ตอนที่ 1 โลกโปเกมอน
ทะลุมาโลกยุคกลางข้ามีตัวช่วย
ตอนที่ 1 โลกโปเกมอน
กล่าวโดยย่อ ด้วยเทคโนโลยีระดับปัจจุบัน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพัฒนาเกมเสมือนจริงใดๆ เกมนี้มีชื่อว่า "Pokémon World" ถือเป็นการโฆษณาชวนเชื่อที่อาจหาญอย่างไม่ต้องสงสัย และอาจเป็นเกมออนไลน์อีกเกมที่ทำเงินได้
ส่ง! หลังจากคลิกส่ง เฉินหยานก็ยืดตัวอย่างพึงพอใจ หยิบน้ำแห่งความสุขขึ้นมาและจิบไปเบาๆ
เขาเป็นเจ้าของพื้นที่เกมของ Blue Star Station C แม้ว่าเขาจะยังห่างไกลจากระดับ 100 แต่เขายังคงมีแฟนๆ ติดตามนับแสนคนและมีรายได้มากพอที่จะใช้ชีวิตอย่างชิลๆ โดยไม่ต้องทำงานอื่นเพิ่ม
เนื่องจากช่วงนี้ยังไม่มีเกมหลักๆ ออกวางจำหน่าย คอนเทนต์ต่างๆ ที่เก็บไว้ก็ถูกใช้หมดไปนานแล้ว ประกอบกับกระแสเรียกร้องจากเหล่าแฟนๆ ให้อัพเดตอย่างต่อเนื่อง เฉินหยานจึงต้องหาวิธีที่สร้างคอนเทนต์อีกครั้ง
ดังนั้น เฉินหยางจึงเข้าสู่ระบบแพลตฟอร์ม Steam เพื่อดูว่ามีเกมใหม่ๆ อะไรบ้างไหม ครั้งนี้เขาไม่ได้คาดหวังเกมดีๆ อีกแล้ว
สองเดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงนอกฤดูกาลของอุตสาหกรรมเกม แม้ว่าแพลตฟอร์ม Steam จะเป็นแพลตฟอร์มเกมที่ใหญ่ที่สุดในจีน แต่เกมใหม่ที่ออกในสองเดือนนี้กลับมีแต่กากๆ ทั้งนั้น
แต่อย่างไรก็ตามปลาเน่ามันก็มีประโยชน์ของมัน หากคุณเจอเกมที่แย่มาก เขาก็สามารถเล่นแบบสบายๆ สักพัก แล้วพูดจารุนแรงใส่คลิปของเขา แค่นี้ก็ได้คอนเทนต์แจ่มๆ แล้ว
ตามที่คาดไว้ เขายังสามารถคิดถึงวิธีการไร้ยางอายเช่นนี้ได้
เฉินหยานแอบยกนิ้วให้ตัวเองในใจ
แต่ขอย้ำอีกครั้งว่าเกมเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นการลอกเลียนแบบ หรือใช้คำว่าฉันยืมจากคุณ พวกมันล้วนแย่มากจนผู้คนไม่อยากใส่ใจด้วยซ้ำ
จนกระทั่งค้นพบเกมนี้ที่ชื่อ "Pokémon World" เขาก็คิดว่ามันคงเป็นเกมเปลี่ยนไพ่ปิกาจูอีกเกมหนึ่ง แต่เมื่อคลิกเข้าไปก็พบว่าหน้านั้นสะอาดโล่งโจ้งดี
ไม่มี CG โปรโมต ไม่มีการไลฟ์สาธิต แม้แต่รูปภาพของเกม มีเพียงลิงก์สำหรับดาวน์โหลดสั่งจองล่วงหน้า และมีแนะนำเกมด้านล่าง
[เกมนี้ผลิตโดย Arceus Studio โดยเฉพาะ ด้วยเทคโนโลยีเสมือนจริงที่พัฒนาขึ้นล่าสุด ช่วยให้ผู้เล่นได้รับความรู้สึกที่แท้จริงจากในเกมเช่นเดียวกับในโลกแห่งความเป็นจริง ทำให้ผู้เล่นได้รับประสบการณ์การเล่นเกมที่ดื่มด่ำอย่างสมบูรณ์
