั่นสะเทือนไปทั่ว ปล่อยแสงสว่างมากมาย ส่องประกายกฎเกณฑ์สูงสุด แม้พลังจะเป็นเพียงอาวุธจักรพรรดิ แต่ก็เป็นอาวุธ ย่อมดีกว่าไม่มี
ในอนาคต หากหลอมสร้างอย่างตั้งใจ บางทีอาจจะกลายเป็นอาวุธเซียนก็เป็นได้
“ตู้ม!”
สุดขอบฟ้า เงาร่างหนึ่งสูงตระหง่าน ปรากฏขึ้น สูงหลายหมื่นจั้ง เท้าเหยียบภูผา ศีรษะชนดวงตะวันจันทรา ราวกับยักษ์ใหญ่ ยืนหยัดอยู่ท่ามกลางขุนเขา
ร่างกายของเขาปล่อยรังสีอำนาจอันยิ่งใหญ่ กลายเป็นอาวุธเทพฟาดฟันลงมา แยกสวรรค์ออกเป็นเก้าส่วน
ในเวลาเดียวกัน จากทิศทางของตำหนักหยกสุญตา แท่นหยกหนึ่งแท่น ลอยอยู่ ปล่อยแสงสว่างนับล้านสาย ส่องประกายทั่วภูผาธารานับหมื่นล้านลี้ บนแท่นหยกมีชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ เขายื่นนิ้วมือออกไป ชี้ไปที่เบื้องหน้า ห้วงมิติทั้งหมดก็ระเบิด
เงาร่างสองร่างปรากฏขึ้น มิใช่ร่างจริง แต่เป็นเพียงภาพมายา แต่ถึงกระนั้น การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยก็ปล่อยพลังวิเศษที่สามารถทำลายฟ้าดินได้
นี่คือเซียนแท้สองคน
ปกติแล้วแทบจะไม่ปรากฏตัว
แต่วันนี้ ถูกมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์บีบบังคับให้ปรากฏตัว
“นี่มันเรื่องอันใด”
“เหตุใดบรรพบุรุษตำหนักหยกสุญตา และเซียนแท้ลึกลับผู้นั้น จึงต้องการลงมือกับผู้ที่เพิ่งจะบรรลุระดับเซียนแท้ผู้นี้ ช่วงเวลาเช่นนี้ พวกเราไม่ควรจะร่วมมือกันต่อสู้กับโลกอินทนิลเร้นลับหรือ”
“โลกอินทนิลเร้นลับไม่จำเป็นต้องให้เซียนแท้ลงมือ”
“บางทีเซียนแท้หลายท่านคงไม่อยากเห็นผู้ที่แข็งแกร่งในระดับเดียวกันปรากฏตัวขึ้นอีกคนกระมัง”
“พวกเจ้าไม่รู้อะไร ข้าเพิ่งจะได้รับข่าวสาร คนที่บรรลุระดับเซียนแท้ในโลกเซียนปฐพี มิใช่คนของโลกเซียนปฐพี แต่เป็นคนจากโลกเงาโลหิต!”
“โลกเงาโลหิตหรือ โลกที่ล่มสลายไปแล้วตามข่าวลือ”
“เช่นนั้นหมายความว่า คนผู้นั้นคือมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์!”
ในโลกเซียนปฐพี สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนต่างมองดูเงาร่างสามร่างต่อสู้กัน ใจสั่น มหาจักรพรรดิลงมือก็เพียงพอน่ากลัวแล้ว
หากเซียนแท้ลงมือทำลายโลกใบหนึ่งก็มิใช่เรื่องล้อเล่น
ปกติแล้ว หากเซียนแท้ต้องการต่อสู้ พวกเขามักจะเดินทางไปยังปฐมโกลาหล เหตุใดในวันนี้จึงต่อสู้กันภายในโลก
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพวกเขารู้ว่าคนที่บรรลุระดับเซียนแท้คือมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ ผู้คนต่างก็รู้สึกหวาดกลัว มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ไม่มีสิ่งใดให้ห่วง หากเขาทำลายโลกเซียนปฐพี เขาก็คงไม่รู้สึกผิดแต่อย่างใด
ในทางกลับกัน เซียนแท้สองคนของโลกเซียนปฐพีคงต้องระวังตัว เพราะที่นี่คือบ้านเกิดของพวกเขา ไม่อยากให้โลกเซียนปฐพีถูกทำลาย พวกเขาคงต้องยับยั้งชั่งใจ
เช่นนี้แล้ว เซียนแท้สองคนร่วมมือกันก็ยังไม่แน่ว่าจะสามารถเอาชนะมหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ได้
อีกด้านหนึ่ง ณ โลกอินทนิลเร้นลับ
มหาจักรพรรดิหลายคนเห็นภาพนี้ ต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ศัตรูของศัตรูคือมิตร
ตอนนี้มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์กำลังยับยั้งเซียนแท้สองคนของโลกเซียนปฐพี ไม่อาจแยกตัวมาจัดการพวกเขาได้ นับว่าเป็นเรื่องดี
“ไม่มีใครคาดคิดได้ว่ามหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ที่หายสาบสูญไปนานจะเดินทางไปยังโลกเซียนปฐพี”
มหาจักรพรรดิคนหนึ่งของโลกอินทนิลเร้นลับกล่าวอย่างยินดี “มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์อยู่ในลำดับที่หนึ่งของรายนามจักรพรรดิ หลังจากบรรลุระดับเซียนแท้ ต่อให้ไม่มีอาวุธเซียนเป็นของตนเอง คงไม่พ่ายแพ้ในเวลาอันสั้น!”
