บทที่ 15: ดันเจี้ยน! ระดับความยากนรก!

เมื่อมองดูประตูดันเจี้ยนตรงหน้า เฟิง กั๋วกั๋วตกใจจนน่องสั่น แต่ก็ยังอดใจไม่ไหวที่จะเข้าไปในอาณาจักรลับนี้

"พี่ชาย พี่รู้ได้ยังไงว่ามีอาณาจักรลับอยู่ในบังเกอร์นี้!"

เฟิง กั๋วกั๋วถามคำถามในใจออกมาโดยไม่รู้ตัว

เธอไม่ได้โง่ ทันทีที่เห็นประตูสูงใหญ่ เธอก็เข้าใจแล้ว

เหตุผลที่ชิน เฟิงดื้อดึงจะลงไปที่ก้นบังเกอร์ ต้องไม่ใช่แค่วางแผนเรื่องของที่ตกจากแชมัน

จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาต้องเป็นอาณาจักรลับตรงหน้านี้เท่านั้น!

เมื่อได้ยินคำถามของเฟิง กั๋วกั๋ว ชิน เฟิงที่เตรียมคำตอบไว้ในใจแล้วก็ไม่ตกใจเลย

เขายิ้มและตอบว่า:

"ฉันรู้ว่ามีอาณาจักรลับที่ไม่มีเจ้าของอยู่ที่นี่เมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่ฉันไม่มีโอกาสได้ควบคุมมันและเป็นเจ้าของมัน"

"ฉันไม่ได้เห็นเธอในหุบเขาวันนี้หรอกเหรอ? ตอนที่ฉันได้ยินเธอบอกว่ากำลังมองหาเห็ดทรัฟเฟิลดำ ฉันก็นึกถึงอาณาจักรลับที่ก้นบังเกอร์นี้ขึ้นมา"

คำพูดของชิน เฟิงเป็นความจริงครึ่งหนึ่งและเป็นเท็จอีกครึ่งหนึ่ง ไม่ได้หลอกลวงทั้งหมด

มันเป็นเพียงการเปลี่ยนประสบการณ์จากชาติก่อนให้เป็นอดีตของชาตินี้ แผนการที่วางไว้นานแล้วถูกเปลี่ยนเป็นความทรงจำหลังจากการพบกันโดยไม่คาดคิด

สำหรับ NPC แล้ว ดันเจี้ยนในปากของผู้เล่นก็คือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าอาณาจักรลับ

ในโลกของอาณาจักรเทพเจ้า มีดันเจี้ยนอยู่สองประเภท

ประเภทแรกคือดันเจี้ยนที่ปลดล็อกสมบูรณ์แล้ว และดันเจี้ยนประเภทนี้มักจะอยู่ในมือของกลุ่มพื้นเมือง

ไม่ว่าจะเป็นผู้เล่นหรือ NPC หากต้องการเข้าดันเจี้ยนประเภทนี้ จะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมสูงให้กับเจ้าของดันเจี้ยน

ประเภทที่สองคือดันเจี้ยนที่อยู่ในสถานะล็อก หลังจากที่ผู้เล่นเอาชนะ BOSS เฉพาะได้ เขาก็สามารถเข้าไปและท้าทายดันเจี้ยนได้

และผู้เล่นคนแรกที่เคลียร์ด่านด้วยระดับความยากสูงสุดก็สามารถเป็นเจ้าของดันเจี้ยนนี้ได้ และได้รับทรัพยากรจำนวนหนึ่งจากดันเจี้ยนทุกวัน

ดันเจี้ยน [แผนการของผู้เผยพระวจนะออร์ค] ที่แสดงโดยประตูตรงหน้าเขาเป็นประเภทหลัง และยังเป็นส่วนสุดท้ายในแผนของชิน เฟิงในวันนี้

เมื่อได้ยินคำตอบของชิน เฟิง ดวงตาของเฟิง กั๋วกั๋วก็ฉายแววเจ้าเล่ห์

"ฮิฮิ งั้นเธอก็ต้องขอบคุณฉันสิ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็อาจจะลืมอาณาจักรลับนี้ไปแล้ว"

"พาฉันเข้าไปด้วย ฉันไม่เอาอะไรอย่างอื่นหรอก แค่ให้อาหารอร่อยๆ ที่เธอหาได้ก็พอ"

หลังจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ เฟิง กั๋วกั๋วก็ปลดการป้องกันตัวเองต่อชิน เฟิงลงอย่างสิ้นเชิง

