(ฟรี) บทที่ 425 (ฟรี)
(ฟรี) บทที่ 425 (ฟรี)
เงาแห่งรัตติกาล ทะเลน้ำแข็ง ยักษ์ เสาขนาดใหญ่ และพลังสังหาร....
บนท้องฟ้า
อู๋เทียนราวกับเทพเจ้า ที่มองลงมายังโลกมนุษย์
ดวงตาสีทองเป็นประกาย สาดส่องมายังทุกคนด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย
อัจฉริยะแล้วอย่างไร!?
เอาจริงๆ ในบรรดาอัจฉริยะก็ระดับชั้น พลังต่อสู้ของแต่ละคนไม่เท่ากัน!
“อ๊ากกก!”
“แกตายยยยย!”
“เปิดใช้งานร่างแห่งอนันต์!”
“ขออำนาจแห่งพื้นพิภพ จงมอบพลังให้เรา! ต้านทานมันไว้!”
“จงขับไล่พิษร้าย! หัตถ์แห่งมิติ!”
อัจฉริยะแห่งอารยธรรมเกราะชีวภาพต่างก็ลงมือ
ในที่สุดก็ต้านทานการโจมตีของทะเลเงาแห่งรัตติกาลและเสาโทเทมได้
เพียงแต่ว่า ...
ทุกคนต่างก็ดูอิดโรย สภาพดูย่ำแย่มาก
พวกเขาหน้าดำคร่ำเครียด มองอู๋เทียนด้วยความกลัวและความเคียดแค้น
การผนึกมิติ ปิดเสียง โจมตีแบบลอบเร้น ไหนจะตัดมิติ และการซ่อนตัวที่สมบูรณ์แบบตั้งแต่แรก
พวกเขาเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี แต่ทุกอย่างกลับล้มเหลว!
ขอบอกเลยว่า วิธีการซ่อนตัวของพวกเขาดีมาก
ถ้าอู๋เทียนไม่ได้ได้รับจิตวิญญาณอมตะ ก็คงไม่สามารถสัมผัสถึงการมีอยู่ของอีกฝ่ายได้
อันที่จริงแค่ครอบครองจิตอมตะอาจไม่เพียงพอ เพียงแต่ว่าอีกฝ่ายยังเด็กเกินไปหน่อย
พวกเขาซ่อนเจตนาฆ่าไว้ไม่อยู่ สุดท้ายถูกจิตวิญญาณอมตะสัมผัสได้
ความลึกลับของจิตวิญญาณอมตะนั้นไม่ธรรมดา
แม้จะอยู่ต่างมิติ ก็สามารถสัมผัสได้!
“อึ้งไปเลยใช่ไหม?”
อู๋เทียนพูดอย่างช้าๆ และแผ่วเบา ทว่าเสียงของเขากลับดังไปไกล
ผู้ใช้เกราะชีวภาพหลายคนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก แต่ก็ยังล้อมอู๋เทียนไว้ เจตนาฆ่ายังไม่จางหาย
“นึกไม่ถึงจริงๆ”
ชายหนุ่มหน้าตาสะอาดสะอ้าน สวมแว่นตาพูดขึ้น “แกสามารถต้านทานสถานะใบ้ภายในมิตินี้ได้!”
“สมกับเป็นผู้ก้าวข้ามแห่งอารยธรรมกฎเกณฑ์ ความแข็งแกร่งไม่ธรรมดาจริงๆ”
“ถึงจะไม่ธรรมดา ก็ได้แค่นี้แหละ!”
“แกดิ้นรนได้ชั่วคราว แกคิดว่าดิ้นรนได้ตลอดไปงั้นเหรอ?”
“แกหนีไม่พ้นหรอก!”
ได้ยินดังนั้น อู๋เทียนก็ยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยาม และเยาะเย้ย
ข้างๆกัน ชายผมยาวที่แขนขาดรักษาตัวจนหาย แขนเขางอกขึ้นมาใหม่ เกราะชีวภาพชีวภาพบนร่างกายของเขาสร้างเนื้อแล้วงอกมันออกมา ทำให้ร่างกายของเขาฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
เขาก็พูดขึ้นเช่นกัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโหดร้าย
"ฉันสาบานว่าจะฆ่าแก แล้วคว้านกระดูกของแกออกมาจากศพ แล้วบดมันเป็นผุยผง!”
“ยอมแพ้ซะเถอะ ก่อนหน้านี้พวกเราแอบดูอยู่ตลอดเวลา เมื่อกี้แกใช้ท่าไม้ตายไปแล้ว ตอนนี้แกก็แค่ตะเกียงไร้น้ำมัน ดิ้นรนเฮือกสุดท้าย!”
