บทที่ 294 เยว่ฮวาเหนียง

"เรียนผู้โดยสารทุกท่าน ขอต้อนรับท่านสู่สนามบินนานาชาติเสี่ยวซาน หางโจว เที่ยวบิน HY8695 ของสายการบิน China Eastern Airlines ได้เดินทางถึงปลายทางเรียบร้อยแล้ว กรุณานำสัมภาระของท่านไปด้วย และขอขอบคุณที่เลือกใช้บริการกับสายการบิน China Eastern Airlines พบกันใหม่ในโอกาสหน้า!"

หลังจากการบินเป็นเวลาหลายชั่วโมง เมื่อเครื่องบินลงจอด ฟ้าเริ่มมืดลงใกล้จะพลบค่ำ แสงแดดอัสดงสะท้อนให้เห็นท้องฟ้าที่แสนงดงาม และสัญญาณของอากาศดีในวันรุ่งขึ้น

ในระหว่างที่อยู่บนเครื่องบิน ถังหยวนตั้งใจจะนอนพักผ่อน แต่เนื่องจากอาการตื่นเต้นเล็กน้อยเพราะใกล้จะถึงบ้าน ทำให้เขานอนไม่หลับเลย ถังหยวนจึงเปิดดูสูตรสุราโบราณ "เยว่ฮวาเหนียง" จากช่องเก็บของในระบบแทน

ตอนแรกเมื่อถังหยวนเห็นชื่อสุรานี้คือ "เยว่ฮวาเหนียง" เขาคิดว่าคงเป็นสุราขาวที่มีกลิ่นหอมหวานและรสชาติละมุนเหมือนสุราขาวประเภทอื่นๆ แต่เมื่อเขาดูสูตรอย่างละเอียดแล้วพบว่า เยว่ฮวาเหนียงนี้ไม่ใช่สุราที่เขาคิดไว้

สุราโบราณนี้มีแนวโน้มเป็นสุรายา เพราะในสูตรมีสมุนไพรชั้นสูงหลายชนิด โดยมีวิธีการหมักพิเศษที่สามารถรวมสรรพคุณของสมุนไพรเข้ากับสุราได้อย่างสมบูรณ์

สำหรับสรรพคุณของสุรานี้ ถังหยวนคาดว่าคงเกี่ยวข้องกับการบำรุงหยางของไต เนื่องจากเขาพบเห็นสมุนไพรอย่างเช่น โหชิ่วอู่ อบเชย และหวงฉินในสูตร

แม้ว่าถังหยวนจะไม่มีความรู้ด้านการแพทย์แผนจีนมากนัก แต่เขารู้สรรพคุณของสมุนไพรเหล่านี้ดี เนื่องจากสมัยเรียนเขามีเพื่อนคนหนึ่งเคยไปหาหมอแผนจีนมาก่อน

กระบวนการหมักสุราโบราณนี้โดยรวมไม่ต่างจากการหมักสุราขาวทั่วไปมากนัก เพียงแต่ในขั้นตอนการหมักแอลกอฮอล์ การทำแป้งหมัก การทำเชื้อรา การจัดการวัตถุดิบ และการบ่มสุรา มีความแตกต่างเล็กน้อย ซึ่งถือเป็นความลับสำคัญของกระบวนการหมักสุราโบราณนี้

สูตรสุราโบราณที่ระบบให้มานั้นมีมากกว่าร้อยหน้า มีรายละเอียดอย่างครบถ้วน หากทำตามสูตรนี้ แม้แต่คนที่ไม่มีความรู้ก็สามารถหมักเยว่ฮวาเหนียงที่หายสาบสูญไปกว่าร้อยปีได้

'อืม...ดูเหมือนว่าหลังปีใหม่ คงต้องซื้อโรงงานหมักสุราเพิ่มอีกสักแห่ง'

'สำหรับสมุนไพรชั้นสูงเหล่านี้ สามารถเริ่มส่งคนไปซื้อได้ตั้งแต่ตอนนี้'

