บทที่ 281 ต้าหมิงเฟิงหัว
###
“คุณถัง นี่คือกัวเจี้ยนเซิง”
“เขาทำงานในพันเจียหยวนมา 20 ปีแล้ว เป็นหนึ่งในไกด์ที่มีประสบการณ์มากที่สุดที่นี่”
ภายในร้านบะหมี่หยงจี้ ถังหยวนสังเกตมองชายวัยกลางคนผิวดำคล้ำ ร่างกายเตี้ยผอมคนหนึ่งด้วยความตั้งใจ จากนั้นจึงพยักหน้าเล็กน้อยให้กับบอดี้การ์ดที่พาเขามา บอดี้การ์ดเข้าใจทันทีและปล่อยกัวเจี้ยนเซิงไว้ที่นี่ ก่อนจะหันหลังออกไปอย่างเงียบๆ
ภายใต้สายตาของถังหยวนที่จ้องมองและสำรวจ กัวเจี้ยนเซิงหดตัวโดยไม่รู้ตัว ทำให้ร่างกายที่เตี้ยผอมของเขาดูเหมือนจะยิ่งไม่มีตัวตนเข้าไปอีก “คุณถัง… สวัสดีครับ ผมชื่อกัวเจี้ยนเซิง ไม่ทราบว่าคุณต้องการให้ผมทำอะไรหรือครับ?”
“พี่ใหญ่ ไม่ต้องกังวลนะครับ”
“ผมเป็นคนต่างถิ่น ได้ยินมานานแล้วว่าพันเจียหยวนเป็นตลาดของสะสมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และยังได้ยินว่าในอดีตเคยมีเรื่องเล่าตำนานเกี่ยวกับการค้นพบสมบัติที่นี่ ทำให้ผมมีความฝันอยากมาที่นี่มาตลอด”
“แต่พันเจียหยวนใหญ่มาก ถ้าเราลุยเข้าไปตรงๆ ก็คงเหมือนแมลงวันไม่มีหัว ดังนั้นเราจึงเชิญคุณมาเพื่อให้คุณเป็นไกด์นำทาง ถ้าคุณสามารถเล่าเรื่องแปลกๆ ในพันเจียหยวนให้เราฟังด้วยก็จะยิ่งดี”
ถังหยวนเห็นอีกฝ่ายดูตื่นเต้นเล็กน้อย เขายิ้มอ่อนๆ และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเพื่อปลอบใจอีกฝ่าย
“อ้อๆ...”
“ถ้าเป็นแค่นี้ ไม่มีปัญหาครับ”
“ถ้าเป็นที่อื่นผมอาจไม่คุ้นเคย แต่ถ้าเป็นพันเจียหยวน ผมเดินตาหลับก็ยังเดินได้รอบหนึ่งเลย”
กัวเจี้ยนเซิงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยตอนแรก เนื่องจากบอดี้การ์ดของถังหยวนดูน่ากลัวมาก และเงินที่ถังหยวนให้ก็สูงกว่าค่าธรรมเนียมปกติหลายเท่า ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ แต่เมื่อได้ฟังว่าต้องการแค่ให้เขาเป็นไกด์นำทางในพันเจียหยวนเท่านั้น เขาก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
“ถ้าอย่างนั้น เราก็ออกเดินทางกันเถอะ”
ถังหยวนยิ้มให้กับกัวเจี้ยนเซิง จากนั้นหันไปมองหยวนเหมิง: “กินอิ่มหรือยัง? ถ้ายังไม่อิ่มก็สั่งเพิ่มอีกชาม”
“อิ่มแล้วครับ!”
“ขอบคุณคุณถัง!”
หยวนเหมิงเช็ดปากพลางยิ้มอย่างอ่อนโยนตอบกลับ
ถังหยวนได้ยินแล้วก็ยิ้มและส่ายศีรษะเบาๆ จากนั้นลุกขึ้นเดินออกจากร้านบะหมี่หยงจี้ก่อน หยวนเหมิงและกัวเจี้ยนเซิงรีบตามหลังเขาไปยังทิศทางของพันเจียหยวนอีกครั้ง
...