ตอนนี้ เธอไว้วางใจพี่ชายหล่อคนนี้ที่ดูเหมือนจะเย็นชาแต่จริงๆ แล้วกระตือรือร้นมาก

ชิน เฟิงลูบหัวเล็กๆ ของเฟิง กั๋วกั๋วอย่างรักใคร่และตอบด้วยรอยยิ้ม:

"ได้ หลังจากเข้าไปแล้ว อาหารเป็นของเธอ ส่วนของที่ฉันใช้ก็เป็นของฉัน"

เมื่อนึกถึงผลประโยชน์มากมายในอาณาจักรลับ เฟิง กั๋วกั๋วก็กวาดล้างท่าทีขี้ขลาดก่อนหน้านี้ออกไปและตอบอย่างเด็ดขาด

"ได้ นั่นคือสิ่งที่เธอพูด อย่ามาแย่งกับฉันนะ"

"หลังจากเข้าไปแล้ว ให้ตามฉันมาใกล้ๆ ถ้าเธออยู่ไกลเกินไป ฉันดูแลเธอไม่ได้นะ"

"ค่ะ"

เฟิง กั๋วกั๋วพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว และหยิบถุงใบใหญ่ว่างเปล่าออกมาจากอุปกรณ์เก็บของแล้วแบกไว้บนหลัง

ในเวลาเดียวกัน ชิน เฟิงก็ทำลายแสงสีเทาที่ปกคลุมประตูและยื่นมือเข้าไปในประตู

"ติ๊ง ตรวจพบว่าผู้เล่นได้สัมผัสกับประตูดันเจี้ยน โปรดเลือกระดับความยากของดันเจี้ยน"

หลังจากเสียงเตือนดังขึ้น ลูกแสงสี่สีที่แตกต่างกันก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าชิน เฟิง ตรงกับระดับความยากสี่ระดับคือ ปกติ ยาก ฝันร้าย และนรก

ในอาณาจักรเทพเจ้า แต่ละดันเจี้ยนมีโหมดความยากสี่ระดับที่แตกต่างกัน

ยิ่งโหมดยากเท่าไหร่ รางวัลก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

หลังจากประเมินกำลังของตัวเอง ชิน เฟิงก็เลือกระดับความยากนรกโดยไม่ลังเล

"ติ๊ง ตรวจพบว่าผู้เล่นได้เลือกโหมดความยากระดับนรก ทีมปัจจุบันมี 2 คน คุณต้องการเข้าดันเจี้ยนหรือไม่?"

"เข้าทันที"

ในช่วงเวลาถัดมา แรงดูดมหาศาลก็พุ่งออกมาจากประตู และดูดชิน เฟิงกับเฟิง กั๋วกั๋วเข้าไปในทันที

...

หลังจากผ่านช่วงเวลาที่มึนงงไปครู่หนึ่ง ชิน เฟิงและเฟิง กั๋วกั๋วก็ปรากฏตัวในโลกของดันเจี้ยน

นี่คือดินแดนที่เปื้อนไปด้วยเลือดและไฟ ในกองกระดูกที่กองอยู่บนพื้น มียุงและแมลงวันนับไม่ถ้วนกำลังแทะกินเนื้อเน่า

เฟิง กั๋วกั๋วอดไม่ได้ที่จะอาเจียนเมื่อเห็นภาพนี้

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เธอก้มลงและอาเจียน ลูกธนูขนนกที่มีเสียงลมแหวกอากาศก็พุ่งตรงไปที่หน้าผากของเธอ

"ระวัง!"

เมื่อเสียงดังขึ้น ชิน เฟิงที่มีสายตาและมือที่ว่องไวก็ผลักเฟิง กั๋วกั๋วไปยังพื้นที่โล่งด้านข้าง

พร้อมกับเสียงหึ่ง ลูกธนูขนนกก็ปาดผมของเฟิง กั๋วกั๋วและปักลึกลงไปในพื้น

"ถอยไป ฉันจะจัดการพวกมัน"

โดยไม่มีเวลาตอบสนองต่อสายตาขอบคุณของเฟิง กั๋วกั๋ว ชิน เฟิงก็ชักดาบสังหารมังกรออกมาและพุ่งออกไปเหมือนลูกธนูที่ถูกยิงออกจากคันธนู มุ่งหน้าตรงไปยังนักธนูออร์คที่ยิงลูกธนูเย็นเยือกนั้น

หลังจากทำภารกิจของเฟิง กั๋วกั๋วเสร็จ ระดับของชิน เฟิงก็ขึ้นถึงระดับ 10 แล้ว

ภายใต้การเร่งความเร็วของปลอกดาบไป่ เหอโชวและรองเท้าต่อสู้พลังจลน์ ความเร็วของชิน เฟิงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป!