ดังนั้นการเริ่มต้นชีวิตที่สองของคุณ (เกมอยู่ในช่วงโคล้สเบต้า โควต้าการจองมีจำนวนจำกัด มาก่อนได้ก่อน~)]
คนดี การแนะนำเกมนี้ทำให้เฉินหยานอยากจะขำ เขาเคยเห็นผู้ผลิตเกมทำผิดพลาดมาก็นักต่อนัก
เขาเคยเห็นการประชาสัมพันธ์ที่เกินจริงมาก็ไม่น้อย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นคำแนะนำเกมที่ดูเหมือนถูกสร้างขึ้นมาจากเทคโนโลยีอนาคต
เขายังได้ดูที่ส่วนคอมเมนต์ด้านล่าง และมีเพียงสามคอมเมนต์เท่านั้น ยกเว้นสองคอมเมนต์แรกที่มีเครื่องหมายคำถาม ยังมีคำถามหนึ่งคำถามว่ามีข้อบกพร่องในการรีวิวแพลตฟอร์ม Steam หรือไม่
เฉินหยาง ไม่คิดว่ามันจะเป็นจุดบกพร่อง มาตรฐานการตรวจสอบของแพลตฟอร์ม Steam นั้นหลวมอยู่เสมอ ตราบใดที่มันดูเหมือนเป็นเกม
โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาทั้งหมดสามารถวางบนชั้นวางได้ ผู้คนไม่สนใจหรอกว่าผู้ผลิตเกมจะโปรโมตอะไร อย่างไรก็ตาม คุณสามารถรับเงินคืนได้ภายในสองชั่วโมงหลังจากเล่น หากคุณรู้สึกว่าเกมดังกล่าวมีการโฆษณาเกินจริง ก็แค่ขอคืนเงินโดยตรง
อย่างไรก็ตาม การเปิดตัวเกมนี้ค่อนข้างจะอุกอาจเล็กน้อย แต่ยิ่งอุกอาจมากเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น ตอนนี้เขากำลังขาดคอนเทนต์อยู่พอดี
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เฉินหยานก็เปิดการบันทึกหน้าจอ จากนั้นหยิบคีย์บอร์ดขึ้นมาและเริ่มพิมพ์ ในตอนแรกเขาจะวิพากษ์วิจารณ์เกมในพื้นที่คอมเมนต์ และมันก็อาจใช้เวลานานเช่นกัน
“เอิ้กกก~”
หลังจากดื่มน้ำแห่งความสุขอีกสองสามแก้ว เฉินหยานก็คลิกที่ลิงก์การจอง
[จำนวนการจองปัจจุบัน: 3 คน]
[จะจองเกมหรือไม่: ใช่/ไม่ใช่]
“การเปิดตัวเกมทั้งหมดถูกสร้างขึ้น แต่จำนวนการจองค่อนข้างจริง ลืมไปเถอะ ฉันหวังว่าเกมนี้จะมีเอกลักษณ์มากกว่านี้สักหน่อย เพื่อที่ฉันจะได้ไม่ต้องบ่น”
เฉินหยานเลื่อนเมาส์แล้วคลิก "ใช่"
—--------------
“ก็อกๆๆ!” เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“เชิญเข้ามา” ไรอันปิดแผงด้านหน้าเขาแล้วเงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือน
“ลุงไวท์ อาการบาดเจ็บของสไตร์คเป็นยังไงบ้าง?”
