บทที่ 18 ยืมเงิน! ความร่ำรวยและอำนาจของหานเจิ้งหยู
บทที่ 18 ยืมเงิน! ความร่ำรวยและอำนาจของหานเจิ้งหยู
การบูชาคนเก่งนั้นเป็นธรรมชาติของผู้หญิง
เพียงแต่ว่าบางคนก็จะเปลี่ยนแปลงไปเสียเฉยๆ กลายเป็นพวกชอบคนรวยแทน!
หรือในสายตาของบางคน เงินก็เป็นสิ่งที่มีอำนาจเช่นกัน!
เห็นได้ชัดว่าลู่อู๋ซวงยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป
เธอเป็นคนที่มีนิสัยใจร้อน แม้ว่าจะเป็นถึงราชันย์ปราการ
แต่ถ้าหากจะหาเจ้านาย เธอก็ต้องหาคนที่แข็งแกร่ง เก่งพอที่จะทำให้เธอยอมรับว่าเป็นเจ้านายด้วยความเต็มใจ!
ถึงแม้ว่าหานเจิ้งหยูจะมีฐานะเป็นถึงคุณชายของตระกูลหาน และความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร
ถ้าหากเป็นการรวมกลุ่มกันแบบธรรมดา เธอก็คงจะไม่ปฏิเสธ
แต่ประเด็นสำคัญก็คือ หานเจิ้งหยูนั้นไม่ได้ต้องการที่จะเป็นพันธมิตรกับเธอ
แต่ต้องการให้เธอเป็นผู้หญิงของเขา!
ความหมายมันต่างกันมาก นั่นหมายความว่า พวกเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เท่าเทียมกัน
แต่เธอจะเป็นแค่เพียงข้ารับใช้ของหานเจิ้งหยูเท่านั้น!
และมันก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นเพราะความสามารถและความแข็งแกร่งของเธอ ที่ทำให้เขาสนใจ แต่อาจจะเป็นเพราะในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น!
สิ่งนี้ มันได้ล้ำเส้นของเธออย่างร้ายแรง ถ้าหากหานเจิ้งหยู เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด ก็ว่าไปอย่าง
ด้วยความคิดของเธอ เธอไม่สนใจที่จะเป็นข้ารับใช้ของขุนนางที่แข็งแกร่งกว่าคนอื่นๆ และเป็นหนึ่งในผู้หญิงของเขา
แต่ หานเจิ้งหยูนั้น ยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะทำให้เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง!
"หลินเซียว.... เขาหมายความว่ายังไงกันนะ?"
เธอไม่เคยสงสัยในความแข็งแกร่งของหลินเซียวเลยแม้แต่น้อย
และการที่เขาสามารถคว้าชัยชนะในรอบแรกได้ถึงสองครั้งติดต่อกัน ก็เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า เขาเป็นราชันย์หน้าใหม่แห่งปีนี้อย่างแน่นอน
นั่นคือเป้าหมายอันดับแรกของเธอในการเลือกพันธมิตร!
เพียงแต่ว่า ถึงแม้ว่าหลินเซียวจะปรากฏตัวออกมา แต่เขาก็ไม่ได้ติดต่อหาเธอ
ทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่นัก
เธอได้แสดงออกอย่างชัดเจนแล้วว่า เธอเต็มใจที่จะเป็นผู้หญิงของหลินเซียว
แต่หลินเซียวกลับไม่ตอบสนองอะไรกลับมาเลย!
"หรือว่าเขาจะไม่ชอบในความสามารถของฉัน มองว่าฉันไม่มีค่าพอ?"
ลู่อู๋ซวงกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ รู้สึกใจหายเล็กน้อย
"หรือว่า ความงามของฉันมันไม่เพียงพอที่จะเข้าไปอยู่ในฮาเร็มของเขา?"
"..."
ถ้าหากหลินเซียวรู้ว่า เด็กสาวคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ เขาคงจะบอกว่า เธอคิดมากเกินไปแล้ว
เขาไม่ได้รังเกียจเธอ... แต่ตอนนี้ พวกเขายังคงเป็นคู่แข่งกันอยู่!
[พิมพ์เขียวปราการสายฟ้าระดับ 5 สีฟ้า เงินประมูลของคุณจะถูกส่งคืน]
ในขณะที่ลู่อู๋ซวงกำลังรู้สึกหดหู่ใจอยู่นั้น ก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้น
ทำให้เธอรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม
"มันพุ่งสูงกว่านั้นอีกแล้ว... บ้าเอ๊ย!"
ลู่อู๋ซวงสบถออกมาอย่างหัวเสีย เธอได้เสนอราคาสูงสุดของเธอไปแล้ว
ถ้าไม่ใช่แบบนั้น ระบบคงไม่ส่งข้อความนี้มา
เธอก็รู้ดีว่า การที่ถูกปั่นราคาแบบนี้ นั่นหมายความว่า เธอหมดโอกาสที่จะได้พิมพ์เขียวนี้ไปครอบครองแล้ว
แต่เธอก็ยังคงเปิดดู ว่าเฉินเฟิงคนนั้น ยอมจ่ายไปเท่าไหร่!
