บทที่ 241 หยดเดียวก็ไม่ให้เหลือ
### ช่วงบ่าย ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าใส ลมพัดเบาๆ ไม่มีความร้อนแรง กลุ่มเมฆสีขาวลอยไปมา แสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านเมฆเหมือนเส้นทองเรียงตัวสลับกัน ทำให้ทั่วทั้งแผ่นดินถูกปกคลุมด้วยสีทอง ถังหยวนซึ่งเพิ่งประชุมใหญ่ของโรงพยาบาลเสร็จ กำลังยืนอยู่ด้านล่างอาคารผู้ป่วยของโรงพยาบาลนานาชาติจงไห่จื้อหยวน เขารอคอยซูเสี่ยวเ...
