บทที่ 4: ระยะห่างจากตัวประกอบสู่ความเป็นอัจฉริยะ (ตอนที่ 4)
หวนถัง ลุกขึ้นจากเตียงแล้วลูบท้องของตัวเองด้วยความสงสัย
【เจ้านาย เป็นอะไรหรือเปล่า?
รู้สึกไม่สบายเหรอ?】477 ถามด้วยความห่วงใย
แม้ว่าบางครั้งเขาจะเล่นสนุกกับเจ้านาย แย้งกัน หรือแม้กระทั่งลงโทษเล็กๆ น้อยๆ แต่ในใจลึกๆ แล้ว เขานับถือและชื่นชมเจ้านายมาก
ท้ายที่สุดแล้ว เจ้านายคือคนเดียวที่เขาเคยเห็นที่สามารถใช้ชีวิตในสำนักงานการจัดการเวลาได้อย่างไม่เกรงกลัวใคร!
หวนถัง ยังคงส่ายหัวก่อนจะพูดด้วยความขัดใจว่า “ที่แท้การมีอยู่ของพวกคนสารเลวก็มีค่าบ้างเหมือนกัน!”
477 ไม่เข้าใจ: 【หมายความว่าไง?】
หวนถัง ลูบท้องแล้วพูดช้าๆว่า “ไม่เห็นเหรอ ฉันโมโหจนท้องอิ่มเลย”
477: 【......】
แบบนี้ก็จริงอยู่ การมีอยู่ของพวกสารเลวนี่ มีประโยชน์นิดหน่อย!
หวนถัง ยกมือขึ้น ลูบหัวมอนสเตอร์น้อยสีทองในอากาศที่ดูน่ารักใสซื่อ พร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ “ก็ดีเหมือนกัน ทำให้ฉันโกรธแบบนี้ ฉันจะได้ลงมืออย่างมีเหตุผล”
ถ้าเธอไม่ระวังแล้วลงมือหนักไปจนทำให้พวกคนสารเลวทั้งชายและหญิงต้องเจ็บหนักล่ะก็ มันก็ไม่ใช่ความผิดของเธอเลย!
477 ตัวสั่นด้วยความกลัว: 【......】
โดนเจ้านายสัมผัสเป็นครั้งที่สองแล้ว แต่เขายังไม่กล้าขยับตัวเลย!
“ดูแกซิ ขี้ขลาดจริงๆ จะให้แกตายไปเลยก็เหมาะดี!” หวนถัง มองด้วยสายตาดูถูกก่อนจะดึงมือกลับ
477 กัดฟันแน่น บอกตัวเองไม่หยุดว่าต้องอดทน
ตัวเองเป็นคนไปหามาเอง ต้องทนให้ได้ ไม่งั้นจะพลาดโอกาสที่จะได้ครอบครองจักรวาลดวงดาว!
หวนถัง ลงจากเตียง หยิบโทรศัพท์ของเจ้าของร่างขึ้นมา รูปภาพบนหน้าจอเป็นภาพของเจ้าของร่างพร้อมกับน้องชายฝาแฝดและชายหนุ่มที่ดูสุภาพหล่อเหลา
จากความทรงจำของเจ้าของร่าง ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อแท้ๆ ของเธอ!
จากภาพนี้ เห็นได้ว่าพวกเขาทั้งสามคนเป็นครอบครัวที่มีความสุข รอยยิ้มบนใบหน้าของเจ้าของร่างเป็นรอยยิ้มที่เธอไม่เคยมีมาก่อนตั้งแต่ถูกแม่พามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ แม้แต่น้องชายของเจ้าของร่างก็ไม่ใช่คนเย็นชาหยาบคายที่ถูกความแค้นครอบงำตามที่ปรากฏในเรื่อง
“แล้วความปรารถนาของเจ้าของร่างคืออะไร?” หวนถัง ถามขณะที่เปิดโทรศัพท์ตามรหัสในความทรงจำ “ล้างแค้น? ปกป้องน้องชาย?”