"อะไรนะ!?"
ลู่อู๋ซวงอดไม่ได้ที่จะเอามือขยี้ตาตัวเอง เมื่อเห็นราคาใหม่ที่ปรากฏขึ้น
เธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
"หลินเซียว!? เสนอราคาที่ 10,000 เหรียญทอง... ที่แท้ก็เป็นหลินเซียวนี่เอง!?"
ลู่อู๋ซวงร้องออกมา ราวกับมีเสียงฟ้าผ่าดังขึ้นในหัว
ทุกอย่างกระจ่างชัดในพริบตา!
"หลินเซียว! เขาก็เป็นราชันย์ปราการ!?"
ดวงตาของลู่อู๋ซวงเบิกกว้าง เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ
นั่นเป็นคำอธิบายเดียวที่เป็นไปได้!
"เวรเอ๊ย! หลินเซียวหลินเซียวเป็นคนประมูลหลินเซียวก็เป็นราชันย์ปราการ!?"
"บ้าไปแล้ว หลินเซียวประมูลปราการสายฟ้าระดับ 5 ด้วยราคา 10,000 เหรียญทอง... หลินเซียวเป็นราชันย์ปราการจริงๆ เหรอ?"
"ไม่น่าเชื่อ... ราชันย์หน้าใหม่แห่งปีนี้เป็นราชันย์ปราการ?"
"ราชันย์ปราการสามารถคว้าชัยชนะในรอบแรกได้ถึงสองครั้งติดต่อกัน... หรือว่า เขามีความสามารถระดับ SSS?"
"ห๊ะ!!!"
"..."
หลินเซียว หานเจิ้งหยู และปราการสายฟ้าระดับ 5 สีฟ้า กลายเป็นประเด็นร้อนแรงในช่องสนทนาในทันที
เหล่าราชันย์ต่างพากันจับตามองการประมูลในครั้งนี้
ในวินาทีที่หลินเซียวเสนอราคา เขาก็ถูกเหล่าราชันย์มากมายจับได้
ช่องสนทนาระหว่างเหล่าราชันย์แทบจะลุกเป็นไฟ!
ข่าวนี้ มันช่างน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ราชันย์ปราการ
โดยทั่วไปแล้วสถานะของพวกเขานั้นต่ำกว่าราชันย์ประเภทอื่นๆ เล็กน้อย
ข้อเสียที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เป็นสิ่งที่แก้ไขได้ยาก และในอนาคตพวกเขาก็มักจะกลายเป็นข้ารับใช้ของราชันย์คนอื่นๆ
แม้ว่าในช่วงต้น พวกเขาจะมีข้อได้เปรียบอยู่บ้าง แต่ก็ยากที่จะคว้าชัยชนะในรอบแรก!
เพราะราชันย์หน้าใหม่ในอดีตส่วนใหญ่ ล้วนแล้วแต่สามารถต่อสู้กับปีศาจได้ ในตอนนี้ การโจมตีก่อน ย่อมได้เปรียบกว่าการตั้งรับ
ข้อเสียที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ของราชันย์ปราการ ทำให้พวกเขามีข้อจำกัดมากกว่าราชันย์ประเภทอื่นๆ
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมพวกเขาถึงได้ตกใจกันมากขนาดนี้ ที่รู้ว่าหลินเซียวเป็นราชันย์ปราการ!
"อะไรนะ!? หลินเซียวเป็นราชันย์ปราการงั้นเหรอ!?"
ในดินแดนป่าดำ หานเจิ้งหยูถึงกับผงะ
เมื่อเขามองดูเวลาอีกครั้ง เขาก็เข้าใจทุกอย่างในทันที!
"บ้าเอ๊ย! ยังกล้ามาหลอกข้าอีก!"
ดวงตาของหานเจิ้งหยูแดงก่ำ เจ้าด่าข้าเสียๆ หายๆ
แต่สุดท้าย ก็ยังหันกลับมามองพิมพ์เขียวของข้า!
"ดี! เจ้าคิดว่าข้าทำอะไรเจ้าไม่ได้งั้นรึ? ถึงแม้ว่าเจ้าจะประมูลมันไปได้ ข้าก็จะทำให้เจ้าต้องเสียใจอย่างแน่นอน!"
หานเจิ้งหยูกัดฟันแน่น เขาคิดแผนการบางอย่างขึ้นมาได้
[เสียงกระจายพันลี้] หานเจิ้งหยู: พี่น้องทั้งหลาย ขอยืมเงินหน่อย! เมื่อออกไปจากดินแดนแห่งการทดสอบนี้ได้แล้ว ข้าจะคืนให้ร้อยเท่า! ข้าสาบานด้วยชื่อเสียงของตระกูลหาน!
