บทที่ 80 ลอบสังหาร
บทที่ 80 ลอบสังหาร “อ้ากกก!” ผ่านไปหนึ่งนาทีเต็มแล้วนับตั้งแต่การแลกเปลี่ยนหมัด นักฆ่ายังคงนอนอยู่บนพื้น กอดเข่าไว้และร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด... เขายังคงมองไม่เห็น ได้ยิน หรือได้กลิ่นอะไรเลย.. แม้หลังจากที่โรบินถูกโจมตี ขอบเขตแห่งความมืดก็ยังคงทำงานอยู่ ส่งนักฆ่าเข้าไปในความมืดสนิท เหมือนกับว่าเ...
