บทที่ 410 ส่งกลับบ้าน
บทที่ 410 ส่งกลับบ้าน ไม่ต่ำกว่าสี่สิบ! เฉินอีหมิง ตาเป็นประกาย ชาวนาแก่คนหนึ่ง ตั้งแต่ต้นปีจนถึงปลายปี นอกจากจะหาอาหารให้ครอบครัวไม่กี่คนแล้ว หากจะพูดถึงผลกำไรเกือบเป็นไปไม่ได้เลย สี่สิบหยวนต่อเดือน เป็นจำนวนเงินที่มีเสน่ห์ล่อใจ “ไม่ได้!” เฉินอีหมิงส่ายหน้าพูด “เสี่ยวเฉิง ลุงรู้ว่าหนูมีน้ำใจ หากลุง...