ในเวลาไม่ถึงสองลมหายใจ ชิน เฟิงก็พุ่งเข้าไปในกลุ่มออร์คแล้ว

ในชั่วพริบตา แสงดาบนับไม่ถ้วนก็วาบขึ้น

หลังจากได้รับความเชี่ยวชาญด้านดาบขั้นสูง ความสามารถในการสร้างความเสียหายของชิน เฟิงก็เพิ่มขึ้นอีก

นอกจากการเพิ่มพลังโจมตีพื้นฐาน 100% ที่เขาได้รับจากเฟิง กั๋วกั๋วแล้ว ความเสียหายของเขาก็เกิน 10,000 คะแนนโดยตรง!

ชุดข้อมูลความเสียหายคริติคัลสีแดงเลือดปรากฏขึ้นบนหัวของเหล่าออร์ค

-11245-

-11247-

-11268

"ติ๊ง คุณได้สังหารออร์คนักดาบชั้นยอด ได้รับ 5000 คะแนนประสบการณ์ วัสดุเสริมความแข็งแกร่งอาวุธ ไขกระดูกคริสตัล x1"

"ติ๊ง คุณได้สังหารออร์คนักธนูชั้นยอด ได้รับ 5000 คะแนนประสบการณ์ วัสดุเสริมความแข็งแกร่งอาวุธ ไขกระดูกคริสตัล x1"

"ติ๊ง คุณได้สังหารแชมันชั้นยอด ได้รับ 5000 คะแนนประสบการณ์ วัสดุเสริมความแข็งแกร่งอาวุธ ไขกระดูกคริสตัล x1"

...

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบในหู ใบหน้าของชิน เฟิงก็แสดงความยินดี

รางวัลสำหรับการเข้าดันเจี้ยนครั้งแรกนั้นพิเศษจริงๆ ออร์คนอกดันเจี้ยนสามารถระเบิดไขกระดูกคริสตัลได้ 100% จริงๆ

ชิน เฟิงเคยเข้าดันเจี้ยนนี้ในชาติก่อนด้วย แต่เขาไม่ใช่คนแรกที่เข้าดันเจี้ยนนี้ในตอนนั้น

แม้ว่าเขาจะเลือกระดับความยากนรกเช่นกัน แต่โอกาสที่จะระเบิดไขกระดูกคริสตัลของเขาก็น้อยกว่าคนแรกที่ลองเกือบ 80%

ในฐานะทรัพยากรเสริมความแข็งแกร่งอาวุธที่สำคัญที่สุดในช่วงเริ่มต้น

ไขกระดูกคริสตัลมีการใช้งานที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นอาวุธชนิดใดก็สามารถเสริมความแข็งแกร่งด้วยไขกระดูกคริสตัลได้

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเหตุผลด้านคุณภาพ ไขกระดูกคริสตัลสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้อุปกรณ์ได้เพียงระดับ 1 ถึง 20 เท่านั้น และขีดจำกัดสูงสุดของการเสริมความแข็งแกร่งสามารถถึงได้เพียง +5 ระดับ

เหนือกว่านั้น ไขกระดูกคริสตัลก็ไม่มีพลัง

อย่างไรก็ตาม สำหรับชิน เฟิงในตอนนี้ ผลของการเสริมความแข็งแกร่งเช่นนี้ก็ดีมากแล้ว

เมื่อคิดว่าอุปกรณ์สามชิ้นของเขายังไม่ได้รับการเสริมความแข็งแกร่งใดๆ ดวงตาของชิน เฟิงก็มองดูนักรบออร์คด้วยสายตาที่ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ!

เขาเห็นมือของตัวเองยกขึ้นและลง และออร์คก็ถูกสังหารไปทีละตัว

ภายใต้การสังหารที่ไร้มนุษยธรรมของชิน เฟิง ออร์คในบริเวณใกล้เคียงก็ถูกเขาสังหารอย่างรวดเร็ว

หลังจากมองไปรอบๆ และแน่ใจว่าไม่มีออร์คตัวไหนหลงเหลืออยู่

ชิน เฟิงก็ดึงเฟิง กั๋วกั๋วที่กำลังสั่นเทาออกมาจากหลังเนินดิน

จากนั้น เขาก็เดินตามเส้นทางในความทรงจำของเขาไปยังวิหารออร์คที่ BOSS ของดันเจี้ยนอยู่

(จบบท)