477 พยักหน้าทันที: 【ไม่เสียแรงที่เป็นเจ้านาย ทายได้ทุกครั้ง】
หวนถัง: “......แกโง่หรือเปล่า?”
477 ฮึ แล้วก็เดินไปนั่งที่มุมห้อง เอาก้นขนฟูๆหันให้ หวนถัง
“อะไร? จะวาดวงกลมสาปแช่งฉันเหรอ?” หวนถัง ยิ้มพร้อมกับเอานิ้วจิ้มก้นนุ่มๆ “อย่าขี้ใจน้อยนักเลย ฉันไม่ได้แกล้งแกนี่”
477 ฮึต่อ ไม่ยอมพูดอะไร
แม้ว่าเขาจะขี้ขลาด แต่เขาก็มีอารมณ์เหมือนกัน!!!
หวนถัง หันกลับไปดูเรื่องราวต่อ นอกจากนางเอกและคู่หมั้นแล้ว ในโลกนี้ยังมีตัวร้ายสำคัญอีกคน นั่นคือ หมิงอวี่ ลูกชายจากการแต่งงานครั้งก่อนของแม่ของเจ้าของร่าง
ตอนที่เจ้าของร่างรู้จักกับ หมิงอวี่ แรกๆ พวกเขาก็เข้ากันได้ดี จนกระทั่ง หมิงอวี่ รู้ว่าแม่ของเขาเสียชีวิตเพราะแม่เลี้ยง เลยเริ่มห่างเหินจากเจ้าของร่าง หลังจากนั้น หมิงอวี่ ถูกคุณตารับกลับไปบ้านใหญ่เพื่อสืบทอดกิจการ ทั้งสองคนก็ไม่เคยติดต่อกันอีกเลย
ตอนที่ หมิงอวี่ กลับมาจากต่างประเทศ เจ้าของร่างก็ได้ตัดความสัมพันธ์กับครอบครัวไปแล้ว
แม้ว่า หมิงอวี่ จะเกลียดแม่เลี้ยงและพ่อที่เป็นต้นเหตุให้แม่ของเขาต้องตาย แต่เขาไม่ได้โกรธเคืองเจ้าของร่างที่ตกเป็นเหยื่อเหมือนกัน
เป้าหมายการแก้แค้นของเขามีแต่แม่เลี้ยงและพ่อเท่านั้น เพียงแต่ว่าเพราะอำนาจของนางเอกและพระเอกแข็งแกร่งเกินไป ทำให้แผนการของ
หมิงอวี่ ถูกเปิดโปงทุกครั้ง สุดท้ายไม่เพียงแต่เขาเกือบเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์ แต่ธุรกิจของตระกูล หมิง ก็ได้รับผลกระทบอย่างหนัก
หมิงอวี่ ที่ขาพิการจากอุบัติเหตุ ถูกคุณตารับกลับไปบ้านใหญ่
หมิงแวี่ เสี่ยงชีวิตกลับประเทศอีกครั้งเพื่อเก็บศพของเจ้าของร่างและน้องชายของเธอที่เสียชีวิตอย่างน่าสลดใจและทำพิธีฝังศพให้
นี่คือความทรงจำทั้งหมดของเจ้าของร่าง
และความปรารถนาของเจ้าของร่างมีสามข้อ
ข้อแรกคือปกป้องน้องชายและ หมิงอวี่ ที่เคยให้ความอบอุ่นกับพวกเขา
ข้อสองคือทำให้แม่และครอบครัวของนางเอกกับพระเอกต้องจ่ายค่าตอบแทนในสิ่งที่พวกเขาทำไว้ และรับผลกรรมแบบเดียวกับที่พี่น้องคู่นี้ได้รับ
ข้อสุดท้ายคือมีชีวิตที่พวกเขาไม่มีวันเอื้อมถึง
โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า :)
