บทที่ 18: ระยะห่างจากตัวประกอบสู่ความเป็นอัจฉริยะ (ตอนที่ 18)
ถึงอย่างนั้น คะแนนก็เป็นสิ่งที่นายท่านหามาอย่างยากลำบาก จะใช้ไปกับเรื่องที่ไม่สำคัญได้อย่างไร?
เพราะอย่างไรนายท่านก็ฉลาดพอ!
ไม่ต้องให้นางช่วย นายท่านก็สามารถแก้ไขทุกอย่างได้!
หวนถังเพียงแค่พูดไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้อยากให้ 477 ไปตรวจสอบเนื้อเรื่องจริง ๆ
แต่นางมั่นใจในการคาดเดาของตัวเองอย่างมาก สีหน้าของเฉินฮุ่ยหย่าและเฉินอวิ๋นโหน่วดูแย่มาก แต่ความรู้สึกบนใบหน้าของทั้งสองคนนั้นกลับแตกต่างกันเล็กน้อย
เฉินอวิ๋นโหน่วเต็มไปด้วยความน้อยใจและความโกรธที่ถูกดูถูกเหยียดหยาม ส่วนเฉินฮุ่ยหย่านั้นกลับเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความวิตกกังวลที่ความลับใหญ่โตของนางถูกเปิดเผย
แม้ปากจะไม่ได้พูดอะไร แต่สีหน้าของนางก็ได้บอกคนอื่นถึงคำตอบแล้ว
ไม่ใช่แค่หวนถังเท่านั้นที่เห็น หมิงอวี่และอาตู๋ก็สังเกตเห็นเช่นกัน
พริกขี้หนูตัวน้อยได้พูดคุยกันจนความจริงหลุดออกมา!
"คุณเฉิน คุณไม่ตอบฉันก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงฉันก็ไม่ได้อยากรู้ว่าคุณสองคนมีความสัมพันธ์กันแบบไหน!" หวนถังก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว แต่ก็พบว่ามีมือของใครบางคนจับแขนของนางไว้
นางหันกลับไปมอง ก็เห็นว่าหมิงอวี่กำลังมองดูนางด้วยความกังวล เหมือนกับว่าเขารู้ว่านางกำลังจะพูดอะไรต่อไป
หวนถังยิ้มให้เขาเบา ๆ ดวงตาที่โค้งเล็กน้อยนั้นดูสวยงามเป็นพิเศษ แวววาวเหมือนดวงดาว
หัวใจของหมิงอวี่อุ่นขึ้นทันที มองดูรอยยิ้มที่สดใสแต่กลับเต็มไปด้วยความเศร้าของนาง เขาไม่รู้จะมองไปทางไหน หรือจะพูดอะไรเพื่อปลอบใจนางดี
"ฉันไม่เป็นไรหรอกพี่!" หวนถังปล่อยมือของเขาออก แล้วพูดกับอาตู๋ว่า "ในบ้านมีกล่องยา คุณช่วยดูแขนของพี่ชายฉันหน่อย"
อาตู๋เพิ่งจะนึกขึ้นได้ เขาตบหัวตัวเองเบา ๆ เข้ามีสมาธิดูเหตุการณ์มากเกินไป เกือบจะพลาดเรื่องสำคัญ!
หวนถังก้าวไปข้างหน้าอีกไม่กี่ก้าว ยืนอยู่ตรงหน้าสองคนที่ทั้งตกใจจนหน้าซีดและโกรธจนหน้ามืด
บรรยากาศของนางแข็งแกร่งมากจนเฉินฮุ่ยหย่าและเฉินอวิ๋นโหน่วไม่อาจทนไหว ทั้งสองคนกลัวจนอยากถอยหลัง
หวนถังหัวเราะอย่างเยาะเย้ย มองทั้งสองด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม แล้วจู่ ๆ ก็พูดเสียงดังว่า "วันนี้ ฉันจะประกาศต่อหน้าพี่ชายของฉันและผู้หญิงคนนี้ที่ฉันไม่รู้ว่าเป็นลูกนอกสมรสหรือบุตรบุญธรรม ว่าฉันขอเลิกความสัมพันธ์แม่ลูกกับคุณ!"
เฉินฮุ่ยหย่าชะงัก มองดูหวนถังด้วยสายตาที่งุนงง
ดูเหมือนนางจะไม่ได้ฟังสิ่งที่หวนถังพูด หรือไม่ก็ได้ยินแต่ไม่เข้าใจ
ถ้านางยังอยู่ นางก็จะได้อยู่ในคฤหาสน์หรู เข้าเรียนโรงเรียนเอกชนชั้นสูง พบปะกับลูกสาวเศรษฐี แต่งงานกับลูกชายเศรษฐี และใช้ชีวิตอย่างสบายไม่ต้องกังวลเรื่องกินอยู่ไปตลอดชีวิต...
แต่หวนถังกลับต้องการตัดขาดความสัมพันธ์แม่ลูกกับนาง?
"ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?" หวนถังอดหัวเราะไม่ได้ ในหัวของเฉินฮุ่ยหย่าที่คิดแต่จะเป็นภรรยาของเศรษฐีนั้น อาจจะไม่เคยคิดเลยว่าลูกสาวของนางจะยอมละทิ้งครอบครัวที่ร่ำรวยและตัดขาดความสัมพันธ์แม่ลูกกับนางได้?
นางพูดซ้ำอีกครั้งทีละคำ "ฉันจะตัดขาดความสัมพันธ์แม่ลูกกับคุณ ต่อไปเราจะไม่รู้จักกัน ใครก็ตามอย่ามายุ่งเกี่ยวกัน และเราจะไม่มีวันพบกันอีกจนกว่าจะตาย!"
เฉินฮุ่ยหย่าเข้าใจคราวนี้แล้ว แต่กลับไม่เข้าใจ
นางยังได้ยินหวนถังพูดอีกว่า "แม้ว่าฉันและน้องชายจะยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่ฉันจะไม่ขอค่าเลี้ยงดูจากคุณ และไม่ต้องการให้คุณเป็นผู้ปกครองของฉัน! ในทำนองเดียวกัน หากในอนาคตคุณตกอับไร้บ้านก็อย่ามาหาฉันเพื่อให้ฉันดูแลคุณ เพราะไม่ว่าฉันจะรวยหรือเจริญรุ่งเรืองแค่ไหน ฉันก็จะไม่สนใจคุณ!"
หมิงอวี่: "…"
พริกขี้หนูตัวน้อยเผ็ดจริงๆ!
อาตู๋: "…"
คุณหนูหวนถังช่างกล้าหาญ!
เฉินฮุ่ยหย่า: "…"
นี่คือลูกสาวที่นางเลี้ยงมาเพื่อทวงหนี้ใช่หรือไม่?
เฉินอวิ๋นโหน่ว: "…"
ไม่ขอค่าเลี้ยงดูและละทิ้งทรัพย์สิน นางคนนี้กลัวจะเป็นคนโง่หรือไม่?
ในเวลาเดียวกัน คนในคฤหาสน์ต่างก็สงสัยว่า ทำไมหวนถังถึงมั่นใจขนาดนี้ว่านางจะเจริญรุ่งเรืองในอนาคต?
โปรดติดตามตอนต่อไป :)