“ใช่”
มีคนถอนหายใจเบา ๆ กล่าวว่า “เช่นนี้แล้วโลกเซียนปฐพีคงวุ่นวาย พวกเขาคงไม่มีเวลามายุ่งกับพวกเราแล้ว”
มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์คนเดียวบางทีอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซียนแท้สองคน แต่พลังจากการต่อสู้ของพวกเขา คงจะทำลายโลกเซียนปฐพีไปครึ่งหนึ่ง
เมื่อถึงตอนนั้น โลกเซียนปฐพีคงวุ่นวาย ใครจะไปรู้ว่าบ้านเกิดของพวกเขาจะถูกทำลายหรือไม่
“มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ผู้นี้เคยถูกเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ผู้นั้นกดข่ม ตอนนี้เขากลับปรากฏตัวขึ้นในโลกเซียนปฐพี หรือว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์”
“หรือว่า... การที่มหาจักรพรรดิฝังสวรรค์ปรากฏตัวขึ้นในโลกเซียนปฐพี เป็นเพราะเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ผู้นั้นอยู่เบื้องหลัง” มหาจักรพรรดิคนหนึ่งกล่าว ยังพูดไม่จบ มหาจักรพรรดิมรกตร่วงโรยก็ขัดจังหวะ
“ระวังคำพูด!”
“คำพูดบางคำ แม้แต่มหาจักรพรรดิก็ไม่ควรเอ่ยออกมา มิต้องพูดถึงเซียนแท้!” มหาจักรพรรดิมรกตร่วงโรยกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์เป็นบุคคลที่น่ากลัวยิ่งนัก แม้ว่าเขาจะลงมือเพียงไม่กี่ครั้ง แต่สี่คำนี้ ราวกับมีมนตร์สะกด ทำให้ผู้คนหวาดกลัว
แม้แต่โลกเซียนปฐพีที่มีเซียนแท้อยู่หลายคนยังคงถูกควบคุมราวกับหุ่นเชิด หลังจากที่ทั้งสองโลกรวมกัน พวกเขาก็ไม่กล้าขัดขืน
โลกอินทนิลเร้นลับ พลังยังด้อยกว่าโลกเซียนปฐพี หากเอ่ยถึงเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์โดยตรง ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นหรือไม่
ตอนนี้โลกอินทนิลเร้นลับกำลังจะผ่านพ้นภัยพิบัติครั้งนี้ไปได้ ตราบใดที่พวกเขายังคงต้านทานโลกเซียนปฐพีเอาไว้ได้ ในอนาคตโลกอินทนิลเร้นลับจะพัฒนาอย่างรวดเร็ว
ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ พวกเขาไม่อยากให้เกิดเรื่องวุ่นวาย
หาก...เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ดึงโลกที่แข็งแกร่งกว่าเข้ามารวมกับโลกอินทนิลเร้นลับ เมื่อถึงตอนนั้น พวกเขาคงร้องไห้ไม่ออก
“ข... ข้าน้อย...” มหาจักรพรรดิผู้นั้นหน้าซีดเผือด เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก รีบหันไปโค้งคำนับในทิศทางของโลกสวรรค์ก่อกำเนิด
“เจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว”
มหาจักรพรรดิมรกตร่วงโรยมองอีกฝ่ายแวบหนึ่ง กล่าวอย่างแผ่วเบา “คำพูดบางคำไม่เพียงแต่ไม่ควรเอ่ยออกมา แม้แต่ความคิดก็ไม่ควรปรากฏขึ้น!”
“เจ้าจำเอาไว้!”
“ขอบพระคุณท่านผู้อาวุโสที่สั่งสอน”
มหาจักรพรรดิผู้นั้นโค้งคำนับอีกครั้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
เขารู้ว่าคำพูดที่ไม่คิดนี้อาจจะนำหายนะมาสู่โลกอินทนิลเร้นลับ การล่วงเกินโลกเซียนปฐพียังไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่ เพราะพลังของอีกฝ่ายยังมีขีดจำกัด
แต่เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์
ไม่มีใครรู้ว่าพลังของเขาแข็งแกร่งเพียงใด