(ฟรี) บทที่ 220 การดื่มอวยพร

“เอาล่ะ สวี่ชิวเหวิน คุณเข้ามาได้แล้ว” เสียงของเสิ่นหมินเหยาดังมาจากด้านใน

เมื่อได้ยินดังนั้นสวี่ชิวเหวินก็เปิดประตูอีกครั้ง

เมื่อประตูเปิดออก หญิงสาวทั้งสี่ก็นั่งตัวตรงบนที่นั่งของตน ฉากที่ไม่เหมาะสมก่อนหน้านี้ไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไป

ไป๋เยว่เอ๋อร์และซูหยานหยานหน้าแดงเมื่อเห็นสวี่ชิวเหวิน

สวี่ชิวเหวินเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวอย่างใจเย็นและปิดประตูตามหลัง

เขาเดินไปนั่งข้างถังเว่ยเว่ย โดยมีไป๋เยว่เอ๋อร์อยู่อีกด้านหนึ่ง

เสิ่นหมินเหยาซึ่งเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารค่ำคืนนี้ค่อนข้างใจกว้าง มีอาหารทั้งหมดแปดจานอยู่บนโต๊ะ

หญิงสาวทั้งสี่กินไม่หมดและตอนนี้ยังเหลืออีกกว่าครึ่ง

สวี่ชิวเหวินมองไปรอบๆและเห็นขวดเหล้าหลายขวดบนพื้น แม้แต่แก้วที่อยู่ตรงหน้าถังเว่ยเว่ยก็ถูกเติมจนเต็ม ไม่รู้ว่าเพิ่งเทหรือยังไม่ได้ดื่ม

หลังจากนั่งลงแล้ว สวี่ชิวเหวินก็คุยกับถังเว่ยเว่ยก่อน โดยถามว่าเธอได้กินและดื่มเพียงพอหรือเปล่า

เสียงกระซิบกระซาบของพวกเขาทำให้ไป๋เยว่เอ๋อร์ค่อนข้างไม่มีความสุข

เธอหดหู่มากและสงสัยว่าเหตุใดสวี่ชิวเหวินจึงมีเพียงถังเว่ยเว่ยในสายตาเท่านั้น?

แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไร เสิ่นหมินเหยาก็กล่าวขึ้นก่อน

“สวี่ชิวเหวิน เราขอให้คุณมาที่นี่เพื่อพูดคุยและดื่มกับเรา คุณไม่สามารถคุยแต่กับเว่ยเว่ยได้”

ไป๋เยว่เอ๋อร์เป็นคนแรกที่เห็นด้วย “ใช่ๆๆ พี่หมินเหยาพูดถูก”

ซูหยานหยานก็พยักหน้าหลายครั้งเช่นกัน

สวี่ชิวเหวินหันศีรษะไปมองไป๋เยว่เอ๋อร์

แก้มของหญิงสาวเป็นสีดอกกุหลาบ และดวงตาเหม่อลอยเล็กน้อย เธออาจจะยังไม่เมาแต่ก็คงอีกไม่นาน

เขายิ้มและถาม “เธอเป็นแบบนี้แล้วยังจะดื่มไหวอีกหรอ?”

ไป๋เยว่เอ๋อร์กำลังจะบอกว่าเธอทำได้ แต่เมื่อเปิดปาก เสียงสะอึกก็ดังออกมา

ทุกคนที่โต๊ะต่างหัวเราะกันทันที

ไป๋เยว่เอ๋อร์รีบปิดปากของเธอด้วยความเขินอาย

สวี่ชิวเหวินเรียกพนักงานมาแล้วขอชามกับตะเกียบและแก้วเหล้าอีกหนึ่ง

ทันทีที่เขาได้รับแก้ว เสิ่นหมินเหยาก็หยิบเหล้ามารินให้เขา

สวี่ชิวเหวินสังเกตเห็นว่าขวดยังเต็มอยู่ เป็นไปได้มากว่าเสิ่นหมินเหยาเพิ่งสั่งเพิ่มเมื่อเขาบอกว่าจะมา

เนื่องจากเขาอยู่ที่นี่แล้ว เขาก็คิดว่าควรดื่มกับพวกเธอสักหน่อย เพราะหลังจากนี้อีกสองวันทุกคนก็จะแยกย้ายกลับบ้านและคงไม่ได้เจอกันอีกเป็นเดือน

หลังจากเสิ่นหมินเหยารินให้เขาเสร็จ เธอก็พูดว่า “สวี่ชิวเหวิน วันนี้คุณมาสาย ดังนั้นคุณต้องลงโทษตัวเองสามแก้ว”