ชายสวมแว่นตาพูดขึ้นอีกครั้ง พยายามทำลายความมั่นใจของอู๋เทียน
จริงๆ แล้วนี่เป็นการแสดงออกถึงความกลัวของพวกเขา
สองท่าเมื่อกี้ของอู๋เทียนรุนแรงเกินไปมันทำให้พวกเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ ถ้าไม่จำเป็นต้องสู้จริงๆ พวกเขาก็ไม่อยากบุ่มบ่าม
บนท้องฟ้า
อู๋เทียนมองลงมาที่พวกเขา และพบว่าอีกฝ่ายกำลังหวาดกลัว
“พวกแกแน่ใจเหรอว่าพลังของฉันหมดแล้ว?”
อู๋เทียนหัวเราะ
ได้ยินดังนั้น
ผู้ใช้เกราะชีวภาพหลายคนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก เริ่มพากันคิดถึงข้อสรุปที่น่ากลัว!
“หรือว่า ... แกจะหลอกพวกเราตลอด?”
ชายผมยาวพูดอย่างลนลาน เกือบกัดลิ้นตัวเอง
เขาเผยสีหน้าหวาดกลัวออกมา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ “ฉันไม่เชื่อ! แกต้องหมดแรงแล้วแน่ๆ แกกำลังถ่วงเวลา!”
“สหายเอ๋ย เขากำลังถ่วงเวลา อย่าให้เขาได้มีโอกาสฟื้นฟูพลัง!”
“ฆ่า!”
เสียงของชายผมยาวขึ้นๆ ลงๆ เป็นจังหวะ ฟังดูทรงพลังมาก
ภายใต้การปลุกปั่นของเขา
ผู้ใช้เกราะชีวภาพคนอื่นๆ ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป ไม่ลังเลอีกต่อไป พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ต้องการล้อมฆ่าอู๋เทียน
“จิ๊ จิ๊”
อู๋เทียนทำเสียงจิ๊จ๊ะ แล้วร่างเขาก็หายวับไป
“เอ๊ะ?”
“เขาอยู่ไหน?”
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมหายไปแล้ว?”
------
ผู้ใช้เกราะชีวภาพที่เพิ่งบินขึ้นไปบนฟ้าต่างก็งุนงง
ทันใดนั้นเอง
มีหนึ่งคนหูกระดิกคล้ายได้ยินอะไรบางอย่าง เขารีบมองไปทางชายผมยาว!
“อยู่นั่น!”
ทุกคนรีบมองตาม ชายผมยาวก็ตกใจเช่นกัน
ในตอนนี้ เขารู้สึกเย็นวาบที่คอ
เบื้องหลังเขา มีร่างหนึ่งกำลังพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบาง
“ลองทายสิ ว่าฉันยังมีพลังเหลืออยู่กี่ส่วน?”
“ว๊ากกก————!”
ชายผมยาวทั้งโกรธทั้งตกใจ แหกปากคำรามลั่น คว้ามือออกไป หอกยาวที่มีชีวิตพลันปรากฏขึ้น
ปลายแหลมของมันฉีกทำลายมิติ พุ่งเข้าใส่รอยแยกมิติที่อยู่ด้านหลัง!
นี่คือท่าไม้ตายของเขา
และยังเป็นทักษะสังหารที่น่ากลัว สามารถสังหารสิ่งมีชีวิตระดับวีรบุรุษเลเวล 30 ได้!
อย่างไรก็ตาม
เขาช้าเกินไป!
อู๋เทียนมาถึงที่แล้ว และเขาจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!
แทงหลังเจิดจรัส———เวอร์ชั่นร่างเทพ!
กระบี่เจิดจรัส———เวอร์ชั่นร่างเทพ!
เริ่มจากคอมโบนักฆ่าสุดคลาสสิก
ตามด้วยกระบี่ศักดิ์สิทธิ์สีทองแทงทะลุหัวใจของชายผมยาว ทำลายวิญญาณและเกราะชีวภาพของเขา
ใบหน้าของชายผมยาวยังคงแสดงอารมณ์โกรธเกรี้ยว แต่เขากลายเป็นศพไปแล้ว ร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าอย่างไร้เรี่ยวแรง!
-112,300 (-250,000)!
"......"
ทุกคนตกใจกลัว ใบหน้าซีดเผือด
ถึงตอนนี้ ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจใ ว่าพวกเขาพุ่งชนกำแพงเหล็กเข้าให้แล้ว!
แถมยังเป็นกำแพงเหล็กที่โคตรหนา เมื่อชนเข้าไป ก็ต้องหัวแตกเลือดสาด!
“มาสิ มาร่ายรำกัน!”
อู๋เทียนกางแขนออก ทั้งคนทั้งร่างหายวับไป
ทุกคนขนลุกซู่ รีบหันหลังกลับมาป้องกันการโจมตีแบบลอบเร้นอย่างทักษะแทงหลังอีก
ยังไงก็ตาม คราวนี้อู๋เทียนไม่ได้ใช้ทักษะแทงหลัง
ในพริบตา
ขนนกสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มร่วงหล่นลงมา
ความหนาแน่นของมัน สามารถปกคลุมท้องฟ้า บดบังแสงจากดวงอาทิตย์
แสงศักดิ์สิทธิ์สีทองและขนนกศักดิ์สิทธิ์ว่อนเต็มท้องฟ้า..
