บทที่ 209 จูงมือหญิงสาวเที่ยวทะเลสาบซีหู สมควรตาย!
เฉินเสี่ยวซินที่รู้สึกอึดอัดมากลืมตาขึ้นทันที แต่ตรงหน้ามีแต่ความมืดมิด สิ่งสำคัญคือมีความรู้สึกลื่นๆ บางอย่าง เขาคิดวิเคราะห์อย่างใจเย็น แล้วในวินาทีต่อมาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว ราวกับนึกอะไรออก รีบลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที เขามองสาวน้อยอัจฉริยะที่นอนอยู่ข้างๆ เห็นเธอยื่นก้นเล็กๆ น่ารักออกมา นอนตะแคงอย...