ถังหยวนคิดไปเรื่อยๆ ขณะที่เครื่องบินจอดนิ่งที่สะพานเทียบเครื่องบิน เขาลุกขึ้นเดินออกจากเครื่องบินไป โดยมีหยวนเหมิงถือกระเป๋าเดินทางเดินตามหลังอย่างใกล้ชิด

ตามคำอธิบายในสูตรสุราโบราณ เยว่ฮวาเหนียงจะมีสรรพคุณที่สัมพันธ์กับระยะเวลาของสมุนไพรที่ใช้ในการหมัก

ยิ่งสมุนไพรมีอายุนานเท่าใด สรรพคุณของเยว่ฮวาเหนียงก็ยิ่งดีเท่านั้น

แต่จะดีแค่ไหน ถังหยวนยังไม่แน่ใจ เขาต้องรอให้เยว่ฮวาเหนียงเสร็จสมบูรณ์ก่อนถึงจะรู้ได้

อย่างไรก็ตาม ถังหยวนมีความรู้สึกว่าสรรพคุณของสุราโบราณนี้น่าจะเกินความคาดหมาย เยว่ฮวาเหนียงได้รับเลือกให้เป็นรางวัลของภารกิจระดับห้าดาว ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความมีคุณค่าที่ไม่ธรรมดา ถ้าหากสรรพคุณของมันไม่แตกต่างจากสุรายาในท้องตลาด ก็คงไม่เหมาะสมกับการเป็นรางวัลระดับห้าดาว

คิดถึงตรงนี้ ถังหยวนก็รู้สึกดีขึ้นมาก

ในขณะเดียวกัน เมื่อพูดถึงการจัดหาสมุนไพรชั้นสูง ถังหยวนจึงโทรหาเซี่ยเฉิงรุ่น

เจิ้งต้า ฟาร์มาซูติคอล ซึ่งเป็นบริษัทยาของเจิ้งต้า กรุ๊ป มีชื่อเสียงโด่งดังทั้งในประเทศและต่างประเทศ มีห่วงโซ่อุตสาหกรรมที่ครบวงจร ไม่เพียงมีโรงงานยาเป็นของตัวเอง แต่ยังมีฐานเพาะสมุนไพรของตัวเอง นอกจากนี้บริษัทยังมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับโรงงานยาและฐานเพาะสมุนไพรหลายแห่งในวงการเภสัชกรรม

สำหรับสมุนไพรชั้นสูงที่มีอายุน้อย ถังหยวนสามารถส่งคนไปซื้อที่ฐานเพาะสมุนไพรได้โดยตรง แต่สำหรับสมุนไพรที่มีอายุมากขึ้น การซื้อจากตลาดทั่วไปแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยหากไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ค้า

การสนทนาทางโทรศัพท์สิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว

เซี่ยเฉิงรุ่นตอบรับอย่างเต็มใจ และบอกให้ถังหยวนส่งรายการสมุนไพรและจำนวนที่ต้องการให้เขา

ถังหยวนไม่มีข้อโต้แย้งใดๆในเรื่องนี้ เพียงแต่ถังหยวนมักทำสิ่งต่างๆด้วยความรอบคอบ ดังนั้นเมื่อพูดถึงสูตรสุราโบราณเยว่ฮวาเหนียง ถังหยวนย่อมไม่ส่งรายการสมุนไพรทั้งหมดให้เซี่ยเฉิงรุ่น เขาอาจเพิ่มสมุนไพรบางชนิดลงไปเพื่อปิดบังความจริง

ถังหยวนจัดการเรื่องการซื้อสมุนไพรในขณะที่เดินออกจากสนามบิน

เมื่อเขาเดินออกจากห้องรับรองพิเศษของสนามบินนานาชาติเสี่ยวซาน หางโจว เสร็จสิ้นการจัดการเรื่องการซื้อสมุนไพรเรียบร้อยแล้ว

"คุณถัง นี่กุญแจรถของคุณครับ"