สวี่ชิวเหวินผงะกับคำพูดของเธอ

เขามองดูแก้วใบใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า หลังจากดื่มไปสามแก้ว แม้ว่าเขาจะไม่เมา แต่การดื่มมากขนาดนั้นในคราวเดียวก็คงเป็นเรื่องยาก

โชคดีที่ถังเว่ยเว่ยเข้ามาแทรกแซงทันเวลา “พี่หมินเหยา สวี่ชิวเหวินไม่ได้บอกว่าจะมาในตอนแรก ดังนั้นอย่าลงโทษเขาเลย”

เสิ่นหมินเหยามองดูใบหน้ากังวลของถังเว่ยเว่ยแล้วหัวเราะเบาๆ “เว่ยเว่ย ดูสิว่าเธอกังวลแค่ไหน ฉันแค่พยายามทำให้เขากลัว ไม่ได้ตั้งใจจะให้ดื่มสามแก้วจริงๆหรอก”

จากนั้นเธอก็หยุดชั่วคราวแล้วกล่าวต่อ “สวี่ชิวเหวิน ฉันจะไม่ลงโทษให้คุณดื่มสามแก้ว แต่อย่างน้อยก็ควรดื่มอวยพรสักรอบใช่ไหม? นั่นคงไม่มากเกินไปนะ?”

สวี่ชิวเหวินไม่ได้แสร้งทำเป็นเขินอายเมื่อได้ยิน เขาหยิบแก้วแล้วลุกขึ้นทันที “ฉันอยากขอพูดอะไรบางอย่างก่อน... เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รู้จักพวกเธอทุกคน”

เขาหันไปเผชิญหน้ากับเสิ่นหมินเหยา “เสิ่นหมินเหยา ตั้งแต่เปิดเทอมเธอก็คอยดูแลเว่ยเว่ยอยู่เสมอ ฉันรู้สึกขอบคุณเธอมาก แก้วนี้สำหรับเธอ”

หลังจากพูด สวี่ชิวเหวินก็ดื่มไปหนึ่งในสามในคราวเดียว

เสิ่นหมินเหยามึนงงเล็กน้อย แต่ก็ยังหยิบแก้วขึ้นมาจิบพร้อมกับเขา

หลังจากดื่มให้เสิ่นหมินเหยาแล้ว สวี่ชิวเหวินก็หันไปหาไป๋เยว่เอ๋อร์

สีหน้าของเขาอ่อนลงเมื่อมองดูใบหน้าแดงก่ำและดวงตาที่สดใสของไป๋เยว่เอ๋อร์ เขาพูดอย่างจริงจัง “เยว่เอ๋อร์ เธอเล่นเป็นนางเอกในละครให้ฉันโดยไม่รับค่าตอบแทนใดๆ ในระหว่างการถ่ายทำเธอต้องตื่นแต่เช้าและเข้านอนดึก ต้องทนทุกข์ทรมานและผ่านความยากลำบากมากมาย ฉันจะจำสิ่งเหล่านั้นเอาไว้ในใจ ขอบคุณนะ เยว่เอ๋อร์”

เมื่อไป๋เยว่เอ๋อร์ได้ยินสิ่งที่เขาพูด ฉากระหว่างการถ่ายทำก็ปรากฏขึ้นในใจเธอทันที

แม้ว่าเธอจะดูร่าเริงและเต็มไปด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ แต่เธอก็แอบหลั่งน้ำตาหลายครั้งเนื่องจากความกังวลและความยากลำบากต่างๆ

เธอไม่เคยพูดกับใครเลย เพียงเก็บทุกอย่างไว้ในใจ

ตอนนี้เมื่อได้ยินคำพูดของสวี่ชิวเหวิน เธอก็กลั้นไว้ไม่ไหวอีกต่อไป และดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

เธออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ถึงอย่างนั้นคุณก็มักจะทำให้ฉันโกรธอยู่เสมอ ไม่เคยปล่อยให้ฉันชนะในการโต้เถียงเลยสักครั้ง คุณรู้แค่วิธีรังแกฉัน”

สวี่ชิวเหวินตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “อันที่จริงฉันมีข่าวดีบางอย่างที่ยังไม่ได้บอกเธอ”

ไป๋เยว่เอ๋อร์ลืมความเศร้าของเธอแล้วถามทันที “ข่าวดีอะไร”

“เมื่อบ่ายนี้หานเฟยกับฉันไปพบหัวหน้าทีมจัดซื้อของสถานีโทรทัศน์มณฑลเจียงซู พวกเขาตกลงที่จะซื้อละครโทรทัศน์ของเราในราคา 350,000 หยวนต่อตอน”

ทันทีที่สวี่ชิวเหวินพูดคำเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง

ไป๋เยว่เอ๋อร์เบิกตากว้างแล้วถาม “คุณบอกว่าเท่าไหร่นะ... 350,000 หยวนต่อตอน? งั้นทั้งหมดก็เป็น…?”