“หลังจากใช้ขวดยาลับที่นายน้อยให้ข้าเมื่อครู่ อาการบาดเจ็บมันก็ดีขึ้นมาก แต่ตอนนี้มันกำลังอยู่ในอารมณ์หดหู่มากและไม่ยอมกินอะไรเลย ข้าเกรงว่าร่างกายของมันคงจะไม่สามารถทนได้อีกแล้ว” ไวท์พูดอย่างกังวล
“เข้าใจแล้ว ไปพักก่อน เดี๋ยวบ่ายข้าจะไปดูเอง”
“ท่านอยากเห็นมันเหรอ แต่ท่านไม่เคยทำเช่นนั้นนี่ นายน้อย” ไวท์ลังเล
“เจ้ากำลังพยายามจะบอกว่าข้ากลัวสัตว์ประหลาดพวกนี้มาตั้งแต่เด็กใช่ไหม? นั่นมันก็เคยเป็นเรื่องจริง
แต่หลังจากวันนี้ไป ข้าพบว่ามีเพียงความช่วยเหลือจากพลังของเหล่า Warcraft เท่านั้นที่ข้าจะสามารถปกป้องดินแดนของข้าได้
นอกจากนี้ ข้าไม่ได้ถูกช่วยเหลือโดยสัตว์ประหลาดพวกนั้นหรอกหรือ?”
“ว่าแต่ เจ้าตัวเล็กที่ช่วยข้าไว้อยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย?” ไรอันถาม
“ท่านหมายถึงอมาคาจิรึ? ตอนนี้…”
"อมะๆ!"
ขณะที่ไวท์กำลังจะตอบ จู่ๆ ร่างสีม่วงแดงก็กระโดดเข้ามาจากประตู มันมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนก และดวงตาของมันก็สว่างขึ้นเมื่อเห็นไรอัน
มันกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะ จากนั้นหมุนกลีบเลี้ยงบนหัวอย่างรวดเร็ว บินไปข้างหลังไรอันและซ่อนตัว
จากนั้นเขาก็เผยศีรษะครึ่งหนึ่งอย่างเงียบ ๆ แล้วมองไปทางประตู
"อาม้าา~"|ω`)
“ก็อยู่นี่แล้ว” ไวท์พูดด้วยความเขินอาย “เห็นได้ชัดว่าที่ข้าขอให้สเปียร์ดูมันจะเป็นความคิดที่ไม่ดีเท่าไหร่”
“สเปียๆ!” ทันทีที่เขาพูดสเฟียร์ มันก็เข้ามาประตูอย่างดุดัน
เมื่ออมาคาจิเห็นฉากนั้น เขาก็รีบหดศีรษะทันทีและปิดตาด้วยกลีบเลี้ยงบนหัวของเขา
“อามา~” (ไม่เห็นฉัน ไม่เห็นฉัน~)
แต่สเฟียร์ได้กลิ่นหอมที่มันเปล่งออกมาแล้ว ถ้ามันไม่เห็นว่าเจ้าตัวน้อยซ่อนอยู่ข้างหลังไรอัน มันคงจะจับเจ้าตัวน้อยนี่ไปนานแล้ว
“แค่ข้าอยากเห็นเจ้าตัวเล็กนี้ แต่ไม่คิดว่ามันจะมาหาด้วยตัวเอง” ไรอันหันหน้าไปมองที่เจ้ามังคุดน้อย
“ข้าผิดเองที่ไม่ได้จับตาดูมันอย่างใกล้ชิด ไม่คิดว่ามันจะหนีมาทำให้นายน้อยตกใจ” ไวท์จ้องเขม็งไปทางสเฟียร์แล้วพูด
“ไม่เป็นไร ข้าไม่ได้เพิ่งบอกหรอว่าข้าจะใช้พลังของ Warcraft ในอนาคตด้วย เริ่มจาก อมาคาจิกันเลย”
"ความกล้าหาญและความรับผิดชอบของท่านช่างน่าชื่นชม และดินแดนนี้จะได้รับการบูรณะใหม่อย่างแน่นอนภายใต้การนำของนายน้อย"
“สิ่งนี้ต้องใช้ความพยายามร่วมกันของเราทุกคน ว่าไปแล้ว ข้าหวังว่าท่านจะสามารถนับความเสียหายที่เกิดกับบ้านเรือนชาวบ้านภายในดินแดนได้ เพราะอากาศยังไม่อุ่นขึ้นและข้าก็ไม่อยากให้คนของข้าหนาวจนตายบนถนน”
“ขอรับ ข้าจะไปดำเนินการเดี๋ยวนี้” ไวท์หันหลังกลับและจากไปพร้อมกับสเฟียร์
“เอาล่ะ สเปียร์ไปแล้ว เธอจะซ่อนอีกนานแค่ไหนหืม?” ไรอันอุ้ม อมาคาจิที่อยู่ข้างหลังเขาไปที่โต๊ะข้างหน้าเขา
อมาคาจิน้อยแอบเปิดตาข้างหนึ่ง และเมื่อเธอเห็นว่าผึ้งน่ากลัวตัวนั้นไม่อยู่ที่นั่นจริงๆ เธอก็กระโดดไปมาด้วยความดีใจทันที
“อามา~อามา~” (หนีได้แล้ว!)