ถังหยวนวางสายจากโทรศัพท์ หยวนเหมิงก็หยิบกุญแจรถออกจากกระเป๋าเสื้อและส่งให้เขาด้วยความเคารพ

ถังหยวนรับกุญแจรถและมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถหน้าอาคารรับรองพิเศษ ขณะเดินเขาก็ยิ้มและพูดกับหยวนเหมิงว่า "เหลืออีกสามวันจะถึงปีใหม่ ฉันให้เสี่ยวไคหยุดพักก่อนแล้ว ให้กลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ เขาจะมาจากจงไห่และสลับกับนายในวันสิ้นปี"

"คงหลายปีแล้วที่ไม่ได้ใช้เวลาปีใหม่กับครอบครัวใช่ไหม?"

"ปีนี้อยู่บ้านฉลองปีใหม่ให้ดีๆนะ ฉันให้หยุดพักตั้งแต่วันสิ้นปีถึงวันที่สิบของปีใหม่ เวลาของเด็กวัยเด็กมันสั้นมาก หากนายไม่ใช้เวลาให้คุ้มค่า เขาอาจโตขึ้นโดยไม่ทันสังเกต"

"สำหรับเสี่ยวไค เขายังโสด ปีใหม่นี้ให้นายพักก่อน หลังจากที่นายพักครบสิบวันแล้ว ฉันจะให้เขาพักชดเชย เขาจะไม่เสียเปรียบอะไร"

คำพูดของถังหยวนฟังดูสบายๆ แต่ในหูของหยวนเหมิง มันเหมือนกับเป็นประกายไฟในฤดูหนาวที่ทำให้ใจของเขาอบอุ่น และไม่สามารถควบคุมไม่ให้น้ำตาเอ่อล้นได้

"คุณถัง..."

แม้หยวนเหมิงจะเป็นคนพูดไม่เก่ง แต่ในขณะนี้ เขามีความรู้สึกมากมายในใจ แต่เมื่อถึงเวลาที่อยากพูดอะไรสักอย่าง ปากกลับเหมือนถูกผนึกไว้ พูดอะไรไม่ออก

ถังหยวนรู้ดีถึงลักษณะนิสัยของหยวนเหมิง จึงโบกมือและพูดพร้อมรอยยิ้มว่า "พวกเราเป็นพี่น้องกัน อย่าพูดคำพูดให้มันดูเป็นพิธีการเลย"

"อ้อ อีกอย่าง"

"วันขึ้นปีใหม่ที่ห้า ดิสนีย์แลนด์จงไห่มีการแสดงดอกไม้ไฟพิเศษ เมื่อพ

วกเขาโทรหาฉัน ฉันก็ขอให้พวกเขาเก็บตั๋วไว้ให้สองสามใบ รอจนกลับไปที่จงไห่ แล้วติดต่อคนที่ฝ่ายเลขานุการเพื่อรับตั๋ว ไปเที่ยวกับลูกสาวและภรรยา ช่วงปีใหม่นี้สถานที่นั่นสวยมาก ไม่ว่าผู้หญิงวัยไหนก็คงรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกแห่งนิทาน"

ถังหยวนยืนอยู่หน้ารถ พลางมองหยวนเหมิงและคนอื่นๆจัดกระเป๋าเข้าไปในกระโปรงรถ จากนั้นจึงพูดกับหยวนเหมิงอีกครั้ง

"ขอบคุณคุณถัง..."

หยวนเหมิงได้ยินดังนั้นก็โค้งตัวให้ถังหยวนเล็กน้อย แม้จะไม่ได้พูดอะไรมากมาย แต่นัยน์ตาก็บ่งบอกความรู้สึกทั้งหมด

ถังหยวนตบไหล่ของหยวนเหมิงเบาๆ จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเดินไปที่ที่นั่งคนขับ เมื่อหยวนเหมิงและคนอื่นๆ ขึ้นรถคุ้มกันแล้ว เขาก็สตาร์ทรถและขับออกไปยังตัวเมืองหางโจว…