เธอเริ่มนับนิ้ว แต่สมองของเธอวิงเวียนเล็กน้อยและไม่สามารถคำนวณได้

สวี่ชิวเหวินหัวเราะ “ไม่ต้องนับหรอก ทั้งหมด 35 ตอน รวมเป็นเงิน 12.25 ล้านหยวน!”

เมื่อได้ยินตัวเลขกว่าสิบล้าน สาวๆก็ตกใจอีกครั้ง

ซูหยานหยานอดไม่ได้ที่จะถามออกมา “พี่ใหญ่ ละครโทรทัศน์ที่สร้างจากเรื่อง ‘Boys Over Flowers’ ขายได้กว่าสิบล้านเลยจริงๆหรอ?”

สวี่ชิวเหวินหันไปมองเธอแล้วพยักหน้า “ใช่ เธอควรจะได้รับชมทางทีวีเร็วๆนี้ เธอต้องช่วยโปรโมตและดึงดูดผู้คนให้มาดูด้วยล่ะ เพื่อเพิ่มเรตติ้งของเรา”

ซูหยานหยานกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกังวลพี่ใหญ่ ฉันจะติดต่อเพื่อนร่วมชั้นทุกคนเมื่อกลับไป จากนั้นบอกให้พวกเขาแจ้งเพื่อนทุกคนตั้งแต่ประถม มัธยมต้น และมัธยมปลาย”

สวี่ชิวเหวินหัวเราะเสียงดังกับคำพูดของเธอ

เสิ่นหมินเหยามองสวี่ชิวเหวินด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนมาก

เธอชอบสวี่ชิวเหวินมาโดยตลอด แต่เลือกที่จะถอยกลับเพราะเขาชอบเพื่อนร่วมห้องของเธอ

แต่หลังจากนั้น ความโดดเด่นต่างๆนานาของสวี่ชิวเหวินก็มักจะทำให้เธอเสียใจ

เมื่อได้ยินว่าละครโทรทัศน์ของเขาขายได้กว่าสิบล้านหยวน นอกจากจะแปลกใจแล้ว ปฏิกิริยาแรกของเธอคือการถามตัวเองว่า มันคุ้มหรือไม่?

มันคุ้มจริงๆหรอที่จะถอยกลับเพราะเพื่อนร่วมห้องของเธอและยอมแพ้ต่อผู้ชายที่โดดเด่นขนาดนี้?

แม้เธอจะรู้ว่าสวี่ชิวเหวินชอบถังเว่ยเว่ย แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าหากเธอไล่ตามเขาอย่างจริงจังในตอนนั้น เขาจะชอบเธอแทนหรือเปล่า?

อนิจจา มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรตอนนี้

เสิ่นหมินเหยาแอบถอนหายใจอย่างเงียบๆอยู่ภายใน

สวี่ชิวเหวินยกแก้วขึ้นแล้วกล่าวต่อ “เยว่เอ๋อร์ ขอบคุณสำหรับความพยายามทั้งหมด แก้วนี้สำหรับเธอ”

จากนั้นเขาก็ดื่มไปอีกหนึ่งในสาม

ไป๋เยว่เอ๋อร์กำลังอยู่ในอาการงุนงง แต่ยังดื่มเหล้าในมือโดยสัญชาตญาณ

สุดท้ายสวี่ชิวเหวินก็ยกแก้วขึ้นและพูดกับซูหยานหยาน “ขอบคุณหยานหยานที่เป็นแฟนตัวยงของฉันมาโดยตลอด นิยายของฉันคงจะประสบความสำเร็จไม่ได้หากขาดการสนับสนุนของเธอ”

ซูหยานหยานยกแก้วขึ้นและดื่มกับสวี่ชิวเหวินด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

หลังจากนั่งลงอีกครั้ง สวี่ชิวเหวินก็รีบนำผักมาเติมให้เต็มท้อง

ความแรงของเหล้านี้ไม่ใช่เรื่องตลก ตั้งแต่ปากจนถึงท้องรู้สึกร้อนไปหมด

/////