ไรอันมองดูสิ่งมีชีวิตที่มีรูปร่างคล้ายมังคุดตรงหน้าเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นโปเกมอนในระยะประชิดขนาดนี้
ตัวสีม่วงแดงมีจุดที่มีตาสีเหลืองสองดวงและส่วนล่างของลำตัวเป็นสีขาว มันดูเหมือนเนื้อมังคุดเปลือยๆ โดยมีเท้าเล็กๆ สองข้างสีม่วงยื่นออกมาด้านล่างจากมัน และมีกลีบเลี้ยงสามกลีบอยู่บนหัว ทำให้มันดูน่ารักมาก
ไรอันเอื้อมมือไปแตะที่กลีบเลี้ยงของอมาคาจิ และสัมผัสที่ได้เหมือนพืชบนปลายนิ้วของเขา มันมีร่างกายเหมือนพืช แต่ยังใช้ชีวิตกระโดดโลดเต้นได้ราวกับสัตว์ นี่คือความมหัศจรรย์ของเหล่าโปเกมอน
“ไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้สัมผัสโปเกมอนตัวจริงเลยนะเนี่ย” มือของไรอันสั่นเล็กน้อย แต่เขาก็ยังยืนกรานที่จะสัมผัสพวกมันครั้งแล้วครั้งเล่า
"อาม๊า~(ˇˇ)" อมาคาจิ หรี่ตาลงอย่างสบายใจ
“ถึงฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงเดินทางมาที่นี่ แต่ก็รู้สึกดีที่ได้เล่นกับโปเกมอน” ไรอันยิ้มเพื่อปลอบใจตัวเอง
จากนั้นเขาก็มองดูที่หลังมือซ้ายของเขาอย่างตั้งใจ ซึ่งเผยให้เห็นลวดลายรูปวงล้อเหมือนไม้กางเขน จากนั้นแผงหน้าจอก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา
[ภารกิจหลัก: อัญเชิญผู้เล่นอย่างน้อยสามคนได้นัดหมายเพื่อดาวน์โหลดเกม (ภารกิจเสร็จสิ้นและกำลังแจกรางวัลแล้ว)]
[ภารกิจหลัก: ให้ผู้เล่นอย่างน้อยหนึ่งคนเปิดตัวเกมอย่างเป็นทางการ (ยังไม่เสร็จสิ้น)
รางวัล: อาหารโปเกมอน × 100 กก. โอกาสในการจับรางวัล × 3]
“หวังว่าจะมีผู้เล่นเข้าสู่ระบบเกมวันพรุ่งนี้นะ ต้องบอกว่าประสบการณ์ทั้งสองวันนี้เป็นเหมือนความฝัน”
ไรอันพึมพำกับตัวเอง และในใจก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นตลอดสองวันที่ผ่านมา
___________________________
สไตรค์
อมาคาจิ
สเปียร์