ห้านาทีต่อมา
ถังหยวนและคนอื่นๆ กลับมายืนอยู่หน้าประตูหลักของพันเจียหยวนอีกครั้ง
เนื่องจากพันเจียหยวนมีความหลากหลายของคนที่มาเยือน ถังหยวนจึงเพิ่มการรักษาความปลอดภัยจากเดิมที่มีเพียงหยวนเหมิงคนเดียว เป็นสี่คน
“คุณกัว ผมได้ยินมาว่าพันเจียหยวนมีทั้งหมดหกโซนใหญ่ คุณคิดว่าเราควรเริ่มจากโซนไหนก่อนดี?”
ถังหยวนไม่ได้เดินเข้าไปทันที แต่หันไปถามกัวเจี้ยนเซิงข้างๆ เขาพร้อมกับยิ้มเล็กน้อยท่าทางเหมือนนักท่องเที่ยวจากต่างถิ่นที่ตั้งใจจะมาเที่ยวเล่นที่พันเจียหยวนจริงๆ
ในความเป็นจริง ถังหยวนได้กำหนดเป้าหมายไว้แล้ว แต่เนื่องจากความระมัดระวัง เขาจึงไม่สามารถพากัวเจี้ยนเซิงไปยังโซนศิลปะหินแกะสลักได้โดยตรงตั้งแต่มาถึงพันเจียหยวน
ภารกิจระดับห้าดาวที่เกี่ยวข้องกับของสะสมนี้ ใช้คำว่า "มูลค่ามหาศาล" มาบรรยายก็ไม่เกินจริงแม้แต่น้อย และตามการคาดการณ์ของถังหยวน สมบัติล้ำค่าหายากที่มีเพียงชิ้นเดียวในโลกนี้ อาจเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่หลงเหลืออยู่ในหมู่บ้านบางแห่ง ซึ่งขณะนี้อาจถูกปลอมแปลงหรือซ่อนเร้นอยู่ รอคอยที่จะถูกค้นพบในอนาคต
กล่าวอีกนัยหนึ่ง การเดินทางของถังหยวนครั้งนี้ก็เพื่อค้นหาสมบัติ ตามคำแนะนำของระบบ ภายในระยะเวลาที่จำกัด เขาต้องหาสมบัติหายากนี้ให้เจอให้เร็วที่สุด
ในสถานการณ์นี้ ถังหยวนต้องการไม่ให้ใครสงสัย เขาจึงต้องสร้างภาพลวงตาว่าเขาสามารถหามรดกทางวัฒนธรรมที่หลงเหลืออยู่ได้อย่างบังเอิญและโชคดี
ในชีวิต แม้ในใจจะเร่งรีบแค่ไหน ก็ควรดำเนินไปอย่างระมัดระวัง
“คุณถัง พันเจียหยวนมีหกโซนใหญ่ ซึ่งได้แก่ โซนขายของริมทาง, โซนบ้านโบราณ, โซนเฟอร์นิเจอร์โบราณ, โซนสะสมสมัยใหม่, โซนศิลปะหินแกะสลัก, และโซนบริการอาหาร ถ้าตัดโซนบริการอาหารออก ก็จะเหลือเพียงห้าโซน”
“โซนขายของริมทางจะเปิดแค่ในวันหยุดสุดสัปดาห์ และวันนี้ก็เป็นวันอาทิตย์พอดี ถ้าคุณถังไม่มีจุดหมายเฉพาะที่จะไป ผมแนะนำให้เริ่มจากโซนขายของริมทางก่อน เพราะโซนขายของริมทางเป็นจุดเด่นที่ใหญ่ที่สุดของพันเจียหยวน ตำนานการค้นพบสมบัติที่เคยเล่าขานมักจะเกิดขึ้นในโซนนี้”
“นอกจากนี้ สิ่งของที่แสดงในโซนขายของริมทางยังมีหลากหลายมากกว่าโซนอื่นๆ เช่น หนังสือโบราณและภาพวาด หนังสือเก่า หินโมราและหยก เครื่องเคลือบดินเผา เหรียญจีนและต่างประเทศ งานแกะสลักไม้และกระดูก เงาจากภาพวาดและหน้ากาก วัตถุทางพุทธศาสนา และอื่นๆ อีกมากมาย คุณสามารถพบเห็นทั้งหมดนี้ได้ที่นี่”