ตัวอักษรสีทองอร่ามปรากฏขึ้น เหล่าราชันย์ต่างพากันอ้าปากค้าง
ข้อความนี้ มันช่างน่ากลัวจริงๆ!
ใครๆ ต่างก็มองออกว่า หานเจิ้งหยู กำลังคิดอะไรอยู่ เห็นได้ชัดว่า เขาต้องการที่จะปั่นราคา
เพื่อทำให้หลินเซียวต้องจ่ายในราคาที่แพงลิบลิ่ว!
เพียงแต่ว่า เขาน่าจะขาดแคลนเงินสด รู้ดีว่าฐานะทางการเงินของเขา เทียบกับหลินเซียวไม่ได้
เขาถึงได้เอ่ยปากขอยืมเงิน!
แต่เหล่าผู้ชม ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น ผลตอบแทนอันมหาศาล ทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้น!
หลินเซียวรู้สึกตกใจ เขาไม่คิดเลยว่า หานเจิ้งหยูจะใช้วิธีนี้
ต้องยอมรับจริงๆ ว่า คนของตระกูลใหญ่ มักจะมีข้อได้เปรียบเหนือกว่าคนอื่นๆ
จะทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อพวกเขามีชีวิตที่ดีกว่าคนอื่น?
แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เขาไม่สามารถห้ามไม่ให้คนอื่นให้ยืมเงินกับหานเจิ้งหยูได้
[เสียงกระจายพันลี้] หานเจิ้งหยู: ฮ่าฮ่าฮ่า หลินเซียว คิดจะสู้กับข้า เจ้าคิดว่าตัวเองคู่ควรหรือไง!? ถ้าเจ้าอยากได้พิมพ์เขียวนี้ ก็เตรียมเงินมาอย่างน้อย 50,000 เหรียญทองแล้วกัน!
เห็นได้ชัดว่าหานเจิ้งหยูหาเงินมาได้มากมายทำให้เขากลับมามั่นใจอีกครั้ง
เขาส่งข้อความยั่วยุผ่านเสียงกระจายพันลี้ และในวินาทีต่อมาราคาของพิมพ์เขียวในตลาดประมูลก็พุ่งสูงถึง 15,000 เหรียญทองทันที!
"บ้าเอ๊ย ยังกล้ามาปั่นราคาสินค้าของตัวเองอีก..."
หลินเซียวเอามือแตะจมูกตัวเองรู้สึกหดหู่ใจเป็นครั้งแรกที่ถูกกดดันด้วยอำนาจเงิน
จะทำอย่างไรได้ใครห้ามให้พวกเขาใช้อำนาจบารมีกันล่ะ?
ถ้าหากพวกเขาไม่ได้ทะเลาะกันเขาก็อยากจะให้หานเจิ้งหยูยืมเงินสักหมื่นสองหมื่นเหรียญทอง
ในเมื่อสุดท้ายแล้วมันก็จะได้คืนมาร้อยเท่ากลายเป็นเงินหลายล้านในพริบตา
แบบนั้นไม่ดีกว่ารึไง???
แถมรายได้ทั้งหมดของราชันย์หน้าใหม่ในดินแดนแห่งการทดสอบนี้ จะเกินหนึ่งล้านเหรียญทองหรือไม่ก็ยังไม่รู้...
"แต่ปราการสายฟ้านี้ มีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งล้านเหรียญทอง ! พิมพ์เขียวขั้นสูงแบบนี้ หาได้ยากมาก... ยังไงก็ต้องคว้ามาให้ได้!"
หลินเซียวกัดฟันแน่น เขาลังเลเล็กน้อย
ห้าหมื่นเหรียญทอง ถึงแม้ว่าเขาจะกัดฟัน แต่ก็ไม่สามารถหาเงินมาได้
การได้พิมพ์เขียวนี้มาในราคา 50,000 เหรียญทอง ก็นับว่าคุ้มค่าอยู่!
ถ้าหากมีคนขาย เขาก็ยินดีที่จะซื้อ
แต่ถ้าหากเป็นหานเจิ้งหยูที่ขาย ถ้าหากเขาซื้อมัน ก็เท่ากับว่า เป็นการสร้างศัตรู!
[เสียงกระจายพันลี้] โม่เป้ยเตา: พี่หลินแค่ 50,000 เหรียญทองเอง ข้าขอซื้อพิมพ์เขียวนี้ให้พี่ชายแล้วกัน ใครก็ได้ ให้ข้ายืมเงินหน่อยได้ไหม? เมื่อออกไปจากดินแดนแห่งการทดสอบนี้ได้แล้ว ตระกูลโม่ของข้า จะตอบแทนให้ร้อยเท่า!
ในขณะที่หลินเซียวกำลังลังเลอยู่นั้น ก็มีเสียงกระจายพันลี้ดังขึ้นอีกครั้ง
เนื้อหาในนั้น ทำให้เหล่าราชันย์ต่างพากันตะลึง!
