บทที่ 507 การป้องกันที่สมบูรณ์แบบของจี๋เหลียงผิง (ตอนต้น)
นอกจากเสียงนั้นที่ทำให้เขาไม่มีวันลืมได้แล้ว ดวงตาที่มองทุกสิ่งด้วยความเย็นชาคู่นั้นก็เป็นเหมือนฝันร้ายที่ไม่อาจลบเลือนได้ ความสามารถของเขาแน่นอนว่ายังห่างไกลจากหยางซี่ปี่ หากทั้งสองคนสู้กัน เขาคงรับมือไม่ได้แม้แต่รอบเดียว แต่นัยน์ตาที่หยางซี่ปี่มองเขาด้วยสายตาดูถูกเหมือนมองมดปลวก ทำให้เขารู้สึกทนไ...