เมื่อพูดถึงสิ่งที่เขาถนัด กัวเจี้ยนเซิงเริ่มพูดต่อไปไม่หยุด
“แต่แน่นอน คุณถัง ผมต้องขอเตือนคุณหน่อย”
“โซนขายของริมทาง แม้ว่าจะเป็นโซนที่เป็นจุดเด่นที่สุดของพันเจียหยวน เป็นสถานที่ที่มีสินค้าและหลากหลายที่สุด แต่ก็เป็นที่ที่มีความสับสนวุ่นวายที่สุดเช่นกัน”
“ที่นั่น คุณสามารถเดินเล่นดูโน่นดูนี่ตามใจชอบได้ แต่คุณต้องระวังอย่าหลงเชื่อคำหลอกลวง เพราะที่นั่นนอกจากจะมีเรื่องซับซ้อนมากแล้วยังมีเล่ห์กลมากมาย”
“ในทุกสายงานย่อมมีกฎเกณฑ์ ในพันเจียหยวน ผมทำได้แค่เป็นไกด์และเล่าเรื่องแปลกๆ ให้คุณฟัง แต่ถ้าคุณเจอเล่ห์กลอะไร ผมไม่สามารถพูดอะไรได้ เพราะถ้าเปิดปากแล้วขัดขวางธุรกิจของคนอื่น ผมจะกลายเป็นเป้าหมายการโจมตีของทุกคน และไม่สามารถทำงานนี้ได้อีกต่อไป ดังนั้นคุณต้องระมัดระวัง”
“โดยเฉพาะสิ่งของที่แตกง่าย คุณควรหลีกเลี่ยงการจับต้อง และถ้าคุณเจอคนที่มาเสนอราคาหรือพยายามจะซื้อของจากคุณในราคาสูง คุณต้องควบคุมสติให้ดี เพราะคนเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าแฝงตัวเข้ามาหรือเป็นกลลวง”
เมื่อถังหยวนกำลังจะก้าวเข้าสู่พันเจียหยวน กัวเจี้ยนเซิงทำหน้าจริงจังเล็กน้อยและเตือนถังหยวนด้วยคำเตือนเหล่านี้
ถังหยวนได้ยินดังนั้น ดวงตาสะท้อนความรู้สึกบางอย่าง เขายิ้มเล็กน้อย พลางยกมือขึ้นตบไหล่กัวเจี้ยนเซิงเบาๆ: “พี่กัว ด้วยคำแนะนำของคุณเมื่อสักครู่นี้ อีกไม่กี่วันต่อจากนี้ คุณจะเป็นไกด์ของผมทั้งหมด”
“ดีๆๆ!”
“ขอบคุณคุณถัง!”
“ขอบคุณคุณถัง!”
กัวเจี้ยนเซิงอึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นเขาแสดงสีหน้าดีใจออกมาและกล่าวขอบคุณถังหยวนต่อเนื่อง
ต้องรู้ว่าราคาที่ถังหยวนเสนอให้เขานั้นสูงกว่าราคาปกติหลายเท่า การทำงานให้ถังหยวนห้าวัน ได้เงินมากกว่าการทำงานให้คนอื่นหนึ่งเดือน รายได้ที่มากมายขนาดนี้ สำหรับเขาแล้วนับว่าเป็นเงินก้อนใหญ่ที่คาดไม่ถึง ทำให้เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง
ถังหยวนยิ้มและโบกมือ จากนั้นไม่พูดอะไรอีก ในการนำทางของกัวเจี้ยนเซิง เขาเดินตรงไปยังโซนขายของริมทางของพันเจียหยวนอย่างรวดเร็ว...
