บทที่ 12: ระยะห่างจากตัวประกอบสู่ความเป็นอัจฉริยะ (ตอนที่ 12)
“ใครเป็นคนปล่อยเธอออกมา?” เฉินฮุ่ยหย่า พอถึงหน้าประตูก็ได้ยินประโยคสุดท้ายพอดี ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำด้วยความโกรธ
ลูกสาวที่ดีคนนี้ของเธอ เอาแต่ยื่นมือช่วยคนอื่นตลอดเวลา
เหมือนกับเกิดมาเพื่อเอาเงินจากเธอ!
หมิงอวี่ เป็นลูกชายคนโตที่ถูกต้องตามกฎหมายของบ้านนี้ แล้วเธอไม่ใช่ผู้เป็นเจ้าของบ้านที่ถูกต้องตามกฎหมายหรอกหรือ?
เมื่อคิดถึงคำพูดที่เด็กผู้หญิงคนนั้นด่าเธอเมื่อวานนี้ว่าไร้ยางอาย เธอก็โกรธจนแทบจะระเบิด
ถ้ารู้ว่าจะมีลูกสองคนที่ต้องคอยขัดใจเธอตลอดเวลาแบบนี้ ก็ควรที่จะทำแท้งตั้งแต่รู้ว่าตั้งครรภ์แล้ว!
อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องคลอดออกมาให้เป็นภาระกับเธอ!
“นางสาวสวี่ ฉันบอกไว้ว่าก่อนออกจากบ้าน อย่าปล่อยเธอออกมาและอย่าให้ข้าวให้ปลาเธอกิน เธอไม่อยากทำงานที่นี่ต่อแล้วใช่ไหม...”
ความหยิ่งยโสของเฉินฮุ่ยหย่าหายไปหมดสิ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มสูงใหญ่และเคร่งขรึมที่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น
สายตาเธอแสดงความหวาดกลัว
เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
หมิงอวี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?
เขาต้องการอะไรกัน? หลังจากผ่านไปหลายปี ในที่สุดก็กลับมาเพื่อแย่งชิงทรัพย์สินสินะ?
คนในห้องนั่งเล่นตอนนี้ก็หันไปมองที่ประตูเช่นกัน เฉินฮุ่ยหย่าสวมชุดกี่เพ้าที่ยืนอยู่ตรงนั้น เธอดูแลตัวเองเป็นอย่างดี แม้ว่าเวลาจะผ่านไปแต่ก็ไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ บนใบหน้าเธอ
แต่ถ้าเทียบกับสาวน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอที่สวมชุดกระโปรงสีขาว ดูบริสุทธิ์ราวกับกระดาษขาวแล้ว เธอกลับดูแก่กว่ามาก
เพราะทั้งสองยืนอยู่ด้วยกัน ทำให้คนอื่นได้โอกาสเปรียบเทียบ
นางสาวสวี่ดูตกใจ สายตาเธอมีความตื่นตระหนกและความสับสนอยู่ เธอไม่อยากเสียงานนี้ไป
อาตู๋รู้สึกอิ่มจนท้องอืดหลังจากฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาตลอดช่วงบ่าย
ลูกเลี้ยงที่เขาคิดว่าเป็นคนเจ้าเล่ห์และชั่วร้าย ที่แท้กลับเป็นเด็กน่าสงสาร และแม่เลี้ยงผู้ชั่วร้ายก็มีพฤติกรรมที่เขาคาดไม่ถึง!
หมิงอวี่เต็มไปด้วยความเย็นชา เขามองทั้งสองคนด้วยสายตาเหยียดหยามและตาหยีเล็กน้อย
เขาค่อยๆ ยิ้มมุมปาก
ดูเหมือนว่าพริกเม็ดเล็กนี่จะค่อนข้างฉลาด ที่สามารถพูดให้เกิดคำทำนายได้ถูกต้อง
แม่เลี้ยงของเขาคนนี้ มีความสัมพันธ์กับลูกสาวบุญธรรมที่พิเศษเกินปกติจริงๆ!
น่าสนใจจริงๆ!
อยากรู้เหมือนกันว่าลูกสาวบุญธรรมคนนี้เกี่ยวข้องกับพ่อของเขาหรือเปล่า แล้วพ่อของเขารู้หรือเปล่าว่ามีลูกสาวบุญธรรมคนนี้อยู่...
หวนถังมองอย่างละเอียดแล้วก็หัวเราะเยาะออกมา สมแล้วที่เป็นอย่างที่เธอคิดไว้!
เฉินฮุ่ยหย่าคนที่เห็นแก่ตัวแบบนี้จะทำดีกับคนอื่นโดยไม่มีเหตุผลได้ยังไง?
ในสายตาของเธอ แม่ของเจ้าของร่างเดิมและลูกสาวบุญธรรมคนนี้ น่าจะมีความสัมพันธ์อื่นที่ไม่เปิดเผย!
แต่ก็น่าเสียดาย เจ้าของร่างเดิมที่น่าสงสารคนนี้ จนตายก็ยังไม่รู้ความลับนี้
“เป็นอะไรไป คุณเฉิน? ทำไมมายืนอยู่ตรงประตู ไม่รู้จักบ้านตัวเองแล้วหรือไง?” หวนถังยังคงแหลมคมเสมอเมื่อต้องเผชิญหน้ากับแม่แท้ๆ ของเธอ
เจ้าของร่างเดิมที่อายุยังน้อยถูกแม่ที่ไม่มีความรู้สึกอะไรพามาอยู่ด้วย แต่ก็ไม่สนใจเธอ จนทำให้เธอรู้สึกเสียใจและโกรธเสมอ ทุกครั้งที่เผชิญหน้ากันก็ต้องพยายามปกป้องตัวเองด้วยหนามแหลมที่แสดงออกมา!
ตอนนี้วิญญาณในร่างนี้กลายเป็นหวนถังแล้ว ยิ่งจะทำให้เธอยิ่งเฉียบคมและกรีดแทงมากกว่าเดิม!
“หุบปาก!” เฉินฮุ่ยหย่าตะคอก!
เธอถึงได้สงสัยว่าทำไมหมิงอวี่ถึงกลับมาอย่างกะทันหัน ดูเหมือนว่านังเด็กนี่คงเป็นคนเรียกหมิงอวี่กลับมาแน่ๆ!
เจ้านังตัวซวยจริงๆ มาเกิดเพื่อล้างผลาญเธอจริงๆ!
หวนถังไม่ฟัง “จะให้หุบปากทำไม? เอาคนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องกันมาเป็นลูกสาวบุญธรรม คุณผ่านความเห็นชอบของฉันแล้วหรือยัง?”
เฉินอวิ๋นโหน่วสบตากับหมิงอวี่ แก้มของเธอแดงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะพูดเสียงเบา “หวนถัง พี่สาว มันไม่เกี่ยวกับแม่บุญธรรมของฉันหรอก จริงๆ แล้วเธอ…”
ยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกขัดด้วยเสียงตะโกน “หุบปาก! นี่เป็นเรื่องของเธอหรือไง?”
สีหน้าของเฉินอวิ๋นโหน่วซีดลงทันที
เธอถอยหลังไปหนึ่งก้าว รู้สึกเหมือนถูกดูหมิ่นอย่างมาก!
โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า :)
